Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

Για την σημερινή μέρα...

Προφανώς θα περιμένει κανείς άλλο ένα κείμενο για την 17 Νοέμβρη, για τους επαναστάτες, τους αριστερούς, τους φασίστες, τους δικτάτορες, τον Παπαδόπουλο.

Όχι.

Σήμερα απλώς ήθελα να μιλήσω για την σημερινή γιορτή στην οποία πήρα μέρος ως μέλος της χορωδίας και μία από τους 4 σολίστες. Είναι κάτι για το οποίο νιώθω περήφανη και αυτό φάνηκε από όλα τα συγχαρητήρια που λάβαμε. Σε όλη μου τη σχολική ζωή ήταν η καλύτερη γιορτή που είχα δει ή πάρει μέρος ποτέ.

Λίστα Κομματιών:

Για την Ελλάδα (Μάλαμας) Σόλο Λάκης, Κωνσταντίνα
Φοβάμαι (Παπακωνσταντίνου) Σόλο Λάκης, Αναστασία
Che Guevara, χορωδία
Τίποτα δεν Πάει Χαμένο (Αλεξίου) Σόλο Κωνσταντίνα + χορωδία
Σωτήρης Πέτρουλας (Φαραντούρη) Σόλο Αναστασία
Αρνιέμαι (Παπακωνσταντίνου), χορωδία
Μπήκαν στην Πόλη οι Οχτροί (Ξυλούρης), χορωδία
Υπάρχουν Χρυσόψαρα Εδώ (Πυξ Λαξ) Χορωδία + Αναστασία
Κάποτε θα'ρθουν (Σιδηρόπουλος) Σόλο Λίνα + Χορωδία
Νοέμβρης '90 (Νταλάρας) χορωδία

Ειπώθηκε και χρονικό καθώς και θεατρικό.
Σε γενικές γραμμές τα πήγαμε πολύ καλά. Εξεπλάγην που οι κάφροι από κάτω δεν γιουχάισαν...

Θα ήθελα να κλείσω με το κομμάτι που κλείσαμε στην γιορτή.



Η έξοδος από την ψευδαίσθηση ήτανε την Παρασκευή γύρω στις 7 η ώρα, όταν ήρθε στα γραφεία της συντονιστικής επιτροπής το θυμάμαι χαρακτηριστικά, δηλαδή τον είδα, τον είδα με τα μάτια μου ένας φοιτητής που ‘χε τα χέρια του μέχρι τους αγκώνες ματωμένα και μας έλεγε κλαίγοντας ότι:
Ξημέρωσε για μένα ο ήλιος δεν έλαμψε
Θυμάμαι χτες το κορίτσι που μου γέλασε
Και ντρέπομαι γιατί είχα δάκρυα στα μάτια
Την αντίκρισα σκυφτός κι η καρδιά μου ήταν κομμάτια
Θα ‘θελα «σ’αγαπώ» να της έλεγα
Όμως έπεσε νεκρή και στον ώμο της έκλαψα
Πώς να μην νιώσεις όσο κι αν φοβήθηκες για μένα
Εγώ είδα τα όνειρά μου να ‘ναι λερωμένα μ’αίμα
Είχα κλειστεί στη νομική το ’72
Ήμουν ο πρώτος επισκέπτης στο στρατοδικείο
Είδα το φίλο μου να πέφτει από αδέσποτη σφαίρα
Δακρυγόνα είδα, που έκαναν τη νύχτα μέρα
Κι όταν έψαξα ένα χάδι απ τον πατέρα μου να πάρω
Θυμήθηκα, ήταν εξόριστος στη Γυάρο
Σε θυμάμαι καλά, κάπου σε έχω ξαναδεί
Είσαι απ αυτούς που φωνάζαμε συνθήματα μαζί
Είσαι ο μπάτσος που με μανία με χτυπούσε
Κι όταν έπεσε η χούντα μαζί χειροκροτούσε
Σου ‘γραψα στον τοίχο «δε θα περάσει ο φασισμός»
Στ αυτιά μου ηχεί ακόμα ο φοιτητικός σταθμός

(εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο
Σας μιλάει ο ραδιοφωνικός σταθμός των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών
Των ελεύθερων αγωνιζόμενων ελλήνων
«αδέρφια μας στρατιώτες, αδέρφια μας στρατιώτες
Πως είναι δυνατόν, πώς είναι δυνατόν να πυροβολήσετε τα αδέρφια σας;
Να χυθεί ελληνικό αίμα» )

Ξημέρωνε κι εγώ κρατιόμουνα ψηλά
Ήμουν στη πύλη που την έριξαν δειλά
Μάνα αν μ ακούς δεν θα γυρίσω ξανά
Τα φοιτητικά μου χρόνια τελείωσαν ξαφνικά… x2

Εφαρμογή του Συντάγματος του ‘67
Κι όλα αυτά σιγά, σιγά μην σπάσουν τα αυγά
Ένα κράτος βυθισμένο στο ψέμα, στο ψέμα
Διαδηλώσεις πολλές, πνιγμένες στο αίμα
Ποιος έβαψε, ποιος το φθινόπωρό μας άλικο
Και πόσοι αντίκρισαν κατάματα το άδικο;
Πως έγινε, πως αδέρφια να σκοτώνουν τ’αδέρφια τους
Φταίνε μαλάκες που δεν ξύπνησαν στα κέφια τους
Πως γίνεται ; πώς; Σε ρωτάω αν ξέρεις πες μου
Να προλάβω να πεθάνω πριν τελειώσω τις σπουδές μου
Ποιος γέλασε; Και μας είπε μειονότητα
Ελλάδα σε στιγμάτισαν μέσα στην ανθρωπότητα
Οι φωνές μας ζουν μέσα την ιστορία
«Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία»
Τα όνειρά μας, άθελά μας κάναμε στη μπάντα
Και πίσω απ όλα οι αμερικάνοι όπως πάντα
7 ολόκληρα χρόνια σ ένα κράτος φοβισμένων
Ελλάς, Ελλήνων, φυλακισμένων
Ήμουνα μέσα τη νύχτα εκείνη του 73 έχω βάψει με το αίμα μου τη λέξη ελευθερία

Ξημέρωνε κι εγώ κρατιόμουνα ψηλά
Ήμουν στη πύλη που την έριξαν δειλά
Μάνα αν μ ακούς δεν θα γυρίσω ξανά
Τα φοιτητικά μου χρόνια τελείωσαν ξαφνικά…

Ξημέρωνε κι εγώ κρατιόμουνα ψηλά...
Ξημέρωνε κι εγώ κρατιόμουνα ψηλά...
Στη πύλη που την έριξαν δειλά
Στη πύλη που την έριξαν δειλά
Μάνα αν μ ακούς δεν θα γυρίσω ξανά
Μάνα αν μ ακούς δεν θα γυρίσω ξανά...

14 σχόλια:

Dreamcatcher είπε...

Καλησπέρα.

Σήμερα συμμετείχα κι εγώ στη γιορτή αυτή τη φορά όχι ως μουσικός αλλά ως ταπεινή αφηγήτρια των γεγονότων.
Χαίρομαι που η γιορτή σας πήγε καλά αλλά ελπίζω οι μαθητές να έλαβαν τα μηνύματα αυτής της σημαντικής μέρας. Εγώ πάντως βρήκα τον εαυτό μου να ανατριχιάζει πολλές φορές κατά τη διάρκεια της γιορτής ενώ οι μύες μου πονούσαν από την ορθοστασία.

Τα λέμε. :)

(Σημείωση: Ακριβώς την στιγμή που πήγα να κάνω ανάρτηση, είδα πως είχες γράψει κι εσύ κάτι. ;) )

Art. είπε...

Φοβερές μουσικές επιλογές.- Συγχαρητήρια στους συντάκτες του προγράμματος!

Εμείς φέτος έχουμε έναν καταπληκτικό καθηγητή Ιστορίας που αναλαμβάνει ουσιαστικά όλη την γιορτή. Μέχρι και εισαγωγές κάνει, πριν τα χρονογραφήματα, τις μαρτυρίες κτλ. Όμως, εφόσον είναι ο μόνος που ασχολείται ουσιαστικά (ούτε μουσικό δεν έχουμε, μια γυαλατζί χορωδία συντονισμένη από φιλολόγους είμαστε) μην φανταστείς υπερπαραγωγές!

Φιλιά.

Creep είπε...

Δεν ξέρω για σένα, Λίζα, πάντως εγώ τα βρήκα με τον εαυτό μου σήμερα...
Φιλιά :)

Creep είπε...

Δεν θα μου πεις "Μπράβο, συγχαρητήρια είσαι ΦΩΝΑΡΑ" κι ας μην άκουσες τίποτα; :Ρ :x

Sunny είπε...

Συγχαρητήρια και απο εμένα και ας μην ήμουν εκεί. Και μόνο για την προσπάθεια. Και μου άρεσε πολύ το σχολιό σου "Εξεπλάγην που οι κάφροι από κάτω δεν γιουχάισαν..." καθώς κάθε χρόνο όποτε είχαμε γιορτή στο σχολείο αυτός ήταν ο μεγαλύτερος μου φόβος και εκνευρισμός... ¨διαίτερα όταν συμμετείχα και εγώ σε κάποιες απο αυτές.

Καλή συνέχεια!
ΚΑλό μεσημέρι!

Creep είπε...

Θενξ! :)

Arabella είπε...

Πρέπει να ήταν καταπληκτική γιορτή,τυχερή ήσουν γιατί εμάς τα χαζά (πολύ ήπιος χαρακτηρισμός) έκαναν σαν τρελά πάλι,σεβασμός ουδείς και γενικά μια κλασσική γιορτή όπως όλα τα χρόνια...
Φιλιά!

Poisonous είπε...

Φαίνεται να ήταν υπέροχη γιορτή.. Τα κομμάτια απίστευτα, μπράβο σας.
Το "Τίποτα δεν πάει χαμένο" το είχαμε και εμείς. :)

Ήταν η αγαπημένη μου γιορτή η σημερινή. Συγκινήθηκα όσο δεν είχα συγκινηθεί σε καμία άλλη. Ήμουν και στην χωροδία. Ήταν ωραία. :)

Καλό βράδυ.

Rea είπε...

ωωω τλκ καταφερες να τραγουδησεις? τι κριμαααααααααα :ρ

Creep είπε...

Άσε, Άμαρανθ, και γω φοβήθηκα, ωστόσο πρέπει να ήταν το γεγονός ότι η γιορτή είχε καλό περιεχόμενο, διαφορετικό από τις άλλες χρονιές. ;)
Φιλάκια!

Creep είπε...

Και μένα με άγγιξε η γιορτή... :)
Αν και δεν είχαμε στα κομμάτια την συγκέντρωση της ΕΦΕΕ του Σαββόπουλου =/

Συγχαρητήρια και σε σας! ;)

Creep είπε...

Ε άντε και ντάη κουκλίτσα μου ^^

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

Περασμα μου για να μαθω νεα σου και για να ευχηθω για το καλο ξεκινημα της εβδομαδας.Αργω λιγακι να περασω αλλα δεν σας προλαβαινω ολους:)
Συγχαρητηρια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Creep είπε...

Θα ζήσουμε Σκρουτζάκο. ;) Φιλιά πολλά και σε σένα!