Αναρωτιέμαι αν σε έκανα ποτέ να γελάσεις. Λίγες φορές ναι, νομίζω πως σε έχω ακούσει. Αλλά δεν μιλώ για αυτό, μιλώ για εκείνο το άκυρο γέλιο, το απαγορευμένο, το καταδικαστέο. Από εκείνο που είσαι μέσα στο λεωφορείο, θυμάσαι κάποια βλακεία που είπα και σκας στα γέλια. Οι άλλοι σε κοιτάνε λες και μόλις λέρωσες τα παπούτσια τους και σταματάς απότομα, το χαμόγελο όμως παραμένει στα χείλη σου.
Τέτοιου είδους γέλιο.
Και μιάς και ποτέ δεν συναντηθήκαμε για κείνη τη βόλτα στην παραλία... συναντήθηκα εγώ μαζί σου.
Για αρχή πήγαμε στο κέντρο... κάναμε μία μικρή βόλτα... εσύ δίπλα μου στην φαντασία μου... Πιο μετά κατεβήκαμε προς το Κρατικό. Εκεί βρήκαμε τους αριστερούς να κάνουν διάλεξη για τις εκλογές. Προχωρήσαμε, και φτάσαμε στον Λευκό Πύργο. Εκεί σου είπα πόσο μόνη νιώθω, και πόσο πονάει. Σου είπα πόσο υπέροχα ήταν να είσαι μόνος αλλά και το πόσο κενός νιώθεις... την αίσθηση του να έχεις φίλους... την έλλειψη αυτών...
Και μετά σου είπα πόσα σήμαινες για μένα. Και πόσα σημαίνει το ότι δεν είσαι εδώ.
Φτάσαμε στο Βασιλικό. Σου περιέγραψα τα όγδοα γενέθλιά μου πάνω στο μπαρ του θεάτρου. Το πόσο υπέροχα ήταν μα το πόσο άδοξα έληξε η βραδιά από τα σχόλια των χωρισμένων γονιών μου μεταξύ τους.
Σε έβλεπα σήμερα... με την άκρη του ματιού μου... σε φανταζόμουν να χαμογελάς ενώ σε κοιτώ... και τελικά μου χαμογέλασες.
...and all is well in the world.
don't know what to do anymore
I've lost the only love worth fighting for
I'll drown in my tear storming sea
that would show you,
that would make you hurt like me
all the same,
I don't want mud-slinging games
it's just a shame
to let you walk away
is there a chance,
a fragment of light
at the end of the tunnel,
a reason to fight
is there a chance
you may change your mind
or are we ashes and wine?
don't know if our fate's already sealed
this day's a spinning circus on a wheel
I'm ill with the thought of your kiss
coffee-laced, intoxicating on her lips
shut it out, I've got no claim on you now
I'm not allowed to wear your freedom down
is there a chance,
a fragment of light
at the end of the tunnel,
a reason to fight
is there a chance
you may change your mind
or are we ashes and wine?
I'll tear myself away
if that what you need
there is nothing left to say
is there a chance,
a fragment of light
at the end of the tunnel,
a reason to fight
is there a chance
you may change your mind
or are we ashes and wine?
reduced to ashes and wine
or are we ashes...
24 σχόλια:
"Σε έβλεπα σήμερα... με την άκρη του ματιού μου... σε φανταζόμουν να χαμογελάς ενώ σε κοιτώ.."
Πραγματικα υπεροχο.. Ποσο βασανιστικη ειναι η στιγμη που κοιτας αυτον που αγαπας και το μονο που σε νοιαζει εκεινη την ωρα ειναι να σε κοιταξει κι αυτος.. Να σου ανταποδωσει το βλεμμα..
και απλα να σου.... χαμογελασει..
Συγχαρητηρια για το κειμενο σου! :)
αναρτηθηκαμε στο δέκα πλην ένα
Επιστροφή στην πιο μελαγχολική πλευρά της Creep με ένα γλυκόπικρο κομμάτι. Τι έχεις άραγε που σε βασανίζει; Δεν μπορεί να φύγει και να μην το κάνει αυτό πια;
Rontiven, καλώς ήρθες. Ωραίο όνομα. Ίσως μία μέρα μου πεις για αυτό.
Σε ευχαριστώ για τα λόγια σου, ωστόσο δεν είναι τέτοιου είδους αγάπη. Είναι φιλική... και πονάει περισσότερο. Δεν το περίμενα.
Βρίσκω υποκατάστατα αλλά κανείς δεν τον φτάνει...
Σε ευχαριστώ Κούλα μου :) Το είδα και απάντησα ;)
Πολλά με βασανίζουν Ουίλλιαμ. Ίσως μία μέρα να είμαι ήρεμη...
πιστευω οτι , οτι ειναι γραφτο να μην γινει εχει την σημασια του
για μενα καλο ειναι να συγκεντρωνομαστε σε οτι εχουμε και οχι σε οτι δεν εχουμε
δεν ειναι ευκολο ισως εγω να εχω γινει με τα χρονια πιο σκληρη ..
καλημερα :)
Φυσικά απουσία φίλου πονάει πολύ περισσότερο. Σε νιώθω απόλυτα. Εδώ μία μικρή θάλασσα με χωρίζει από το nakama μου , και η απουσία είναι τρομερή.
Στο χω πει σκουλίκι πως είσαι μία πλευρά του εαυτού μου, έτσι; :)
Καλησπέρα :)
Για ποιό nakama από όλους λες όμως;
Μμ, νομίζω κατάλαβα.
... :)
Άραγε στις φαντασιώσεις μας βλέπουμε ότι μιλάμε μόνο εμείς γιατί δεν θα μπορούσαμε να αποτυπώσουμε τα λόγια και τις αντιδράσεις του άλλου, ή απλά επειδή για να οραματιστούμε κάτι είτε θα το θέλουμε, είτε θα συμβαίνει με ΕΜΑΣ, γι' αυτό και εμείς θα είμαστε το επίκεντρο;
Καλησπέρα...
Ε μία Nakama έχω μόνο. Δεν ήταν δύσκολο ^^
Ελπίζω να είσαι ήρεμη μια όχι και τόσο μακρινή μέρα, γιατί είναι κρίμα να βασανίζεσαι.
Λίγο από όλα είναι Αρτ. Ποιός δεν θέλει να ζήσει σε ταινία; Ό, τι και να γίνει, θα είναι όπως το θες εσύ, ακόμα κι αν το τέλος πονάει, θα είναι ποιητικό... γραφικό, αλλά ασφαλές μέσα στην γραφικότητά του.
Βασικά ήμουν ανάμεσα σε Νατάσσα και Γιάννα, αλλά μιάς και δε σε χωρίζουν οι εφτά θάλασσες με την Γιάννα πόνταρα στην Νατάσσα.
:Ρ
Και γω το ελπίζω γλυκό μου πλάσμα... είμαι κουρασμένη.
Μου αρεσε πολυ ετσι οπως τελειωσες την αναρτηση.:)
Λευκος Πυργος.<3
Αραγε οταν σκεφτομαστε καποια ατομα πολυ,με την φαντασια μας...αυτα μας σκεφτονται καθολου?:/
Και μένα μου άρεσε... στην φαντασία μου.
Δεν ξέρω μικρούλα μου... μακάρι.
Πανέμορφη ανάρτηση.
Πόσες φορές έχω σκεφτεί παρόμοια πράγματα με αυτά που έγραψες...
Αλλά η φαντασία είναι φτιαγμένη από εμάς και ποτέ δεν διασταυρώνεται με την πραγματικότητα. Και πονάει τόσο αυτό.. Crap.
Φιλιά πολλά Creep. :)
Oh yeah.
Ξες τι μου ρθε τώρα; Creeps and crraps :P
Καλό Σ/Κ γλυκιά μου
Πολλά φιλιά
D.Angel
Επίσης :)
"Το συναίσθημα της αγάπης μεταδίδεται διαφορετικά από τον κάθε άνθρωπο γύρω σου, σημασία έχει να μπορείς να το νιώσεις…"
© V.G
Το χαμόγελο κάποιου κάνει τους άλλους ευτυχισμένους!!
να χαμογελάς ακόμα κι όταν μελαγχολείς...
Καλησπέρα Greko. Καλώς ήρθες.
Αυτό κάνω. Χαμογελώ. Ακόμα και όταν κλαίω.
Δημοσίευση σχολίου