Προσοχή! Ανάρτηση για βραβείο μπλόγκερ και συνάντηση με Λευτέρη! :Ρ

Γιού χου. :Ρ
Να ξεκινήσω με το βραβείο φιλίας που απλόχερα έλαβα από το ένα και μοναδικό σκουλικάκιιιιιιιιιι. :Ρ Άσκοπο είναι να βάλω λινκ, αυτή έχει περισσότερους αναγνώστες και από την Όπρα. :ΡΡΡΡΡ

Λοιπόν... με την σειρά μου εγώ δίνω βραβείο φιλίας σε μπλόγκερς. Κανόνες έμαθα δεν υπάρχουν (ποιός άλλωστε θέλει κανόνες; -.- - ξενερωσιάαα).
Θα αρχίσω με τον Ελευθέριο, στον οποίο θα αναφερθώ γλαφυρότατα εν συνεχεία της ανάρτησής μου. :Ρ
Συνεχίζω με το ιντερνετικό βαφτισίμι μου την Fleur-Μαράκι. Αναρτήσεις της θα βρείτε περισσότερο εδώ αλλά με χαρά να σας ανακοινώσω πως έκανε δικό της μπλογκ επιτέλους! Η Poisonous αποτελεί λατρεία όσον αφορά το μπλόγκινγκ. Μακάρι να έγραφε συχνότερα...
Τέλος, (επειδή βαριέμαι να δίνω παντού βραβεία, λες και είμαι ο Παπινιόλ στο Λα Μποέμ :Ρ) δίνω το τελευταίο βραβείο στην Μαριλένα, που πρόσφατα έδωσε έναν πανέμορφο τίτλο στο μπλογκ της. Φιλάκια. ;)
Εννοείται φυσικά πως το σκουλίκι το τσακώνει το βραβείο και από μένα, μόνο που με σκέφτηκε. :D
_______________________________________________________________

Συνεχίζοντας, θα περιγράψω γλαφυρότατα όπως υποσχέθηκα προηγουμένως την συνάντησή μου με τον Λευτέρη. Ναι, εκείνο το τέρας της πολιτικής, τον σάπιο, διεφθαρμένο φαλλοκράτη, τον φασίστα, όλα αυτά τέλος πάντων. :D
Για όσους από εσάς δεν γνωρίζουν, ο Λευτέρης και γω γνωριστήκαμε σε ένα φόρουμ. Από κει και πέρα, την μία σκοτωνόμασταν μεταξύ μας στα σοβαρά (κάναμε μήνες να μιλήσουμε) και άλλες φορές για πλάκα. Αυτό το παιδί είναι για φάπες, τέτοιος γελοίος τύπος που είναι. Β) Τσκ, τσκ, τσκ. Β)
Αρχίζω λοιπόν. :Ρ
Κυριακή, 3μιση το μεσημέρι, να βράζουμε στην ζέστη και να "διαβάζω" φυσική. Με ξέρετε τώρα δα, τι αμοιβαίο έρωτα τρέφω για την θετική κατεύθυνση. :Ρ
Παίρνει τηλέφωνο το παιδί, και απαντάω γω:
-Γειά σου!
-Έλα!
Σε αυτό το σημείο να γνωστοποιήσω στην κοινότητα των μπλόγκερς πως ο Λευτέρης αν και αγόρι έχει την πιο γκέι φωνή. :Ρ παίζει να μαι γω η μόνη που τον έχει πεί τόσες φορές γκέι. :Ρ
-Τι κάνεις;
-Στις πεντέμιση μπορείς να σαι καμάρα;
-Πλάκα μου κάνεις.
-Όχι, στις πεντέμιση μπορείς;
-Και ποιόν θα συναντήσω εκεί;
-Έναν γνωστό μου.
-Αν με στήσεις χωρίς πλάκα θα σε σκίσω.
Κλείνει λοιπόν το τηλέφωνο, εγώ να χοροπηδάω από την χαρά μου (λέεεμε τώρα, να τον στραγγαλίσω ήθελα). Λουζόμαστε σενιαριζόμαστε και λοιπές αηδίες και φτάνουμε Καμάρα... Β)
Εγώ εντωμεταξύ είχα αγχωθεί γιατί με το παιδί ελάχιστα μιλούσα στον τηλέφωνο, αλλά στο μσν γινόταν χαμός. :Ρ
Φτάνω κει, του στέλνω σμς: Κατέβα πριγκηπέσα. :Ρ
Και βλέπω στα αριστερά μου ένα παιδάκι με σακίδιο, πράσινα σταράκια και μπλούζα, να διαβάζει με προσήλωση το κινητό του (στυλ-είμαι-γκαβούλιακο-και-χώνω-τα-μούτρα-μου-στην-οθόνη) :Ρ.
Τον βλέπω, γυρνάει, με βλέπει, γελάω, γελάει, φιλιούνται αγκαλιάζονται κλασσικά, και από τότε, τις 3 ώρες που περάσαμε μαζί κάνοντας βόλτα τη μισή Θεσσαλονίκη, δεν σταματήσαμε να την λέμε ο ένας στον άλλον. :Ρ
Τσούλα, ο ένας, γκέι η άλλη. Φακ οφ εγώ, θα σε μπατσίσω ο βλάκας. :Ρ
Πρώτα πήγαμε σε μία κεφετέρεια. Για κείνον παρήγγειλα γαλατάκι αλλά το ακύρωσε και πήρε σπράιτ με γρενανδίνη. Και γω, ως ορίτζιναλ τύπος πήρα το ίδιο! XD
Και καθώς συζητούσαμε έκανε την πιο ρισπέκτ κίνηση. :Ρ
Έβγαλε τετράδιο και άρχισε να γράφει όλους τους οποίους θάβαμε. :Ρ
Αφού φύγαμε από κει πέρα περπατήσαμε την μισή παραλία και ξανά πίσω, και παίζει να κάναμε 2-3 φορές πάνω κάτω τον πεζόδρομο. :Ρ
Εντωμεταξύ εγώ δεν είχα φάει και πεινούσα σαν πούστης. :Ρ (πιο πούστης από τον Λευτέρη τον γκέι δεν παίζει όμως. Β) Γκέι, γκέι, γκέεεειιιι. :Ρ) Πήγα να πάρω χοτ ντογκ, δεν με άφησε. Βρήκα παγωτό, με το ζόρι με πήρε από το μαγαζί.
Πήραμε τηλέφωνο ιντερνετικούς γνωστούς (ονόματα δεν λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε :Ρ) και μετά από 3 ώρες ανελέητου βρισίματος, θαψίματος, ταπώματος, γέλιου και συνεχούς επιβεβαίωσης του ανασφαλούς φασίστα για το αν πέρασα καλά (φαλλοκράτης είσαι, υποτίθεται δεν σε νοιάζει αν περνά καλά η γυναίκα. :Ρ), το πάρτι έληξε. :Ρ Κείνος πήγε από απέναντι και γω γύρισα να πάρω πίτσα και γρανίτα λεμόνι, μιας και θα έπαιρνα το λεωφορείο από την αντίθετη μεριά της καμάρας. :Ρ
Σε γενικές γραμμές πέρασα γαμάτα. :Ρ
Αυτά. :Ρ
Edit:1) Νταξ, δεν είμαστε και τόσο βλαμμένα, μιλήσαμε και για ομοφυλόφιλους, ρατσιστές, πολιτική (<3) θρησκεία κλπ. :Ρ
2)Μόλις θυμήθηκα ξανά, πως δεν βγάλαμε φώτο. Ο_Ο
Όσοι από εσάς τους εναπομείναντες ακόμα πιστεύετε πως με λίγο νερό στο πρόσωπό μου θα γίνω καλά... ξανασκεφτείτε το.
Οι υπόλοιποι που σταθερά με θεωρείτε βλαμμένο-καμμένο, σας ευχαριστώ για την ψήφο εμπιστοσύνης σας. :Ρ
Οι Creeps 1, 5, 8 σας ευγνωμωνούν. :Ρ Οι 2, 4, 7 σας βρίζουν γιατί κατά βάθος είμαι καλήηη, η 6 γελάει κυνικά με τα χάλια μου και εγώ... εγώ απλά χαμογελάω. Γιατί αν και δεν νιώθω πολύ καλά εδώ και ένα δίωρο (θεέ μου, ούτε σαράντα λεπτά δεν είναι), χαμογελάω για να νιώσω καλά. :)
Καλό βράδυ. Σε όλους. ;)