Μου φαίνονται όλα τόσο τετριμμένα που δεν ξέρω πλέον τι να πω, τι να γράψω, τι να σκεφτώ. Εκεί που λες όχι, αυτό δεν το περίμενα από τον τάδε, συνειδητοποιείς πως ακριβώς αυτό περίμενες. Δεν έχεις εκπλαγεί καθόλου.
Πως ονομάζεται αυτό; Ειρωνία της φύσης;
Εγώ η ίδια γκριζάρω την ζωή μου. Γνωρίζω ανθρώπους που τους κάνω στερεότυπα, μιλάω με κλισέ, μέχρι και η βαρεμάρα είναι ίδια. Οι ατάκες με κάνουν και βαριέμαι, γιατί πρόκειται για το ίδιο συναίσθημα ενθουσιασμού, τίποτα νέο.
Είμαι εγωίστρια και βρήκα τρόπο να θεωρώ τον εαυτό μου εντάξει, αυτοσαρκάζοντας έτσι ώστε να μην έχει κανείς άλλος το δικαίωμα να με κρίνει, χτίζοντας γύρω μου τον τοίχο αυτογνωσίας από ματαιοδοξία και μόνο.
Τρέλα. Καμία σχέση. Κανείς δεν είναι τρελός. Απλώς πολύπλοκος. Ό, τι κάνω είναι λογικότατο, μα κανείς δεν είπε πως το λογικό είναι πάντα σωστό.
Περηφάνεια. Το χειρότερο πράγμα μέσα μου, με τρώει χειρότερα και από οξύ.
Γεμίσαμε μελό, μέντορες και μαθητευομένους.
Η ίδια καλημέρα, ο ίδιος χαιρετισμός, το ίδιο πρόσωπο, η ίδια γκριμάτσα.
Το ίδιο είδος μετριότητας, η ίδια αίσθηση ενθουσιασμού όταν μιλάς με κάποιον πνευματικά ανώτερο.
Η ίδια προσβολή που υποτίθεται πως πρέπει να νιώσεις όταν σου μιλούν με θράσσος αλλά δεν προσβάλλεσαι, γιατί αυτό ακριβώς έμαθες να περιμένεις.
Τι ψάχνω απόψε; Γιατί γράφω; Ούτε που ξέρω. Δεν περίμενα καν να με βρω εδώ.
Ίσως απόψε γράφω για όλες εκείνες τις νύχτες που τα βρήκα όλα τόσο τετριμμένα και έκλεισα την φόρμα ανάρτησης χωρίς να γράψω κάτι.
Λίγο κράτησε και αυτή η στιγμή.
Στιγμές... απόλυτης διαφάνειας. Είναι σαν να αξίζεις να ζεις μόνο για αυτές, έτσι δεν είναι;
Μακάρι να κρατούσε κι άλλο. Θα έγραφα κι άλλο, ελεύθερη από κάθε πράμα που με κρατά δέσμια στον πολιτισμένο λόγο, στην διακριτικότητα και την διπλωματία (;)
ΥΓ: I don't need to explain myself. Για αυτό μείνετε με την απορία, όσοι ανασφαλείς.
I know you. I know you better than I know myself.
Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011
Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011
Μισοτελειωμένες Σκέψεις
Καλησπέρα. Πριν ξεκινήσω να τονίσω ότι απαιτώ να σεβαστείτε την ανάρτησή μου αυτή, όχι για το περιεχόμενό της, αλλά για το γεγονός πως την γράφω από το κινητό :P
Εδώ και καιρό έχουν μαζευτεί κάποιες σκέψεις στο κεφάλι μου και προσπαθούσα να της αναπτύξω, να τις κάνω ολόκληρους συλλογισμούς και -γιατί όχι;- αναρτήσεις. Αν και ακόμα αυτές οι σκέψεις μου δεν αναπτύχθηκαν, είτε γιατί ήταν κουλές, αβάσιμες, δύσκολες ή απλώς δεν είχα χρόνο, θέλω να τις γράψω εδώ, όσο τις έχω αναπτύξει δηλαδή. Μερικές δεν είμαι καν σίγουρη αν τις πιστεύω. Για την δική σας ψυχική ηρεμία, προτείνω να πατήσετε το Χ πριν καν το πρώτο point. Ειδικά το πρώτο point.
1) Ο καθηγητής κοινωνιολογίας μου είναι κομπλεξικός, ανασφαλής, νευρωτικός, άχνωτος, μα πάνω από όλα ανοργασμικός. Δε γίνεται να μπαίνεις μέσα σε μία αίθουσα και να απαιτείς το σεβασμό μου, χωρίς να έχεις κάνει τίποτα για να τον κερδίσεις (μάλιστα θα έλεγα πως το να ουρλιάζεις σαν να σαι θύρα 4 και να σετας αντικείμενα σε μία μαθήτρια που μιλάει στη διπλανή της, πόσο μάλλον να μην διαβάζεις μισή σελίδα που εσύ ζήτησες από μένα ως έξτρα εργασία και μου την έλεγες πως αργούσα να την φέρνω και στο τέλος να διαβάζεις τη μισή μόνο και να την πετάς στο γραφείο σου μάλλον αποδεικνύει πως όχι δεν δικαιούσαι τον σεβασμό μου, όχι δεν δικαιούσαι να διαβάσεις την άποψή μου πάνω στο γεγονός ότι το σχολικό περιβάλλον δεν αποτελεί φορέα παιδείας, αλλά ούτε και άρλεκιν δεν δικαιούσαι να ζητήσεις. Πόσο μάλλον το μάθημα, μιας και αυτό είναι το μόνο σου ενδιαφέρον πέρα από το να μας αιτιολογείς με την ενήλικη συγκαταβατικότητά σου το θράσος και την ανασφάλειά μας. Και έχεις σπουδάσει και νομική. Δεν στο πανε στην σχολή σου πως οι χαρακτηρισμοί προκαλούν; )
Μη με κάνεις να ασχοληθώ (κι άλλο) μαζί σου. Θα σε κοιτάξω πατόκορφα και θα κοστολογήσω το κάθε σου ρούχο, γκριμάτσα, λέξη ή κίνηση. Θα μείνεις γυμνός από κάθε ψευτιά και ευγένεια και το μόνο που θα χρειαστεί να κάνω είναι να σε γυρίσω στον καθρέφτη και θα 'χω τελειώσει μαζί σου.
Δεν το θες, πίστεψέ με. Το 'χω κάνει και σε μένα.
Α, και που σαι; Τους γονείς μου μόνο γω τους ξέρω τόσο καλά ώστε να έχω το δικαίωμα να τους μιλήσω έτσι. Εσύ δεν έχεις δικαίωμα να τους μιλάς καν. Ναι, είμαι θρασύτατη. Και απολαμβάνω κάθε λεπτό και κάθε απηυδισμένη αντίδρασή σου.
2) Ο καπιταλισμός μου την πέφτει. Μόνο μέσω του καπιταλισμού βγαίνουν νέες ιδέες. Ο κομμουνισμός σου φοράει παρωπίδες και τσαλαπατά τις ιδέες σου σαν πρόωρα βλαστάρια.
3) Ο κομμουνισμός κατά έναν τρόπο ισούται με αναρχία, κατά έναν άλλον, φασισμός. Να 'σαι καλά, μπαμπά.
4) Οι φόλα αριστεροί/ριζοσπάστες/κομμουνιστές παρακαλάνε να γίνουν δεξιοί. (Να 'σαι καλά, μπαμπά.) Όσοι διαφωνούν, ή λένε ψέμματα στους εαυτούς τους ή είναι χαζοί που δεν το πιστεύουν.
5) Οι πολιτικές απόψεις είναι κύκλος. Αν είσαι άκρη αριστερός, στην πραγματικότητα είσαι δεξιός. (Να 'σαι καλά, μπαμπά.) Και σε σπάνιες περιπτώσεις ισχύει και το αντίθετο.
6) Είμαι ανάμεσα στο να με ανακυρήξω επισήμως mastermind ή ηλίθια.
7) Μόνο που "αυτός που είναι πραγματικά έξυπνος, αποκαλεί τον εαυτό του ηλίθιο κάθε μέρα." - Φ. Ντοστογιέφσκι, που σημαίνει πως είμαι πραγματικά πανέξυπνη. Ή πανηλίθια.
8) Αυτός που λέει πως δεν έχει κόμπλεξ, στην πραγματικότητα έχει τα περισσότερα. Και αυτό γιατί καταπίεσε τα λίγα που είχε στην αρχή.
9) Η τέχνη δεν είναι άσπρο μαύρο. Δεν υπάρχει ούτε στρατευμένη, ούτε "τέχνη για την τέχνη".
10) Η τέχνη είναι απελπιστικά άχρηστη, χρονοβόρα, δολοπλόκα και τέλος θανατηφόρα.-
11) Είμαι το πιο προβληματικό, κλινικά σώας τας φρένας (για αυτό ακόμα δεν είμαι σίγουρη. Πρέπει να κάνω τεστ στο κέντρο ψυχικής υγείας.) άτομο που έχω γνωρίσει.
12) Είμαι τεμπέλα και με μισώ για αυτό.
13) Είμαι μαλάκας.
14) Πρέπει να κάνω κάποιο ψυχοτέστ. Σύντομα.
15) Πρέπει να γίνω αλκοολικιά. Επίσης σύντομα. Και καπνίστρια. Για το καλό μου πάντα.
16) "Το σεξ σκοτώνει." Πρέπει να κάνω σεξ.
17) Έχω αυτοκαταστροφικές τάσεις και δεν σοκάρομαι. Μήπως γιατί τις είχα από τότε που είχα συνείδηση; :S
18) Αυτός που έχει εξουσία δεν την απολαμβάνει.
19) Ωστόσο: Power corrupts, but absolut power is kinda cool.
20) Ο wannabe-ισμός είναι στη μόδα. Όχι ένα πρότυπο στο οποίο θες να μοιάσεις. Το να θες να θες να γίνεις κάτι, το να θες να γίνεις wannabe, αυτό είναι στη μόδα. How sick is that?
21) ^Καθόλου, αναλογιζόμενη τον κόσμο και τους συλλογισμούς μου. Λογική συνέπεια της κοινωνίας.
22)Προσέξτε πως κρίνετε τους άλλους. Ίσως πρέπει να καθαρίσετε πρώτα τα του οίκου σας.
23) Αυτά.
Αμπελοφιλοσοφία τ(ρ)έλος. Σηκωθείτε.
Εδώ και καιρό έχουν μαζευτεί κάποιες σκέψεις στο κεφάλι μου και προσπαθούσα να της αναπτύξω, να τις κάνω ολόκληρους συλλογισμούς και -γιατί όχι;- αναρτήσεις. Αν και ακόμα αυτές οι σκέψεις μου δεν αναπτύχθηκαν, είτε γιατί ήταν κουλές, αβάσιμες, δύσκολες ή απλώς δεν είχα χρόνο, θέλω να τις γράψω εδώ, όσο τις έχω αναπτύξει δηλαδή. Μερικές δεν είμαι καν σίγουρη αν τις πιστεύω. Για την δική σας ψυχική ηρεμία, προτείνω να πατήσετε το Χ πριν καν το πρώτο point. Ειδικά το πρώτο point.
1) Ο καθηγητής κοινωνιολογίας μου είναι κομπλεξικός, ανασφαλής, νευρωτικός, άχνωτος, μα πάνω από όλα ανοργασμικός. Δε γίνεται να μπαίνεις μέσα σε μία αίθουσα και να απαιτείς το σεβασμό μου, χωρίς να έχεις κάνει τίποτα για να τον κερδίσεις (μάλιστα θα έλεγα πως το να ουρλιάζεις σαν να σαι θύρα 4 και να σετας αντικείμενα σε μία μαθήτρια που μιλάει στη διπλανή της, πόσο μάλλον να μην διαβάζεις μισή σελίδα που εσύ ζήτησες από μένα ως έξτρα εργασία και μου την έλεγες πως αργούσα να την φέρνω και στο τέλος να διαβάζεις τη μισή μόνο και να την πετάς στο γραφείο σου μάλλον αποδεικνύει πως όχι δεν δικαιούσαι τον σεβασμό μου, όχι δεν δικαιούσαι να διαβάσεις την άποψή μου πάνω στο γεγονός ότι το σχολικό περιβάλλον δεν αποτελεί φορέα παιδείας, αλλά ούτε και άρλεκιν δεν δικαιούσαι να ζητήσεις. Πόσο μάλλον το μάθημα, μιας και αυτό είναι το μόνο σου ενδιαφέρον πέρα από το να μας αιτιολογείς με την ενήλικη συγκαταβατικότητά σου το θράσος και την ανασφάλειά μας. Και έχεις σπουδάσει και νομική. Δεν στο πανε στην σχολή σου πως οι χαρακτηρισμοί προκαλούν; )
Μη με κάνεις να ασχοληθώ (κι άλλο) μαζί σου. Θα σε κοιτάξω πατόκορφα και θα κοστολογήσω το κάθε σου ρούχο, γκριμάτσα, λέξη ή κίνηση. Θα μείνεις γυμνός από κάθε ψευτιά και ευγένεια και το μόνο που θα χρειαστεί να κάνω είναι να σε γυρίσω στον καθρέφτη και θα 'χω τελειώσει μαζί σου.
Δεν το θες, πίστεψέ με. Το 'χω κάνει και σε μένα.
Α, και που σαι; Τους γονείς μου μόνο γω τους ξέρω τόσο καλά ώστε να έχω το δικαίωμα να τους μιλήσω έτσι. Εσύ δεν έχεις δικαίωμα να τους μιλάς καν. Ναι, είμαι θρασύτατη. Και απολαμβάνω κάθε λεπτό και κάθε απηυδισμένη αντίδρασή σου.
2) Ο καπιταλισμός μου την πέφτει. Μόνο μέσω του καπιταλισμού βγαίνουν νέες ιδέες. Ο κομμουνισμός σου φοράει παρωπίδες και τσαλαπατά τις ιδέες σου σαν πρόωρα βλαστάρια.
3) Ο κομμουνισμός κατά έναν τρόπο ισούται με αναρχία, κατά έναν άλλον, φασισμός. Να 'σαι καλά, μπαμπά.
4) Οι φόλα αριστεροί/ριζοσπάστες/κομμουνιστές παρακαλάνε να γίνουν δεξιοί. (Να 'σαι καλά, μπαμπά.) Όσοι διαφωνούν, ή λένε ψέμματα στους εαυτούς τους ή είναι χαζοί που δεν το πιστεύουν.
5) Οι πολιτικές απόψεις είναι κύκλος. Αν είσαι άκρη αριστερός, στην πραγματικότητα είσαι δεξιός. (Να 'σαι καλά, μπαμπά.) Και σε σπάνιες περιπτώσεις ισχύει και το αντίθετο.
6) Είμαι ανάμεσα στο να με ανακυρήξω επισήμως mastermind ή ηλίθια.
7) Μόνο που "αυτός που είναι πραγματικά έξυπνος, αποκαλεί τον εαυτό του ηλίθιο κάθε μέρα." - Φ. Ντοστογιέφσκι, που σημαίνει πως είμαι πραγματικά πανέξυπνη. Ή πανηλίθια.
8) Αυτός που λέει πως δεν έχει κόμπλεξ, στην πραγματικότητα έχει τα περισσότερα. Και αυτό γιατί καταπίεσε τα λίγα που είχε στην αρχή.
9) Η τέχνη δεν είναι άσπρο μαύρο. Δεν υπάρχει ούτε στρατευμένη, ούτε "τέχνη για την τέχνη".
10) Η τέχνη είναι απελπιστικά άχρηστη, χρονοβόρα, δολοπλόκα και τέλος θανατηφόρα.-
11) Είμαι το πιο προβληματικό, κλινικά σώας τας φρένας (για αυτό ακόμα δεν είμαι σίγουρη. Πρέπει να κάνω τεστ στο κέντρο ψυχικής υγείας.) άτομο που έχω γνωρίσει.
12) Είμαι τεμπέλα και με μισώ για αυτό.
13) Είμαι μαλάκας.
14) Πρέπει να κάνω κάποιο ψυχοτέστ. Σύντομα.
15) Πρέπει να γίνω αλκοολικιά. Επίσης σύντομα. Και καπνίστρια. Για το καλό μου πάντα.
16) "Το σεξ σκοτώνει." Πρέπει να κάνω σεξ.
17) Έχω αυτοκαταστροφικές τάσεις και δεν σοκάρομαι. Μήπως γιατί τις είχα από τότε που είχα συνείδηση; :S
18) Αυτός που έχει εξουσία δεν την απολαμβάνει.
19) Ωστόσο: Power corrupts, but absolut power is kinda cool.
20) Ο wannabe-ισμός είναι στη μόδα. Όχι ένα πρότυπο στο οποίο θες να μοιάσεις. Το να θες να θες να γίνεις κάτι, το να θες να γίνεις wannabe, αυτό είναι στη μόδα. How sick is that?
21) ^Καθόλου, αναλογιζόμενη τον κόσμο και τους συλλογισμούς μου. Λογική συνέπεια της κοινωνίας.
22)Προσέξτε πως κρίνετε τους άλλους. Ίσως πρέπει να καθαρίσετε πρώτα τα του οίκου σας.
23) Αυτά.
Αμπελοφιλοσοφία τ(ρ)έλος. Σηκωθείτε.
Ι'm not lovin' you, the way I wanted to
What I had to do, had to run from you
I'm in love with you, but the vibe is wrong
And that haunted me, all the way home
So ya never know, never never know
Never know enough, 'til it's over love
'Til we lose control, system overload
Screamin' no no no, no no
I'm not lovin' you, the way I wanted to
See I wanna move, but can't escape from you
So I keep it low, keep a secret code
So everybody else don't have to know
So keep ya love locked down, ya love locked down
So keep ya love locked down, ya love locked down
So keep ya love locked down, ya love locked down
You keep ya love locked down, you lose
I'm not lovin' you, the way I wanted to
I can't keep my cool, so I keep it true
I got somethin to lose, so I gotta move
I can't keep myself, and still keep you too
So I keep in mind, when I'm on my own
Somewhere far from home, in the danger zone
How many times did I take 'til I finally got through
you lose, you lose
I'm not lovin you, the way I wanted to
See I had to go, see I had to move
No more wastin' time, you can't wait for life
which is wastin' time, where's the finish line
So keep ya love locked down, ya love locked down
So keep ya love locked down, ya love locked down
So keep ya love locked down, ya love locked down
You keep ya love locked down, you lose
I'm not lovin you, the way I wanted to
I met no one new, I got no one new
I know I said I'm through, but got love for you
But I'm not lovin' you, the way I wanted to
Gotta keep it goin', keep the lovin' goin'
Keep it on a roll, only God knows
If I be with you, baby I'm confused
You choose, you choose
I'm not lovin' you, the way I wanted to
Where I want to go, I don't need you
I've been down this road, too many times before
I'm not lovin' you, the way I wanted to
So keep ya love locked down, ya love locked down
Keepin ya love locked down, ya love locked down
Keepin ya love locked down, ya love locked down
Keepin ya love locked down, you lose
So keep ya love locked down, ya love locked down
Keepin ya love locked down, ya love locked down
If you keep ya love locked down, ya love locked down
Keepin ya love locked down, you lose
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)