Μου αρέσει να μπλογκάρω. Πολύ.
Δυστυχώς, η λέξη σχολείο δεν μου επιτρέπει καθημερινά να γράφω εδώ μέσα.
Πολύ δυστυχώς.
Νιώθω πως δεν έχω γράψει τίποτα εδώ μέσα σε σχέση με όσα θα ήθελα να γράψω.
Άρα το Σαββατοκύριακο είναι η μόνη λύση.
Απλά αυτό. Φιλοδοξώ κάτι πολύ περισσότερο από 24 αναγνώστες και θα τα καταφέρω. Φιλοδοξώ να βάζω τον κόσμο σε σκέψη.
Φιλιά πολλά. Καλή βδομάδα και καλό βράδυ. :)
Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010
Βραβειάκι
Κάτι αναπάντεχο... με κάνει ακόμα πιο δυστυχισμένη ακόμα και αν δε θα έπρεπε, ακόμα και αν αυτό θα έπρεπε να μου φέρνει χαμόγελο στα χείλη, να είναι αναγνώριση της όποιας προσπάθειάς μου εδώ μέσα.
Πραγματικά δεν το αξίζω, μα ευχαριστώ την Venus και το Συκάκι(ίσως και κάποιος άλλος, δεν ξέρω) οι οποίες μου έδωσαν το Sunshine Award για bloggers. Ειρωνία, μόνο ηλιαχτίδα δεν θυμίζει το μπλογκ μουή εγώ η ίδια. Στην όποια περίπτωση, και πάλι ευχαριστώ.
Με την σειρά μου θα δώσω και γω το βραβείο σε ακόμα καλύτερους μπλόγκερς.
Marcy
Our Dreamland: Fleur, Poisonous, Dream Girl
Dream Girl
Nathaniel
Unidentified
Venus
Ένα παιδί μετράει τα άστρα Επιτέλους βάλε μουσική. :Ρ
Γυναικείες στάχτες Εδώ στέκομαι να πω κάτι. Το συγκεκριμένο blog με ενέταξε σε αυτή την μεγάλη παρέα. Και σας ευχαριστώ.
Dreamcatcher aka Lizzy
Poisonous_touch
Merlin
Estella
Και δω στέκομαι για λίγο... Μαρία σε ευχαριστώ που μου έδωσες το έναυσμα να γίνω μπλόγκερ. Χαζό αίσθημα, ίσως άτοπο, μα σε ευχαριστώ. :)
Αυτά από μένα.
Οδηγίες:
να το αναρτήσουμε στο blog μας
να το χαρίσουμε με τη σειρά μας σε άλλα 12 blogs
να ανακοινώσουμε σε ποιά blogs το χαρίζουμε
και να αναρτήσουμε τα links αυτών των blogs
Πραγματικά δεν το αξίζω, μα ευχαριστώ την Venus και το Συκάκι(ίσως και κάποιος άλλος, δεν ξέρω) οι οποίες μου έδωσαν το Sunshine Award για bloggers. Ειρωνία, μόνο ηλιαχτίδα δεν θυμίζει το μπλογκ μουή εγώ η ίδια. Στην όποια περίπτωση, και πάλι ευχαριστώ.
Με την σειρά μου θα δώσω και γω το βραβείο σε ακόμα καλύτερους μπλόγκερς.
Marcy
Our Dreamland: Fleur, Poisonous, Dream Girl
Dream Girl
Nathaniel
Unidentified
Venus
Ένα παιδί μετράει τα άστρα Επιτέλους βάλε μουσική. :Ρ
Γυναικείες στάχτες Εδώ στέκομαι να πω κάτι. Το συγκεκριμένο blog με ενέταξε σε αυτή την μεγάλη παρέα. Και σας ευχαριστώ.
Dreamcatcher aka Lizzy
Poisonous_touch
Merlin
Estella
Και δω στέκομαι για λίγο... Μαρία σε ευχαριστώ που μου έδωσες το έναυσμα να γίνω μπλόγκερ. Χαζό αίσθημα, ίσως άτοπο, μα σε ευχαριστώ. :)
Αυτά από μένα.
Οδηγίες:
να το αναρτήσουμε στο blog μας
να το χαρίσουμε με τη σειρά μας σε άλλα 12 blogs
να ανακοινώσουμε σε ποιά blogs το χαρίζουμε
και να αναρτήσουμε τα links αυτών των blogs
Παραλογίζεσαι.
Στον παραλογισμό του ξημερώματος πολλές φορές έχω πέσει. Δεν μιλάμε για μια συγκεκριμένη έννοια. Μάλλον για μία απεργία του εγκεφάλου θα έλεγα. Ο δρόμος έξω μοιάζει με φίδι που θα σε πνίξει από στιγμή σε στιγμή. Το κρύο ανεξέλεγκτο, αέρας μαίνεται με οργή. Δεν μπορείς άλλο, δεν αντέχεις. Νιώθεις ώριμος, ψιλοκαλλιτέχνης, φιλόσοφος, τρελός, ήρεμος, μαλάκας. Γουστάρεις όμως κατάσταση. Δεν παίζει να μη γουστάρεις, εκτός και αν έχεις ανασφάλειες. Εδώ μπαίνω εγώ. Φοβάσαι, δεν ξέρεις πως νιώθεις, τι να κάνεις, τι θέλεις. Δε γαμείς τώρα, ποιος νοιάζεται. Ρε, τι παίζει εδώ; Τι μου γίνεται, που πάω, γιατί την βρίσκω; Γιατί ζηλεύω, ζηλεύω, ζηλεύω; Γιατί ρε, δεν είμαι γω όπως θέλω να είμαι;
ΟΧΙ.
Θέλω να είμαι σαν εσένα. Να το παίζω παντογνώστης κι έτσι. Σε αγαπώ και σε μισώ την ίδια στιγμή, σε σέβομαι, σε φοβάμαι, σε σιχαίνομαι, θέλω τις ίδιες εμπειρίες με σένα, με τα ίδια άτομα, ψάχνω να βρω πως, τι, που, γιατί το θέλω γιατί το κάνω γιατί θέλω να είμαι κομμάτι σου, γιατί ζηλεύω, φθείρομαι εσωτερικά για μία παλιά μου γνωριμία και τίποτα περισσότερο πλέον, γιατί θέλω να γίνω εσύ, γατί θέλω να είμαι δίπλα σου, γιατί μου το κάνω αυτό; Γιατί δεν μου φτάνω και θέλω και σένα; Γιατί;
... Δεν με βρίσκω σήμερα, κάπου έχω χαθεί, στην μουσική, στα όνειρα, στα blog, στην θλίψη, στο δρόμο τον φιδογυριστό ίσως. Δεν ξέρω αν είμαι καλά, αν ζω, αν υπάρχω. Δεν ξέρω αν θέλω ή δε θέλω. Δεν ξέρω τι να σου πω, πως να στο πω, αν θέλω να στο πω. Η λογική δεν υφίσταται. Ποτέ δεν υπήρχε μα σήμερα είναι διαφορετικά. Βλέπω τα πάντα γύρω μου αστεία, γελοία, τραγικά, χαζά, βλακώδη. Δεν βλέπω τίποτα άλλο πέρα από την σύγχυση των τελευταίων έξι μηνών να καραδοκεί ύπουλα από πάνω μου σαν λαιμητόμος. Δεν αντέχω, δεν μπορώ, δεν θέλω, δεν ξέρω.
Τι σου γίνεται; Δεν ξέρεις. Μηδενική υπομονή με τον εαυτό σου και τα λάθη σου, η εφηβεία έχει γίνει πρόσχημα για να αποφύγεις την πραγματικότητα, οι ορμόνες ασφαλές μέρος να ρίξεις την ανασφάλειά σου.
Σε αγαπώ; Δεν ξέρω. Σε θέλω; Σίγουρα. Ή μήπως όχι; Γιατί τι; Δεν θες; Αν δε θέλω εγώ;
Με αγαπάς; Με θέλεις; Σου έλειψα; Οι συνηθείς ερωτήσεις.
Σήμερα δεν μπορώ να σκεφτώ κι όμως έχω μία παράδοξη καθαρότητα σκέψεων μέσα στην σύγχυση.
Δεν θέλω να ψάχνω, θέλω να έχω. Βαρέθηκα να ψάχνω, να ζητάω, να θέλω. Θέλω να έχω. Ποτέ δεν είχα όσα ήθελα, ποτέ δεν θα τα έχω. Άσε με να ονειροπολώ κι ας μην ξέρω τι θέλω.
Εξυπνάδες. Τι γίνεται στο κεφάλι μου, δεν παίζει να καταλάβω απόψε. Μια φάση; Θα τό' θελα, αν δεν συνέβαινε κάθε βράδυ.
Μου λείπεις. Σε θέλω εδώ, τώρα. Μπορώ να το έχω;
Όχι.
Θέλω να σε νιώσω πίσω μου καθώς θα κοιμάσαι, να χαμογελάω αχνά και να ξέρω πως δίπλα μου είσαι συ, και ας ζηλεύω τόσο κάτι εκείνη τη στιγμή. Δεν θέλω να φύγεις ποτέ, δεν θέλω να πάω σχολείο, να συναντήσω τις ίδιες φάτσες με πριν, να κάνω την ίδια ρουτίνα, να περιμένω να φύγω από την φυλακή ανηλίκων ώστε να μπορέσω έστω να ακούσω την φωνή σου. Δεν θέλω, δεν μπορώ, δεν αντέχω. ΔΕΝ ΘΕΛΩ.
Κατάλαβέ με, δεν ξέρω τι σου γράφω. Παραλογίζομαι, μη μου δίνεις σημασία. Ή μήπως δώσε μου; Θέλω. Δώσε μου. Δώσε μου όλη σου την σημασία.
Δεν θες. Δεν μπορείς; Δεν ξες;
Δεν ξέρω εγώ. Αν και οι υποψίες με φοβίζουν, η μία πιο πολύ από την άλλη.
...
Fuck.
Μην με αφήσεις μονάχα να πέσω. Δεν αντέχω άλλο, 4 χρόνια πέφτω. Δεν μπορώ, δεν θέλω, δεν αντέχω.
Δε πέφτω.
ΟΧΙ.
Θέλω να είμαι σαν εσένα. Να το παίζω παντογνώστης κι έτσι. Σε αγαπώ και σε μισώ την ίδια στιγμή, σε σέβομαι, σε φοβάμαι, σε σιχαίνομαι, θέλω τις ίδιες εμπειρίες με σένα, με τα ίδια άτομα, ψάχνω να βρω πως, τι, που, γιατί το θέλω γιατί το κάνω γιατί θέλω να είμαι κομμάτι σου, γιατί ζηλεύω, φθείρομαι εσωτερικά για μία παλιά μου γνωριμία και τίποτα περισσότερο πλέον, γιατί θέλω να γίνω εσύ, γατί θέλω να είμαι δίπλα σου, γιατί μου το κάνω αυτό; Γιατί δεν μου φτάνω και θέλω και σένα; Γιατί;
... Δεν με βρίσκω σήμερα, κάπου έχω χαθεί, στην μουσική, στα όνειρα, στα blog, στην θλίψη, στο δρόμο τον φιδογυριστό ίσως. Δεν ξέρω αν είμαι καλά, αν ζω, αν υπάρχω. Δεν ξέρω αν θέλω ή δε θέλω. Δεν ξέρω τι να σου πω, πως να στο πω, αν θέλω να στο πω. Η λογική δεν υφίσταται. Ποτέ δεν υπήρχε μα σήμερα είναι διαφορετικά. Βλέπω τα πάντα γύρω μου αστεία, γελοία, τραγικά, χαζά, βλακώδη. Δεν βλέπω τίποτα άλλο πέρα από την σύγχυση των τελευταίων έξι μηνών να καραδοκεί ύπουλα από πάνω μου σαν λαιμητόμος. Δεν αντέχω, δεν μπορώ, δεν θέλω, δεν ξέρω.
Τι σου γίνεται; Δεν ξέρεις. Μηδενική υπομονή με τον εαυτό σου και τα λάθη σου, η εφηβεία έχει γίνει πρόσχημα για να αποφύγεις την πραγματικότητα, οι ορμόνες ασφαλές μέρος να ρίξεις την ανασφάλειά σου.
Σε αγαπώ; Δεν ξέρω. Σε θέλω; Σίγουρα. Ή μήπως όχι; Γιατί τι; Δεν θες; Αν δε θέλω εγώ;
Με αγαπάς; Με θέλεις; Σου έλειψα; Οι συνηθείς ερωτήσεις.
Σήμερα δεν μπορώ να σκεφτώ κι όμως έχω μία παράδοξη καθαρότητα σκέψεων μέσα στην σύγχυση.
Δεν θέλω να ψάχνω, θέλω να έχω. Βαρέθηκα να ψάχνω, να ζητάω, να θέλω. Θέλω να έχω. Ποτέ δεν είχα όσα ήθελα, ποτέ δεν θα τα έχω. Άσε με να ονειροπολώ κι ας μην ξέρω τι θέλω.
Εξυπνάδες. Τι γίνεται στο κεφάλι μου, δεν παίζει να καταλάβω απόψε. Μια φάση; Θα τό' θελα, αν δεν συνέβαινε κάθε βράδυ.
Μου λείπεις. Σε θέλω εδώ, τώρα. Μπορώ να το έχω;
Όχι.
Θέλω να σε νιώσω πίσω μου καθώς θα κοιμάσαι, να χαμογελάω αχνά και να ξέρω πως δίπλα μου είσαι συ, και ας ζηλεύω τόσο κάτι εκείνη τη στιγμή. Δεν θέλω να φύγεις ποτέ, δεν θέλω να πάω σχολείο, να συναντήσω τις ίδιες φάτσες με πριν, να κάνω την ίδια ρουτίνα, να περιμένω να φύγω από την φυλακή ανηλίκων ώστε να μπορέσω έστω να ακούσω την φωνή σου. Δεν θέλω, δεν μπορώ, δεν αντέχω. ΔΕΝ ΘΕΛΩ.
Κατάλαβέ με, δεν ξέρω τι σου γράφω. Παραλογίζομαι, μη μου δίνεις σημασία. Ή μήπως δώσε μου; Θέλω. Δώσε μου. Δώσε μου όλη σου την σημασία.
Δεν θες. Δεν μπορείς; Δεν ξες;
Δεν ξέρω εγώ. Αν και οι υποψίες με φοβίζουν, η μία πιο πολύ από την άλλη.
...
Fuck.
Μην με αφήσεις μονάχα να πέσω. Δεν αντέχω άλλο, 4 χρόνια πέφτω. Δεν μπορώ, δεν θέλω, δεν αντέχω.
Δε πέφτω.
Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010
Θέλω...
Μεγάααλη συγνώμη που έχω να γράψω τόσο, απλά ούτε κα ξέρω τι μου γίνεται.
Την μία θέλω να γράψω τα πάντα, από την άλλη δεν έχω ούτε τον χρόνο, ούτε την όρεξη να κάνω κάτι τέτοιο.
Στο θέμα μας, στο σούπερ ντούπερ φορουμ HarryWorld, έχει ΤΑ τόπικ. Σκέφτηκα πως αφού απαντάω σαν μανιακή εκεί πέρα, γιατί να μην κάνω και κείμενο;
Και τι πιο Creepish από το να απαντήσω στο τόπικ ΘΕΛΩ.
Θέλω, λοιπόν.
Όλη μας η ζωή, το είναι, η ουσία, το ζουμί, βασίζεται σε αυτά τα 4 ασήμαντα γραμματάκια της αλφαβήτου που σχηματίζουν τον τρόπο ζωής μας. Οι επιθυμίες μας μπορούν να έχουν τις καλύτερες, αλλά και τις καταστροφικότερες συνέπειες για εμάς και τους γύρω μας.
Θέλω, λοιπόν:
-Παγωτό. Πάντα θέλω παγωτό. Ανεξαιρέτως, ακόμα και άρρωστη, θέλω ΠΑΓΩΤΟ. Και μην ακούσω διφορούμενα σχόλια τύπου, θες το δικό μου παγωτό και μαλακίες. :)
-Τέχνη. ο αρκωτικό μου σε αυτή τη ζωή, η ίδια η ανάλωση της ύπαρξης μου είναι η τέχνη. Θέλω να γραφτώ σε θεατρική ομάδα να μάθω κάποια πράγματα. Θέλω να διαβάσω όλα τα βιβλία του κόσμου. Θέλω να διαβάσω τόμους εγκυκκλοπαίδειας, φαντασίας, ιστορίας, πολέμου, μύθους και γοτθικά παραμύθια, ποίηση. Θέλω το αρχοντικό, γοτθικού στυλ σπίτι μου, στην υπερτεράστια βιβλιοθήκη μου που θα είναι μεγαλύτερη από την αίθουσα χορού μου με το πιάνο με ουρά μου, να μην έχει τοίχο ακάλυπτο από βιβλία. Δερματόδετα, με ξόρκια και φίλτρα που δεν βγάζουν νόημα. Θέλω βιβλία. Πολλά βιβλία. Και να τα διαβάσω ΟΛΑ. Δεν θέλω να υπάρχει βιβλίο, από άρλεκιν μέχρι φιλοσοφία του πλάτωνα που να μην το έχω διαβάσει.
-Θέλω μουσική, τόσο απεγνωσμένα όσο και τα βιβλία και ακόμη περισσότερο. Θέλω το φακέλωμα των cd μου να είναι πιο official από το φακέλωμα χρήστων στο facebook. Θέλω εκατομμύρια cd, με ποπ, ροκ, μέταλ, γκοθ, τζαζ, λαουντζ, αλτερνατιβ, ελέκτρο που δεν την έχω ακούσει και πολύ. Κλασσική, ρούμπα, τάνγκο, λατιν γενικά, νέγρικη μουσική.] Όπερα, ελληνικό ροκ, έντεχνο. Της δεκαετίας 50, 60, 70, 80, 90. Τα πάντα. Αρκεί να μην είναι τεκτόνικ. Ή τρανς. Έλεος. ΕΛΕΟΣ. Απλά δεν μπορώ χωρίς μουσική. Θα μπορούσα να ακούω μουσική σε όλη μου τη ζωή κλεισμένη σε ένα δωμάτιο και να λιώσω το κάθε cd που έχω.
-Θέλω να τραγουδάω και να παίζω σε θέατρο, τηλεόραση, κινηματογράφο. Θέλω να τραγουδαω Mariah Carey και παράλληλα να είμαι μέλος των Stomp. Θέλω να παίζω παντού. Στο Broadway, στο L.A., σε ελληνικό και ξένο θέατρο, σε κομωδίες, τραγωδίες, παρωδίες, σε γαλλικές ταινίες, σε ευρωπαικό κινηματογράφο. Θέλω χρυσή σφαίρα, όσκαρ, φοίνικα.
Δίνω ξανά βάρος στο τραγούδι. Θέλω να τραγουδάω τα πάντα, Θέλω να τραγουδάω σαν κοκκέτα (βλ. Carey-Aguilera) αλλά γουστάρω τρελλά να τραγουδάω γκοθ, ή μέταλ. (βλ. Anathema, Arcana, Epica, within Temptation). Και θέλω να ροκάρω σαν τους Metallica, τους Scorpions, ή τους Iced Earth.
-Θέλω να μάθω να ζωγραφίζω, σκιτσάρω, σχεδιάζω. Έτσι θα βγάλω από μέσα μου μεγάλη φαντασία. Τεράστια όμως. Να σχεδιάζω από συγκεκριμένα πράγματα όπως νεκρή φύση, σχέδια ρούχων και κοσμημάτων που έχω στο μυαλό μου, μέχρι και τοπία, φιλοσοφικές αναζητήσεις σαν τον Ρενέ Μαγκρίτ, αφηρημένη τέχνη.
_Θέλω να διακοσμώ. Designer, πως το λένε. Θέλω να ταιριάζω τα χρώματα, το στυλ, την νοοτροπία. Να φτιάχνω κάτι όμορφο και να το θαυμάζω.
-Θέλω σπίτια. Ναι είμαι φιλάργυρη, μα όχι και ρηχή. Θέλω πολλά και τεράστια σπίτια για να τα διακοσμώ όπως εγώ θέλω. Αν ήμουν καλή στα μαθηματικά, θα είχα πάει θετική ωστε να γίνω αρχιτέκτονας ωστέ να φτιάξω εξ ολοκλήρου όπως θέλω εγώ τα σπίτια αυτά. Θέλω ένα κλασσικό σπίτι. Θέλω την Darklore Manor που έχει ως γενική θεματολογία το ομώνυμο cd των Nox Arcana. Μία παραδοσιακή καλύβα μέσα στο δάσος με τριανταφυλλιές στα ξύλινα παράθυρα. Θέλω έναν μοναχικό πύργο με φήμες πως είναι στοιχειωμένος, σε κάποιο ομιχλώδη βάλτο. Θέλω ένα βασίλειο σαν αυτό της νεράιδας των ονείρων στο παραμύθι του Άντερσεν. Θέλω ένα μοντέρνο σπίτι, πολύ μοντέρνο, με αιχμηρές γραμμές και καθαρά χρώματα. Θέλω ένα σπίτι ρομαντικής φοιτήτριας. Θέλω ένα διαμέρισμα ρομαντικής φοιτήτριας. Θέλω ένα παλιομοδίτικο γαλλικό διαμέρισμα. Θέλω 'ενα vintage διαμέρισμα στην Φλωρεντία. Και θέλω να ζήσω εκεί μέσα.
-Συνεχίζοντας, αν και ονειροπαρμένη, είμαι ΚΑΙ urban τύπος. Θέλω να εξερευνίσω την Θεσσαλονίκη ολόκληρη, να πάρω το λεωφορείο και να φτάσω ως το τέρμα, με μουσική στα αυτιά. Θέλω να βγω έξω σε μπαράκια και διάφορα άλλα εναλλακτικά μέρη. Θέλω να ανακαλύψω τις πιο εκκεντρικές καφετέρειες. Θέλω επιτέλους να δω πως είναι ένα γκόθικ μαγαζί. Τι να σερβίρουν άραγε; :Ρ Άκουσα πως πάντα σχεδό καταλήγουν σε όργια. Το προσπερνώ. :Ρ Θέλω να μην αφήσω δρώμενο για δρώμενο, καλλιτεχνικό, και κοσμικό. Μου έχει λείψει το κρατικό και το βασιλικό θέατρο, για να μην αναφέρω το μέγαρο μουσικής, στο οποίο έχω δώσει 3 παραστάσεις σύγχρονου και κλασσικού χορού παρακαλώ. Θέλω να βλέπω τις προβολές ταινιών στην Υφανέτ.
-Θέλω να ασχοληθώ με τη νομική, την φιλοσοφία, την ψυχολογία, την κοινωνιολογία, την ανθρωπολογία, την εγκληματολογία, την ιατρική, την γλυπτική, την αρχιτεκτονική, τη ναυπηγική, την κριτική ταινιών, την τέχνη γενικά, την σεξολογία, και μετά από όλα αυτά, θέλω να καταντήσω μία ζάμπλουτη γερομαγκούφισσα.
-Θέλω πολλά λεφτά, ωστε να καλύψω τις υλικές ανάγκες για να πραγματοποιήσω έστω και το ένα δέκατο των επιθυμιών μου αυτών. :Ρ Όνειρο ζωής μου είναι το προσωπικό μου υπερωκεάνιο με την κάθε άνεση. Απλά είμαι ερωτευμένη με τη θάλασσα.
-Εκτός λοιπόν από το κόλλημα με την τέχνη και την επιστήμη, θέλω να γίνω officially έγκλειστη τρόφιμος σε φυλακές υψίστης ασφαλείας, καθώς και σε ψυχιατρικό ίδρυμα. Θέλω να δω τον τρόπο ζωής ενός τρελού και ενός εγκληματία.
-Θέλω να γίνω επαγγελματίας κλέφτρα, στυλ Ocean's 11-12-13 κλπ κλπ. Να κλέβω διάσημα έργα τέχνης, διαμάντια, διάφορα. :Ρ
-Θέλω να γίνω συλλέκτρια. Με νόμιμους και μη τρόπους.
-Θέλω να γίνω μοντέλο και fashion icon. Εδώ σκάτε στα γέλια. :)
-Θέλω να ασχοληθώ με την πολιτική, συγκεκριμένα με την παιδεία και την υγεία.
-Θέλω να φιλοσοφήσω. Να ασχοληθώ με τη μεταφυσική, την μαγεία, τις άλλες θρησκείες.
-Μία σύντομη συμπλήρωση στον τομέα τέχνη, θέλω να γίνω επαγγελματίας φωτογράφος και να ακούω Moby. Θέλω επίσης να μάθω πολλάαα μουσικά όργανα. Κι ούτε δω θέλω διφορούμενα σχόλια τύπου θες να μάθεις και το όργανό μου. :)
-Θέλω να γίνω επαγγελματίας χάκερ. Να μάθω τουλάχιστον πως να τα βγάζω πέρα με τον πίνακα διαχείρησης ενός φόρουμ λίιιιγο πιο άνετα. :Ρ Θέλω να μάθω να παίζω και Dungeons & Dragons.
-Θέλω να γίνω βαμπίρ για να έχω χρόνο άπλετο. Για να εξερευνήσω την τέχνη και την επιστήμη με την άνεσή μου.
-Α, και θέλω να δω επιτέλους ανίμ και να διαβάσω μάνγκα. Να ασχοληθώ με τη μαγειρική.
-Τέλος, θέλω στην ζωή μου να κάνω πολύυυυ σεξ. :Ρ Και άμα τύχει, να ερωτευτώ. ΓΙατί μόνο έτσι θα νιώσω πλήρης. :)
Όλα αυτά που θέλω είναι υπερβολικά πολλά, το ξέρω. Απλά ήταν ένας τρόπος να εκφράσω τον θαυμασμό μου για τον σκατένιο κόσμο μας. :)
Αυτά για την ώρα. Αν θυμηθώ κάτι, θα κάνω έντιτ. :Ρ
Άλλαξα το τραγουδάκι. Ρισπέκτ στον Ναθάνιελ που μου το έδωσε. :Ρ
Την μία θέλω να γράψω τα πάντα, από την άλλη δεν έχω ούτε τον χρόνο, ούτε την όρεξη να κάνω κάτι τέτοιο.
Στο θέμα μας, στο σούπερ ντούπερ φορουμ HarryWorld, έχει ΤΑ τόπικ. Σκέφτηκα πως αφού απαντάω σαν μανιακή εκεί πέρα, γιατί να μην κάνω και κείμενο;
Και τι πιο Creepish από το να απαντήσω στο τόπικ ΘΕΛΩ.
Θέλω, λοιπόν.
Όλη μας η ζωή, το είναι, η ουσία, το ζουμί, βασίζεται σε αυτά τα 4 ασήμαντα γραμματάκια της αλφαβήτου που σχηματίζουν τον τρόπο ζωής μας. Οι επιθυμίες μας μπορούν να έχουν τις καλύτερες, αλλά και τις καταστροφικότερες συνέπειες για εμάς και τους γύρω μας.
Θέλω, λοιπόν:
-Παγωτό. Πάντα θέλω παγωτό. Ανεξαιρέτως, ακόμα και άρρωστη, θέλω ΠΑΓΩΤΟ. Και μην ακούσω διφορούμενα σχόλια τύπου, θες το δικό μου παγωτό και μαλακίες. :)
-Τέχνη. ο αρκωτικό μου σε αυτή τη ζωή, η ίδια η ανάλωση της ύπαρξης μου είναι η τέχνη. Θέλω να γραφτώ σε θεατρική ομάδα να μάθω κάποια πράγματα. Θέλω να διαβάσω όλα τα βιβλία του κόσμου. Θέλω να διαβάσω τόμους εγκυκκλοπαίδειας, φαντασίας, ιστορίας, πολέμου, μύθους και γοτθικά παραμύθια, ποίηση. Θέλω το αρχοντικό, γοτθικού στυλ σπίτι μου, στην υπερτεράστια βιβλιοθήκη μου που θα είναι μεγαλύτερη από την αίθουσα χορού μου με το πιάνο με ουρά μου, να μην έχει τοίχο ακάλυπτο από βιβλία. Δερματόδετα, με ξόρκια και φίλτρα που δεν βγάζουν νόημα. Θέλω βιβλία. Πολλά βιβλία. Και να τα διαβάσω ΟΛΑ. Δεν θέλω να υπάρχει βιβλίο, από άρλεκιν μέχρι φιλοσοφία του πλάτωνα που να μην το έχω διαβάσει.
-Θέλω μουσική, τόσο απεγνωσμένα όσο και τα βιβλία και ακόμη περισσότερο. Θέλω το φακέλωμα των cd μου να είναι πιο official από το φακέλωμα χρήστων στο facebook. Θέλω εκατομμύρια cd, με ποπ, ροκ, μέταλ, γκοθ, τζαζ, λαουντζ, αλτερνατιβ, ελέκτρο που δεν την έχω ακούσει και πολύ. Κλασσική, ρούμπα, τάνγκο, λατιν γενικά, νέγρικη μουσική.] Όπερα, ελληνικό ροκ, έντεχνο. Της δεκαετίας 50, 60, 70, 80, 90. Τα πάντα. Αρκεί να μην είναι τεκτόνικ. Ή τρανς. Έλεος. ΕΛΕΟΣ. Απλά δεν μπορώ χωρίς μουσική. Θα μπορούσα να ακούω μουσική σε όλη μου τη ζωή κλεισμένη σε ένα δωμάτιο και να λιώσω το κάθε cd που έχω.
-Θέλω να τραγουδάω και να παίζω σε θέατρο, τηλεόραση, κινηματογράφο. Θέλω να τραγουδαω Mariah Carey και παράλληλα να είμαι μέλος των Stomp. Θέλω να παίζω παντού. Στο Broadway, στο L.A., σε ελληνικό και ξένο θέατρο, σε κομωδίες, τραγωδίες, παρωδίες, σε γαλλικές ταινίες, σε ευρωπαικό κινηματογράφο. Θέλω χρυσή σφαίρα, όσκαρ, φοίνικα.
Δίνω ξανά βάρος στο τραγούδι. Θέλω να τραγουδάω τα πάντα, Θέλω να τραγουδάω σαν κοκκέτα (βλ. Carey-Aguilera) αλλά γουστάρω τρελλά να τραγουδάω γκοθ, ή μέταλ. (βλ. Anathema, Arcana, Epica, within Temptation). Και θέλω να ροκάρω σαν τους Metallica, τους Scorpions, ή τους Iced Earth.
-Θέλω να μάθω να ζωγραφίζω, σκιτσάρω, σχεδιάζω. Έτσι θα βγάλω από μέσα μου μεγάλη φαντασία. Τεράστια όμως. Να σχεδιάζω από συγκεκριμένα πράγματα όπως νεκρή φύση, σχέδια ρούχων και κοσμημάτων που έχω στο μυαλό μου, μέχρι και τοπία, φιλοσοφικές αναζητήσεις σαν τον Ρενέ Μαγκρίτ, αφηρημένη τέχνη.
_Θέλω να διακοσμώ. Designer, πως το λένε. Θέλω να ταιριάζω τα χρώματα, το στυλ, την νοοτροπία. Να φτιάχνω κάτι όμορφο και να το θαυμάζω.
-Θέλω σπίτια. Ναι είμαι φιλάργυρη, μα όχι και ρηχή. Θέλω πολλά και τεράστια σπίτια για να τα διακοσμώ όπως εγώ θέλω. Αν ήμουν καλή στα μαθηματικά, θα είχα πάει θετική ωστε να γίνω αρχιτέκτονας ωστέ να φτιάξω εξ ολοκλήρου όπως θέλω εγώ τα σπίτια αυτά. Θέλω ένα κλασσικό σπίτι. Θέλω την Darklore Manor που έχει ως γενική θεματολογία το ομώνυμο cd των Nox Arcana. Μία παραδοσιακή καλύβα μέσα στο δάσος με τριανταφυλλιές στα ξύλινα παράθυρα. Θέλω έναν μοναχικό πύργο με φήμες πως είναι στοιχειωμένος, σε κάποιο ομιχλώδη βάλτο. Θέλω ένα βασίλειο σαν αυτό της νεράιδας των ονείρων στο παραμύθι του Άντερσεν. Θέλω ένα μοντέρνο σπίτι, πολύ μοντέρνο, με αιχμηρές γραμμές και καθαρά χρώματα. Θέλω ένα σπίτι ρομαντικής φοιτήτριας. Θέλω ένα διαμέρισμα ρομαντικής φοιτήτριας. Θέλω ένα παλιομοδίτικο γαλλικό διαμέρισμα. Θέλω 'ενα vintage διαμέρισμα στην Φλωρεντία. Και θέλω να ζήσω εκεί μέσα.
-Συνεχίζοντας, αν και ονειροπαρμένη, είμαι ΚΑΙ urban τύπος. Θέλω να εξερευνίσω την Θεσσαλονίκη ολόκληρη, να πάρω το λεωφορείο και να φτάσω ως το τέρμα, με μουσική στα αυτιά. Θέλω να βγω έξω σε μπαράκια και διάφορα άλλα εναλλακτικά μέρη. Θέλω να ανακαλύψω τις πιο εκκεντρικές καφετέρειες. Θέλω επιτέλους να δω πως είναι ένα γκόθικ μαγαζί. Τι να σερβίρουν άραγε; :Ρ Άκουσα πως πάντα σχεδό καταλήγουν σε όργια. Το προσπερνώ. :Ρ Θέλω να μην αφήσω δρώμενο για δρώμενο, καλλιτεχνικό, και κοσμικό. Μου έχει λείψει το κρατικό και το βασιλικό θέατρο, για να μην αναφέρω το μέγαρο μουσικής, στο οποίο έχω δώσει 3 παραστάσεις σύγχρονου και κλασσικού χορού παρακαλώ. Θέλω να βλέπω τις προβολές ταινιών στην Υφανέτ.
-Θέλω να ασχοληθώ με τη νομική, την φιλοσοφία, την ψυχολογία, την κοινωνιολογία, την ανθρωπολογία, την εγκληματολογία, την ιατρική, την γλυπτική, την αρχιτεκτονική, τη ναυπηγική, την κριτική ταινιών, την τέχνη γενικά, την σεξολογία, και μετά από όλα αυτά, θέλω να καταντήσω μία ζάμπλουτη γερομαγκούφισσα.
-Θέλω πολλά λεφτά, ωστε να καλύψω τις υλικές ανάγκες για να πραγματοποιήσω έστω και το ένα δέκατο των επιθυμιών μου αυτών. :Ρ Όνειρο ζωής μου είναι το προσωπικό μου υπερωκεάνιο με την κάθε άνεση. Απλά είμαι ερωτευμένη με τη θάλασσα.
-Εκτός λοιπόν από το κόλλημα με την τέχνη και την επιστήμη, θέλω να γίνω officially έγκλειστη τρόφιμος σε φυλακές υψίστης ασφαλείας, καθώς και σε ψυχιατρικό ίδρυμα. Θέλω να δω τον τρόπο ζωής ενός τρελού και ενός εγκληματία.
-Θέλω να γίνω επαγγελματίας κλέφτρα, στυλ Ocean's 11-12-13 κλπ κλπ. Να κλέβω διάσημα έργα τέχνης, διαμάντια, διάφορα. :Ρ
-Θέλω να γίνω συλλέκτρια. Με νόμιμους και μη τρόπους.
-Θέλω να γίνω μοντέλο και fashion icon. Εδώ σκάτε στα γέλια. :)
-Θέλω να ασχοληθώ με την πολιτική, συγκεκριμένα με την παιδεία και την υγεία.
-Θέλω να φιλοσοφήσω. Να ασχοληθώ με τη μεταφυσική, την μαγεία, τις άλλες θρησκείες.
-Μία σύντομη συμπλήρωση στον τομέα τέχνη, θέλω να γίνω επαγγελματίας φωτογράφος και να ακούω Moby. Θέλω επίσης να μάθω πολλάαα μουσικά όργανα. Κι ούτε δω θέλω διφορούμενα σχόλια τύπου θες να μάθεις και το όργανό μου. :)
-Θέλω να γίνω επαγγελματίας χάκερ. Να μάθω τουλάχιστον πως να τα βγάζω πέρα με τον πίνακα διαχείρησης ενός φόρουμ λίιιιγο πιο άνετα. :Ρ Θέλω να μάθω να παίζω και Dungeons & Dragons.
-Θέλω να γίνω βαμπίρ για να έχω χρόνο άπλετο. Για να εξερευνήσω την τέχνη και την επιστήμη με την άνεσή μου.
-Α, και θέλω να δω επιτέλους ανίμ και να διαβάσω μάνγκα. Να ασχοληθώ με τη μαγειρική.
-Τέλος, θέλω στην ζωή μου να κάνω πολύυυυ σεξ. :Ρ Και άμα τύχει, να ερωτευτώ. ΓΙατί μόνο έτσι θα νιώσω πλήρης. :)
Όλα αυτά που θέλω είναι υπερβολικά πολλά, το ξέρω. Απλά ήταν ένας τρόπος να εκφράσω τον θαυμασμό μου για τον σκατένιο κόσμο μας. :)
Αυτά για την ώρα. Αν θυμηθώ κάτι, θα κάνω έντιτ. :Ρ
Άλλαξα το τραγουδάκι. Ρισπέκτ στον Ναθάνιελ που μου το έδωσε. :Ρ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)