Κυριακή 7 Αυγούστου 2011

Madrugada

Madrugada is a Portuguese and Spanish word meaning "dawn".

I could use a dream or a genie or a wish
To go back to a place much simpler than this
Cause after all the partyin’ and smashin’ and crashin’
And all the glitz and the glam and the fashion
And all the pandemonium and all the madness
There comes a time where you fade to the blackness
And when you’re staring at that phone in your lap
And you hoping but them people never call you back


Somebody take me back to the days
Before this was a job, before I got paid
Before it ever mattered what I had in my bank
Yeah back when I was tryin’ to get a tip at subway
And back when I was rappin’ for the hell of it
But now a days we rappin’ to stay relevant
I’m guessin that if we can make some wishes outta airplanes
Then maybe yo maybe I’ll go back to the days
Before the politics that we call the rap game
And back when ain’t nobody listened to my mix tape
And back before I tried to cover up my slang




Μόλις το έκλεισα στον μοναδικό άνθρωπο ο οποίος έχει την οποιαδήποτε πιθανότητα να γίνει κολλητός μου. Είναι 14.

Από την μία βρίσκω σε αυτόν μία αθωότητα παιδική, ταιριαστή σαφώς της ηλικίας του θα 'λεγες. Φυσικό αφού είναι τόσο μικρός. Με την αθωότητα όμως πάει και η αφέλεια. Η περιέργεια, επίσης επακόλουθο. Δυστυχώς, δεν φοβάμαι για αυτόν, όπως θα έπρεπε μία σωστή φίλη. Ίσως γιατί έχω εγωισμό μόνο για μένα. Μην ξεφεύγω όμως με τον αναίσθητο χαρακτήρα μου.

Τον βλέπω που κάνει στραβοπατήματα και μου τη δίνει. Δεν θέλω να κάνει τα λάθη που έκανα και γω όταν νόμιζα πως στα 14 μου τα ήξερα όλα, ήμουν αήττητη, πανέξυπνη. Ακόμα και τώρα, που θεωρώ το μυαλό μου το μεγαλύτερο όπλο επιβίωσης, εγώ με το τεράστιο εγώ μου, άλλαξα γνώμη για μένα όταν ήμουν 14. Δεν ήμουν ούτε πανέξυπνη, ούτε αήττητη. Ή τουλάχιστον, αν είχα το μυαλό, δεν είχα την γνώση, την εμπειρία.

Πρέπει να πάθεις για να μάθεις. Δεν θέλω όμως να το μάθεις με τον άσχημο τρόπο, ακόμα και αν ο άσχημος είναι και ο μοναδικός τρόπος.

Με ενοχλούν πολλά πάνω σου, αλλά ακριβώς για αυτά σου μιλάω και μου μιλάς, και το ξέρεις αυτό. Αν δεν συμμερίζεσαι τα γούστα μου, το δέχομαι. Αν δεν σου αρέσει ο χαρακτήρας μου, το 'χω αντέξει και από χειρότερους. Αν δεν επικοινωνούμε λόγω ηλικίας, το καταλαβαίνουμε και οι δύο. Εσύ όμως δεν καταλαβαίνεις το γιατί.

Δεν έχω μιλήσει σε κάποιον άμεσα μέσω του μπλογκ μου αλλά έχω χάσει το στοιχείο έκπληξης προς τον εαυτό μου εδώ και καιρό, οπότε δεν εκπλήσσομαι.

Θες να φας τα μούτρα σου; Θες μερικά χρόνια μετά να μετανιώνεις; Να κάνεις κάποιες πράξεις τώρα; πράξεις, τα αντίκτυπα των οποίων θα νιώσεις χρόνια μετά; Δική σου επιλογή. Δουλειά μου είναι να σε προειδοποιήσω, να σε προστατέψω. Άλλο πράγμα που ποτέ δεν έχω κάνει για κανέναν πέρα από τον κώλο μου χωρίς κίνητρο. Ναι, σου ακούγομαι κλισέ, και είμαι, γιατί έτσι είναι τα πράματα. Υπάρχει λόγος που πράγματα ειπώνονται τόσες φορές. Ισχύουν.

Πάλι για μένα μιλάω... ίσως γιατί αν σου εξηγήσω εμένα, θα καταλάβεις. Ίσως γιατί όταν εξηγώ, αντλώ την γνώση μου από εμένα, όχι από κάποια δακρύβρεχτη, ξένη ιστορία. Ναι, αυτό θα 'ναι.

Καλό ξημέρωμα. Α, και μην ξαναπιείς... τόσο.

2 σχόλια:

Socrates Stamatatos είπε...

Αυτό δεν είναι άλλωστε και μια έννοια της φιλίας μήπως κάνω λάθος έχω περάσει από παρόμοια και ναι Creep μου έχεις δίκιο....
Τα πάντα πρέπει να έρχονται στην ώρα τους....
Δεν σκέφτεσαι εγωιστικά κάθε άλλο σκέφτεσαι να μην πληγώσεις το φίλο σου,και καλά κάνεις στην τελική....
Καλό υπόλοιπο καλό 15Αύγουστο! (:

Νυχτερινή Πένα είπε...

Λες ότι είσαι εγωίστρια, σκληρή και άλλα, και τα λες συνέχεια αλλά απλά προσπαθείς να καμουφλάρεις τον εαυτό σου, και νομίζω ότι ξέρω το γιατί. Αλλά δεν είσαι κοίτα τώρα ας πούμε, προσπαθείς να μιλήσεις στο φίλο σου, να τον προειδοποιήσεις για κάποια πράγματα, νοιάζεσαι. Συνέχισε να το κάνεις και να προσέχεις τον εαυτό σου.