Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

Ecstatic

Μου φαίνονται όλα τόσο τετριμμένα που δεν ξέρω πλέον τι να πω, τι να γράψω, τι να σκεφτώ. Εκεί που λες όχι, αυτό δεν το περίμενα από τον τάδε, συνειδητοποιείς πως ακριβώς αυτό περίμενες. Δεν έχεις εκπλαγεί καθόλου.

Πως ονομάζεται αυτό; Ειρωνία της φύσης;

Εγώ η ίδια γκριζάρω την ζωή μου. Γνωρίζω ανθρώπους που τους κάνω στερεότυπα, μιλάω με κλισέ, μέχρι και η βαρεμάρα είναι ίδια. Οι ατάκες με κάνουν και βαριέμαι, γιατί πρόκειται για το ίδιο συναίσθημα ενθουσιασμού, τίποτα νέο.

Είμαι εγωίστρια και βρήκα τρόπο να θεωρώ τον εαυτό μου εντάξει, αυτοσαρκάζοντας έτσι ώστε να μην έχει κανείς άλλος το δικαίωμα να με κρίνει, χτίζοντας γύρω μου τον τοίχο αυτογνωσίας από ματαιοδοξία και μόνο.

Τρέλα. Καμία σχέση. Κανείς δεν είναι τρελός. Απλώς πολύπλοκος. Ό, τι κάνω είναι λογικότατο, μα κανείς δεν είπε πως το λογικό είναι πάντα σωστό.

Περηφάνεια. Το χειρότερο πράγμα μέσα μου, με τρώει χειρότερα και από οξύ.

Γεμίσαμε μελό, μέντορες και μαθητευομένους.

Η ίδια καλημέρα, ο ίδιος χαιρετισμός, το ίδιο πρόσωπο, η ίδια γκριμάτσα.

Το ίδιο είδος μετριότητας, η ίδια αίσθηση ενθουσιασμού όταν μιλάς με κάποιον πνευματικά ανώτερο.

Η ίδια προσβολή που υποτίθεται πως πρέπει να νιώσεις όταν σου μιλούν με θράσσος αλλά δεν προσβάλλεσαι, γιατί αυτό ακριβώς έμαθες να περιμένεις.

Τι ψάχνω απόψε; Γιατί γράφω; Ούτε που ξέρω. Δεν περίμενα καν να με βρω εδώ.

Ίσως απόψε γράφω για όλες εκείνες τις νύχτες που τα βρήκα όλα τόσο τετριμμένα και έκλεισα την φόρμα ανάρτησης χωρίς να γράψω κάτι.

Λίγο κράτησε και αυτή η στιγμή.

Στιγμές... απόλυτης διαφάνειας. Είναι σαν να αξίζεις να ζεις μόνο για αυτές, έτσι δεν είναι;

Μακάρι να κρατούσε κι άλλο. Θα έγραφα κι άλλο, ελεύθερη από κάθε πράμα που με κρατά δέσμια στον πολιτισμένο λόγο, στην διακριτικότητα και την διπλωματία (;)


ΥΓ: I don't need to explain myself. Για αυτό μείνετε με την απορία, όσοι ανασφαλείς.



I know you. I know you better than I know myself.

8 σχόλια:

Νυχτερινή Πένα είπε...

Τώρα αν πω ότι κατάλαβα ακριβώς τι σε βασανίζει θα είμαι μάλλον πολύ αισιόδοξος. Απλά ελπίζω να βρεις την άκρη Κωνσταντίνα.

Vangel Greko είπε...

Πειράζει που δεν κατάλαβα;

Αυτός ο τοίχος που έχεις χτίσει θα σου κάνει κακό...

Καλή Δύναμη!!

Τα σέβη μου!!

Weird Fairy είπε...

Ξέρεις...η ρουτίνα σκοτώνει. :|
Όταν βιώνεις τα ίδια, καταστρέφεσαι, σιγά σιγά.
Αλλά γι'αυτό είμαστε εμείς εδώ! Β)
Είμαστε αυτό το καινούριο, αυτό το ενδιαφέρον!
Γι'αυτό μη πάψεις να κάνεις γνωριμίες!
Μαθαίνεις ένα σωρό πράγματα απο τους νέους ανθρώπους που γνωρίζεις!
Μη πάψεις να αναζητάς, γιατί θα χάσεις τον εαυτό σου.
Δύναμη ρέι!
Φιλιά!

Ανώνυμος είπε...

Νιώσε ό,τι θες!!!!
Θα είσαι πραγματικά καλά όταν βρεις τον εαυτό σου και αρχίσεις να τον αποκρυπτογραφεις!

Ναι, δεν υπάρχουν τρελοί, απλά διαφορετικοι!

φιλια κοριτσαρα μου!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΑΡΓΩ ΛΙΓΑΚΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ ΕΡΧΟΜΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΩ ΝΕΑ ΣΟΥ.ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΑΦΗΝΩ ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΦΩΤΕΙΝΟ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΜΗΝΑ.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΟΜΟΡΦΑ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ!!!

Unidentified είπε...

"Θα έγραφα κι άλλο, ελεύθερη από κάθε πράμα που με κρατά δέσμια στον πολιτισμένο λόγο, στην διακριτικότητα και την διπλωματία (;)"

Να μην αφήνεις κανέναν και τίποτα να σε κρατά δέσμια..Μίλα ελεύθερα, εκφράσου ελεύθερα, κινήσου ελεύθερα.Σώπασε, βρίσε, φώναξε, χαμογέλασε, νιώσε, γράψε...Όπως εσύ θέλεις, όταν εσύ το θέλεις. Κι αν δεν το κάνεις εκεί έξω (γιατί μη νομίζεις πως εγώ είμαι η γαμάτη που τα κάνει όλα αυτά πράξη!) καντα τουλάχιστον εδώ μέσα. Μην φυλακίζεις κι εδώ τον εαυτό σου.
Παραλήρημα...Φταίει η ψυχολογία μου μάλλον...Anyway!
Φιλιά..