Αν είσαι σχεδόν 50 χρονών και ανησυχείς για το παιδί σου, μην το διαβάσεις αυτό. Αν είσαι σχεδόν 2 μέτρα και θεωρείς το πρώτο κομμάτι του μπλογκ μου μονότονο και έχεις να με δεις ένα μήνα, μην το διαβάσεις αυτό. Δεν μπορώ να ασχοληθώ με αυτό τώρα. Δεν μπορώ να ανησυχήσω για το πως θα σου φανεί ή όχι, γιατί απλά θέλω να γράψω τώρα και εσύ με εμποδίζεις, οπότε, get the hell out of my blog.
Καλησπέρα.
Είμαι τέλεια, εσείς; Είμαι πραγματικά τόσο υπέροχα, τόσο εκθαμβωτικά υπέροχα που θα αρχίσω να κλαίω με κλάμματα χαράς.
Hideous start.
Η Meredith τελικά το χασε το μωρό. Fuck off δηλαδή.
Η μάνα μου με ρώτησε: Προτιμούσες να πεθάνει ο Dereck?
Και εγώ σκέφτηκα (με την Μερεντιθιανή σκέψη) γιατί πρέπει κάποιος να πεθάνει; Δεν είναι αυτή η ψυχολογία αυτού του σόου.
Δηλαδή έλεος.
Το ξέρετε πως γράφω κάτω από την επήρρεια άσχετης μουσικής και εντελώς φτηνής και άθλιας μπύρας;
Όχι;
Κρίμα.
1ο κομμάτι: Wake up and look me in the eyes again. I need to feel your hand upon my face...
... Ντρέπομαι λίγο, ξες. Για αυτό που νιώθω. Έλεγα να στα χώσω γιατί δεν σε αφορά, μιάς και αυτό δεν σου δημιουργεί... πρόβλημα. It's not like I am with you and I am thinking of another guy.
Oh God, did I just say that?
Πω...
I could feel you behind my eyes... you've gotten into my bloodstream, I can feel you, floating in me.
And then the silence, surrounds you and haunts you.
Ποιός ο σκοπός της όλης άσκησης;
Αφού πάλι θα καταλήξω στα πόδια σου.
Damn, και εδώ είναι το σημείο που εύχομαι για χιλιοστή φορά να είχα εμότικονς. Θυμάσαι εκείνο που κουνάει τα μάτια του ειρωνικά; Πωω, το θέλω τόσο πολύ αυτή τη στιγμή.
(Αλλά περισσότερο θέλω εσένα μα δεν το γράφω γιατί θα χαλάσω την ροή του κειμένου.)
Οκ, στα λέω τώρα, και πραγματικά... απλά πάρτα όπως θες:
Σε αγαπάω. Οκ;
I know I screw up. Αλλά σε αγαπάω. Εσένα και μόοοονο εσένα.
Αυτό δεν σου φτάνει;
Α, και κάτι άλλο. Λέω αλήθεια.
Αλήθεια.
Πφ, αυτό μου θύμισε:
You can't trust vampires. Trust me.
Γαμώτο.
2ο κομμάτι. Έχει 5 νομίζω, οπότε κρατήσου. -.-
I do not wanna die inside just to breathe in.
I am tired of feeling so numb. Relief exists I find it when... I am cut.
Μόνο όταν πονάω για σένα νιώθω πως ζω. Το καταλαβαίνεις αυτό;
Μόνο όταν είμαι μαζί σου ζω.
Και ξες τι; Κακώς σε θεοποίησα. Things would 've been a lot easier for me if I hadn't. Δεν θα ένιωθα, κάτι το οποίο θα με έκανε σαν τους βρικόλακες της Άννα Ράις.
Αλλά σίγουρα όχι τόσο γαμάτη.
Αλλά φυσικά:
I am not a stranger, no I am yours...
3ο κομμάτι. Κρατήσου. Η Μπέλλα τελειώνει.
Can you still se the heart of me...
All my agony fades away... when you hold me in your embrace.
Μέγα ψέμα. Όπως είπα, είμαι τόσο ηλίθια και μαζόχα όσο η Μπέλλα, οπότε πάντα θα υπάρχει κάτι για να ανησυχώ. Πως θα φύγεις, πως έστω και το κάτι ελάχιστο γίνεται τόσο σημαντικό ώστε να έχω κάτι να ανησυχώ. Γιατί όπως έχεις πει, οι άνθρωποι θέλουν να έχουν κάτι να ανησυχούν, αλλιώς η ζωή γίνεται βαρετή. Ή κάπως έτσι το είπες. Συγγνώμη. Μάλλον φαίνεται πως δεν είμαι τόσο έξυπνη όσο θα θελα.
Don't tear me down, for all I need, make my heart a better place, give me something I can believe.
Μου έδωσες κάτι να πιστεύω.
Εσένα.
Ναι, μάλλον τελικά είμαι βαρετή. Μονότονη.
Προβλέψιμη. :)
Την καρδιά μου την έκανες πολύ καλύτερη από ό, τι ήταν πριν. Αλλά και πολύ πιο περίπλοκη.
Και... προβλέψιμη. Γιατί πάντα θα διαλέγω εσένα.
Don't tear it down, what's left of me...
Όπως είπα, προβλέψιμη. Δεν είναι απλά τόσο εύκολο και συνηθές να μένεις μισός, με τύψεις και να νιώθεις κενό;
Φυσικά. Γιατί είναι το εύκολο.
Όπως είπες.
Get a life.
Σωστά είπες πάλι.
Εγώ φταίω που σε θεοποίησα; Τελικά έχεις πάντα δίκιο.
Όσον αφορά εμένα δηλαδή. Χαχαχαχαχα!
4ο! Way to go!
My eyes are painted red...
Cause we got one love to live, one love to give, one chance to keep from falling, one heart to break one chance to take us, not forsake us... Only one.
Ισχύει, αλί και τρισαλί, πως δεν ισχύει!
Αλλά εσύ το καταδικάζεις απλά να ζούμε πολύ, έτσι; Σε νοιάζει να ζούμε δυνατά, όχι πολύ.
Και εδώ είναι το σημείο που απλά βαριέμαι να γράψω παραπάνω.
Από το 5ο κομμάτι θα σου δώσω μόνο στίχους.
And if I only could make a deal with God and get him to swap our places...
Be running up that road, be running up that hill, be running up that building...
And if I only could... ohh...
Τελικό συμπέρασμα;
Θα κάθομαι να βλέπω Grey's anatomy και να ασχολούμαι με τα σαπούνια που παίζονται και τις δικές τους καταστάσεις για να αποφύγω τα δικά μου σκατά, τα οποία φρόντισα να μου ξεκαθαρίσω πως αποτελούν την μοναδική μου παρέα. Ακόμα.
Or even better, φτάνει να ανοίξω την τηλεόραση και να δω τα διαστροφικά σκατά μας.
Και όχι τα σκατάκια της επεξεργασμένης τροφής. Αυτά είναι για τους αμύητους.
Σκατά Αιθιοπίας. Σκατά με ελονοσία, κίτρινα σκατά, σκατά μολυσμένα.
Yummy.
Υστερόγραφα part:
ΥΓ1: Πότε έγινα τόσο αηδιαστική και ρατσίστρια και θρασύς για να μιλάω τόσο άσχημα; Σκατά Αιθιοπίας; Man, WTF?
ΥΓ2: Και πάλι σε αγαπάω. Αυτό δεν αλλάζει. Κρίμα. Συγγνώμη.
ΥΓ3: Έχω εδώ τόσην ώρα και γράφω μαλακίες.
ΥΓ4: Post-it από το Sex and the city (μιας και όπως είπαμε προτιμώ οποιαδήποτε προβλήματα εκτός των δικών μου): I am sorry. I can't. Don't hate me.
ΥΓ5: Οκ, αυτό δεν το εννοούσα, το ξες πως πάλι κάπως θα καταφέρω να πέσω στα πόδια σου ακόμα κι αν με κρατάς καρφωμένη όρθια και δυνατή με τα μάτια σου.
ΥΓ6: Δεν δακρύζω. Γελάω με τα χάλια μου. Πως έφτασα εδώ; Α, ναι. Θυμήθηκα για ακόμα μία φορά πόσο άστατο υλικό είμαι.
ΥΓ7: Γράφω επειδή γουστάρω. Επίσης, σχολιάζω επειδή γουστάρω. Όσοι από εσάς έχετε πατήσει παρακολούθηση για να δημιουργήσετε την απαιτούμενη ευγένεια να κάνω και γω το ίδιο, ή σχολιάζετε για να αφήσετε έναν διακριτικό σύνδεσμο μεταξύ μας, παρακαλώ πάρτε δρόμο. No offence. Τελικά ένα νούμερο δεν μου λέει τίποτα.
ΥΓ8: Μην έχετε προσδοκίες από μένα. Ποτέ σας.
Θα απογοητευτείτε. Και αυτό είναι στατιστικά σίγουρο. 100%
Huh. Τελικά ένα νούμερο μου λέει κάτι.
Βιάστηκα. Να νιώσω ερωτευμένη.
42 σχόλια:
Γλυκό μου πλάσμα, ποσο ενιωσα και καταλαβα οσα γραφεις!
Εστω υπο την επηρεια φτηνης μπυρας!
Δε θα εκανε τη διαφορα η ακριβη ε;
Ξερεις ποσες φορες εχω πεσει στα πατωματα για εκείνον;
Για εναν;
Για καποιον που στα 16 μου ελεγα πως τον αγαπαω και θα τον αγαπαω για παντα!
Δεν διαψευστηκα ως τα 25.
τον αγαπουσα κι ας ειμασαν μακρια!
Κι ας εκανε αλλες σχεσεις, κι ας ημουν απλα ενας παρατηρητης της ζωης του, χωρις να εχω εγω δικη μου!
Γιατι η ζωη μου ηταν αυτος!
Ακουσε με, διαψευστηκα λιγο αργοτερα....στα 26 καπου εκει...
και ξερεις γιατι;
Γιατι γνωρισα καποιον που δε με αφηνε στα πατωματα, που δεν μου επετρεπε να τον αγαπω για να τον αγαπω! Δηλαδη ως εμμονη αλλά γιατι με εκανε να γινω καλυτερος ανθρωπος, να μην σερνομαι για λιγα ψιχουλα αγαπης!
Δεν ειχε παντα δικιο!
Δεν εφευγε στους τσακωμους μας!
Δεν γελουσε οταν θυμωνα!
Δεν μου εταξε ποτε τιποτα...(οπως ο αλλος) αλλα μου τα εδωσε όλα!
Τι με επιασε και στα λεω αυτα;
Ειλικρινα δεν εχω πιει τιποτα....
ειναι μεσημερι ακομη....
Εχεις βαλει πολυ ωραια κομματια.
Αδυνατον να φυγω πριν σου πω, πως τα ταξιδια μεσα σε σχεσεις δεν ηταν λιγα, ακομη και μετα απο τον δευτερο.
Εμαθα καλά σε μια όχι και τοσο μεγαλη ηλικια, πως τελικα παντα θα μαθαινουμε...παντα θα αγαπαμε....παντα θα ποναμε....ακόμη κι αν βρουμε τον μιστερ τελειο.
Να γραφεις πιο συχνα
Συγγνωμη πως μεχρι τωρα απλά γεμιζες το blogroll μου...
θα ερχομαι πιο συχνα....οσο μπορω
Μικρη μου, όλα θα πάνε καλα! Και μην το εκλαβεις ως μια συνηθισμενη ατάκα που λεμε για να χαμογελασει ο αλλος!
Θα πάνε όλα καλά, γιατί χειρότερα δε μπορουν να πανε!
Ομορφη Κυριακη να εχεις...
Creep, Creep, Creep...Δεν υπάρχει θεός και "δεν υπάρχει θεός"!
La vie est HELL! N' est pas?
Μεταλλάς με γαλλικά και πιάνο. Ρε που πάαααααμε;;;
Θα συμφωνήσω...ΣΚΑΤΑ!
Α! Την καλησπέρα μου,ε!
Καποτε ο κοσμος φαινοταν τοσο μικρος.. περιλαμβανε εμενα και μοναχα μια σταλια επιλεγμενων ατομων.
Καποτε κρεμομουν απο μια λεξη ή ενα νοημα.
Ελα ομως που λιγο αργοτερα τρως το μεγαλυτερο χαστουκι που θα μπορουσες να φανταστεις και ξεφευγεις απο το ληθαργο και το μικροκοσμο.
Και νοιωθεις τοσο ευγνωμων..
Ασε τον κυνισμο για αυτους που δεν εχουν τιποτα να δωσουν ή να λαβουν :)
Σε λιγο θα το δεις.
Φιλια!
-δ
Υ.Γ. Διαβολε προσπαθω να θυμηθω απο που ειναι αλλα η μονη φραση που μου ερχεται ειναι το "σκατα με ριγανη", κατι ισαξιο της γλαροσουπας ;) Και δεν ειμαστε και σε φαση διαιτας!
Σκατά κι απόσκατα!
Μη δίνεις σημασία
Ρίξε μια κλωτσιά και προχώρα
Φιλιά πολλά
Δεν θέλω να σκεφτώ άλλο!
Σμουατς
...αγαπας λοιπον ε!.. ,τελεια !!
εισαι 16 ,καιγεσαι για εκεινον και δεν μπωρεις να τον εχεις ...ειναι απιστευτο ,προσπαθω να θυμηθω πως ήταν αλλα δεν τα καταφερνω.
...σε ζηλευω
Θυμάσαι τι είπε ο Καρέβ στην Ίζι, όταν εκείνη πήγε να του ζητήσει να τα ξαναφτιάξουν;
;)
Καλή μου Κούλα... και όλοι σας. Ίσως δεν έγινα ξεκάθαρη. Φταίνε τα ντράγκς. :Ρ
Τα λάθη ήταν δικά μου. Το λάθος.
Δεν μπορώ να καταλάβω όμως κάτι.
Είναι άλλο πράμα να θέλει ο άλλος να ξέρει τι σκέφτεσαι και τι νιώθεις, κι άλλο να θέλει να μην σκέφτεσαι ή να νιώθεις ορισμένα πράγματα. Σωστά;
Το θέμα είναι πως ένιωσα κάτι μικρό για κάποιον. Κάποιον τον οποίο δεν ξέρω ούτε κατα διάνοια τόσο όσο αυτόν με τον οποίον είμαι. Κάτι παλιό, κάτι που με έχει κουράσει και το έχω βαρεθεί. Μια παλιά μου συνήθεια. Και δεν ξέρω πως πρέπει να πάρω το πως το θεώρησε. Το θεώρησε κάτι σοβαρό; Τόσο σοβαρό; Απλά... μακάρι να μην το ένιωθα αυτό το μικρό πράγμα. Μία απλή αρέσκεια, τι το μεγάλο;
Μακάρι να μην το ένιωθα. Γιατί δεν θέλω, είναι βαρετό, κουραστικό και τώρα αποδείχτηκε ψυχοφθόρο και επώδυνο επειδή το εξωτερίκευσα. Χωρίς να κάνω κάτι...
Σε ευχαριστώ πολύ που πέρασες Κούλα μου. Αυτό που συνέβη σε σένα είναι κατά πολύ βαρύτερο από το δικό μου για να κλαίγομαι.
Να έχεις μία υπέροχη εβδομάδα. :)
Μεταλλάς με γαλλικά και πιάνο; Παντρέψου με! :Ρ
Όχι, άκυρο, έχω ήδη έναν τέτοιο. :Ρ
Κι ας γράφω ολόκληρα κείμενα για αυτόν... :/
:Ρ
Η ζωή πάντα είναι σκατά. Τουλάχιστον αν είσαι βαμπίρ δεν χρειάζεται να νιώθεις άσχημα για αυτό αν δεν θες. Μακάρι να υπήρχαν τα βαμπίρ. :Ρ
Πλίζ δηλαδή. :Ρ
Τα λέμε Έσπερε. Θα περνάω από σένα συχότερα... απλά αυτές οι μέρες ήταν γεμάτες αμφισβήτηση, Grey's anatomy και Vampire Diaries. :Ρ
Να έχεις καλή εβδομάδα και εσύ... :)
Έχεις μεγάλο δίκιο, ύπνε. Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να κρέμεται από μία λέξη, ή ένα νόημα...
Λοιπόν, άκου να δεις. Τα σκατά είναι ολόκληρη επιστήμη. Το ίδιο και το πετάλωμα πασχαλίτσας, όπως και η δημιουργία χάρτινων καραβακιών. Αν δεν με πιστεύεις, έχω και πτυχίο!
ΑΠΘ, τμήμα Ανωτάτης Καφρίλας. :Ρ
Να το ψάξεις, μη με αμφισβητείς εμένα, δεν είμαι κομπογιαννίτισσα. :Ρ
Well, thanks a lot. :)
Άγγελέ μου εσύ. :Ρ
Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν ντρέπεσαι καθόλου που περνάς από τέτοια απόμερα λημέρια σαν το δικό μου. :Ρ Θα καταστραφεί η φήμη σου. :Ρ
Γλυκό φιλί για σένα. :)))
Κυρ Αντρέα,
ποτέ δεν είναι αργά. Ποτέ όμως. Αυτό το έμαθα... πολύ αργά. :Ρ Κι όμως, ποτέ τόσο αργά. Γιατί ακριβώς ποτέ δεν είναι αργά. ;)
Την καλησπέρα μου να χετε. :)
Άκου να δεις, Μπάτλερ. :Ρ
Υπάρχουν αυτοί που θα σου σταθούν, υπάρχουν αυτοί που θα σε αγνοήσουν, υπάρχουν αυτοί που θα σου δώσουν συμβουλές.
Και υπάρχουν και αυτοί που έχουν καυστικό χιούμορ, ή και θα σε διαγείρουν πνευματικά ώστε να αναρωτηθείς για κάποια πράματα.
Με χαρά σου ανακοινώνω (ως γνήσιον ψώνιον) πως ανήκεις στην τελευταία κατηγορία. :Ρ
Οπότε σε ευχαριστώ. Πολύ. :)
Και να ενεργοποιήσεις τα σχόλια στο μπλογκ σου. Τελευταία φορά που πήγα δεν μπορούσα να σχολιάσω.
Εκτός κι αν δεν θες. :'(
Γουάτεβερ, σε ευχαριστώ. :)
Καλησπέρα.
Για καλό ή κακό δεν έχω νιώσει κάτι τέτοιο. Τέτοιου είδους σχέσεις με άλλους ανθρώπους προσπαθώ να αποφεύγω και μερικές φορές σκέφτομαι πως γίνομαι μια σκληρή και κυνική ύπαρξη του κόσμου αυτού. Γίνομαι αυτό που κοροϊδεύω και σιχαίνομαι.
Τα αισθήματα σου, όσο δυνατά κι αν είναι, όσο κι αν σε κάνουν να πονάς, αποδεικνύουν πως τουλάχιστον ένιωσες κάτι. Δεν ήσουν ένας απρόσωπος και κενός χαρακτήρας. Δεν ξέρω εάν σου φτάνει αυτό και δεν το νομίζω.
Καλή σου συνέχεια και κράτα γερά.
(και τελικά για ακόμη μια φορά έφτασα στο να μιλάω για εμένα)
το να νιωθεις πραγματα για καποιον δεν ειναι απαραιτητο να τα λες κιολας
βεβαια αν θα το πεις η οχι αυτο χαρακτηριζει και το μελλον
παντως εγω ειμαι στρειδι κλειστοοο αμα ξερασω συναισθημα θα ειναι μια στο εκατ...αλλα θα ειναι και σιγουρο
ΠΕΡΑΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑ.ΘΑ ΤΑ ΞΑΝΑΠΟΥΜΕ ΤΕΛΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ.ΩΣ ΤΟΤΕ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΒΡΩ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ.
...κι ομως "ετσι" δεν γινεται να ειναι ξανα .Ξανασυμβαινει αλλα ποτε δεν ειναι το ιδιο.
Πες τα καλή μου, πες τα να ξεσπάσεις.
Και εμείς να ξέρεις συμφωνούμε, έτσι όπως έχουμε γίνει άλλωστε...
Άντε καληνύχτα...!!!!!!
WTF! Τι γίνεται εδώ;;;
Τι έχεις πάθει;;; Τι χάσαμε;
!!!?
Dearest Dreamcatcher.
Το να καταλήγεις να μιλάς για σένα είναι ένα πολύ καλό είδος εγωισμού. Δεν σε κατακρίνω, γιατί δεν έχω πρόβλημα με τους εγωιστές. Άλλωστε το ξες πως τα πράγματα που εγώ θεωρώ φυσιολογικά, οι άλλοι τα θεωρούν ανόητα, μέχρι και επώδυνα.
Καλά κάνεις και μιλάς για τον εαυτό σου. Αυτό δεν σε κάνει κενή.
Στα λέω αυτά γιατί πρόσφατα συνειδητοποίησα πως στην τελική, πάντα ο εαυτός μας πάει πρώτος. Ακόμα και αν είμαστε ερωτευμένοι, κάνουμε πράγματα για τον άλλον επειδή νιώθουμε καλά όταν ο άλλος είναι καλά. Άρα στην τελική για μας τα κάνουμε.
Αυτό είναι ο έρωτας.
Και ήμουν κλειστόμυαλη που δεν το έβλεπα αυτό νωρίτερα.
Καλό σου μεσημέρι... μακάρι να χαμε γνωριστεί ύπο άλλες συνθήκες. Ίσως να σε συμπαθούσα περισσότερο. :)
Skouliki μου, ήμουν αποφασισμένη να είμαι ειλικρινής σε κάποια πράγματα μαζί του. Του κράτησα ένα ασήμαντο συναίσθημα κρυφό, και... με απογοήτευσε κάπως η αντίδρασή του. Αλλά ίσως και να το περίμενα, τον ήξερα άλλωστε. Δεν φταίω εγώ που ένιωσα έτσι, μπορεί κανείς να νιώσει ότι θέλει; Όχι. Δεν το αποφασίζεις, έρχεται.
Καλέ μου Σκρουτζάκο, πάντα με τον καλό λόγο στο στόμα. :)
Σε ευχαριστώ. :)
Καλό καλοκαίρι να έχεις. Μέσα από την καρδιά μου.
Ίσως όχι, Κυρ Αντρέα, ωστόσο, αν το δει το άτομο θετικά και είναι ανοιχτό στον έρωτα... γιατί όχι;
Χαχ... σε ευχαριστώ γλυκειά μου. ;)
Να έχεις μία καλή εβδομάδα...
Γειά σου γέρο-μάγε. :/
Πιθανότατα θα χωρίσουμε. :/
Δεν περίμενα... ή το περίμενα;
Δεν ξέρω.
Φιλιά πολλά. :/
Υπομονη ;)
Ειναι ωραιος να νιωθεις κατι τοσο ωραιο και οπως ειπε η Λιζα,φτανει που το εζησες ;).
Φυσικος ειναι ο πονος...αλλα εισαι μολις 17 Creep :P
Οπως καταλαβαινεις,ολη η ζωη ειναι μπροστα σου ;)
Ο πόνος αξίζει τα λεφτά του σε όλο αυτό. :Ρ
Μόνο που δεν θέλω να τελείωσει έτσι...
Γράφω επειδή γουστάρω. Τι πιο ξεκάθαρο από αυτό;
Μπορείτε να περάσετε απο το βασίλειο των ξωτικών να παραλαβετε το βραβείο σας!
Ευχαριστώ!
Makari na upurxan vampires ola 8a htan dunata h zwh ena paixnidi eukolo kai me sugouria nikhs....
Ακριβώς. Ξεκάθαρο. Σε ευχαριστώ... :)
Κι άλλο; Το ξέρεις πως με αγαπάς, έτσι; :Ρ
Καλό μεσημέρι. :)
Χα.. Σωκράτη αυτό είναι μιά άλλη συζήτηση, τεράααστια. :Ρ
Μικρό μου δεκαεξαράκι! Τι μου θύμισες... κι αυτό το "ξες" κι ο τρόπος που γράφεις... αχ ρε μικρό.
Το μέρος με τα υστερόγραφα ωραίο! Ειδικά το 7 και το 8!
"Όσοι από εσάς έχετε πατήσει παρακολούθηση για να δημιουργήσετε την απαιτούμενη ευγένεια να κάνω και γω το ίδιο, ή σχολιάζετε για να αφήσετε έναν διακριτικό σύνδεσμο μεταξύ μας, παρακαλώ πάρτε δρόμο. No offence."
Συζητώ για αυτό ενίοτε με φίλους bloggers, το έθεσες άψογα.
Καλησπερένια σου.
Χμμμ
The Hitchhiker's Guide to the Galaxy has this to say on the subject of love: avoid if at all possible.
Πολυκοσμία βλέπω.
Μία - μάλλον ρητορική - ερώτηση μόνο: γιατί τόση μαυρίλα? (ξέρω πόσο ειρωνικό ακούγεται αυτό γραμμένο από μένα)
:)
Χαχ... ναι, το θέμα αυτό πολλές φορές το σκέφτομαι, καναρινένια μου. :Ρ
Από κει και πέρα... πρέπει να προχωρήσω.
Καλό σου βράδυ. :)
Φίλτατε Μέρφι, αυτό είναι πραγματικά η λύση σε όλα. Μα στην τελική τι αξία έχει μιά ζωή χωρίς τα καλά του και τα κακά του;
Προτιμώ να ζω δυνατά, και με τρελό έρωτα και με άνευ ορίων πόνο, παρά μία μέτρια ζωή χωρίς συγκινήσεις.
Πολύ ανθρώπινο. :Ρ
Καλή μου Λούθιεν, φυσικό είναι να ρωτάς τέτοιο πράμα. :Ρ
Το δικό σου σκοτάδι είναι, αν και με θλίψη, γεμάτο φαντασία και παραμύθια, ενώ το δικό μου απλά γεμάτο θλίψη και αδιέξοδο. Κάποια στιγμή θα επιστρέψει η φαντασία μου, και ίσως να φανώ στο φως, για την ώρα όμως, είμαι της άποψης του "νιώσε".
Θα περιμένω λοιπόν να πονέσω, και μετά να γίνω καλά. :)
Καλό ξημέρωμα...
όσο γιά τα διατροφικά μας σκατά δεν λες τίποτα αγαπημένο μου vampiraki όλη η τηλεόραση έχει γεμίσει βλακείες σε πληροφορώ έχω τουλάχιστον 4 μήνες να παρακολουθήσω σοβαρά κάτι!:-XD
Συμφωνώ απόλυτα. :)
Δημοσίευση σχολίου