Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2009

Μεταμεσονύκτιες σκέψεις

Σήμερα πέρασα όλη μου την μέρα μπλογκάροντας και συνομιλώντας με φίλους μου στο μσν. Αν εξαιρέσεις ενα 2ωρο που πέρασα φτιαχνοντας προφλιτερόλ <333, ήμουν όλη μέρα στόκος. Κυριολεκτώ.
Δεν μετανιώνω, παρα μόνο για το γεγονός πως θα χρειαστώ κολλύριο (σύμφωνα με την διαγνωση του γιατρού, οι πορείες με δακρυγόνα και η κάθε οθόνη είναι σχεδόν απαγορευμένη για μένα), μιας και πρόκειται για ποιοτικό χρόνο, στα πλαίσια του οποίου διάβασα ποιοτικά κείμενα και έκανα ποιοτικές (αν εξαιρέσεις τον καζανόβα) συζητήσεις με τους (μοναδικούς μου) φίλους από απόσταση.
Μετά από αυτή τη μέρα ένιωσα τους ορίζοντες μου να ανοίγουν έστω και λίγο. Είναι από αυτές τις μέρες που η ωΡΕΑ θεωρεί μέρες ωριμότητας. :Ρ
Βρίσκεσαι σε κατάσταση που το μυαλό δέχεται την πληροφορία ως γνώση, προς αμφισβήτιση, αλλά και προς άνοιγμα του νου.
Αναρωτιέμαι τι είδους υπερπροστατευτικότητα είναι αυτή που βγάζω προς την ωΡΕΑ.
But this is hardly the point. :Ρ
Παρ'αυτα, σήμερα κατάλαβα πως αγαπάω τοςυ φίλους μου και πως μου λείπουν ελεεινά πολύ. Και πως όσοι δεν είναι δίπλα μου πλέον... πραγματικά δεν έχει σημασία.
Δεν ξέρω τι να πω. Μάλλον θεώρησα σημαντικό το γεγονός πως αυτή είναι μία ακόμα μέρα που κατανόησα καλυτερα τους φιλους μου, την τεχνη και τον κόσμο γενικά. Είναι μία από αυτές τις jazz νύχτες ηρεμίας και γοητείας.
Το σκοτάδι, ίδιο βελούδο, το κρύο, ευχάριστος αέρας στο πρόσωπο.
Κρέμασα αστέρια στις κουρτίνες μου. Φωτάκια. Είναι πανέμορφα, έτσι όπως μπλέκονται με τις φουξ κουρτίνες μου. Αναρωτιέμαι γτ διάλεξα το φουξ. Αφού το σιχάινομαι.
Ένα μπλε, ένα λιλά, μα τι σκάτα, δε μπορουσα να διαλέξω εκείνη τη μέρα;
Πφφφ.
Χριστούγεννα.
Το μεσημέρι ήμουν λίγο σκατά, γτ χωρίς την κατευναστική επίδραση του καζανόβα πάνω μου η ανασφάλεια για το μέλλον και για τα αισθηματικά μου με κατέκλυε ξανά. Η γριά απότ ην άλλη (:ΡΡΡ) με κατέβασε στη γη. Δεν μπορώ να καταλάβω τι σοι επίδραση έχει πάνω μου μια χαζή που βαζει την τιμή και την ανδρεία πιο πάνω από τις φιλοδοξίες τις. (:ΡΡΡΡ)
Χμ.
Λοιπόν, δεν ξέρω τι ακριβώς γράφω αυτή τη στιγμή.
Δεν κάνει να πίνω. Ακόμα και ένα ποτήρι κόκκινο κρασί με πείραξε λίγο.
Καλή σου νύχτα μπλογκοκόσμε. :)


Nobody knows, but you ;ve got a secret smile and you use it, only for me...

8 σχόλια:

Marsy είπε...

Έτσι κ με ξαναποκαλέσεις γρια δημοσίως, θα χεστούμε, παλιο-μπουγάτσα θεσσαλονίκης Β). Σε μισώ ρε Β) . Και θα συνεχίσω να σε κατεβάζω στη γη. Κωλόπαιδο Β).


Σοκόνι Β)

Creep είπε...

Παρακαλώ κάποιος να μαζέψει από'δω την ποταπή γριούλα και να της δώσει τα προζάκ της.

Το Σοκόνι δε με χαλά. Μάλιστα, το έβαλα και στο μσν :Ρ.
Μα ούτε και η μπουγάτσα με χαλά. Επίσης το έβαλα στο μσν. Ούτε το κωλόπαιδο με χαλά, μα δεν το έβαλα στο μσν. Πιστεύω πως όλοι ξέρουν πως είμαι κωλόπαιδο, δε χρειάζεται να το διατυμπανίζω. :Ρ
Καλό σου βράδυ.

ΓΡΙΑ. Β)

Venus on fire είπε...

Χαίρετε αγαπητή Creep. Σε βρήκα κι εδώ. Όχι που δεν θα σε έβρισκα ,τόσο πάτο που έχω πιάσει το τελευταίο διάστημα κι έχω γίνει ένα με την πολυθρόνα. Να δω πως θα εμ ξεκολλήσουν από αυτή.
Πέρασα να σου πω ένα γεια ,και πάω να συνεχίσω το χάσιμο εικονοκών δολλαρίων στο φέις μπουκ ,για να μη σκέφτομαι τα καθήκια που κυκλοφορούν ελεύθερα.
Άντε φιλούμπες.

Creep είπε...

Αφου εχεις πιασει πατο, δεν γινόταν να μην περασεις και απο το δικο μου εμετικό μπλογκ. :Ρ
Φιλούδια πολλά. :Ρ

Venus on fire είπε...

Εμετικό? Πλάκα κάνεις άι θινκ.
Γουστάρω creep με τρέλα και τα χρώματα και αυτά που γράφεις,το ξεκαθαρίσαμε?
Ξαναμανά φιλάκια.

Dream Girl είπε...

Μέρα ωριμότητας; Μπαα.... Καμενιάς ήταν κι αυτή :Ρ
Νύχτα ηρεμίας; O_O Και που ήμουν εγώ για να την χαλάσω; :Ρ
Καλά, είσαι καμμένη. :Ρ
Μπι μπι!
^__^

Creep είπε...

Venus, εμετικό είναι. Έχει ακόμα πολλήηηηηηηηηηη δουλειά.
Φχαριστώμεθα πάντως.

Creep είπε...

Dream Girl, καμάρι μου. Δεν ξέρω πως έτυχε, μα ένιωσα... ΩΡΙΜΗ. οΟ
Ξέρω, σοκαρίστηκα επίσης. :Ρ
Πάραυτα παραμένεις ο μικρός ταραχοποιός του ιντερνετ. :Ρ
Σμουτς!