Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

Παγωμένη στον χρόνο



Σε μία περίοδο στην οποία, σαν νέος άνθρωπος που είμαι, θα έπρεπε να προχωράω, παρατηρώ πως μένω παγωμένη στον χρόνο.

Και ενώ υποτίθεται πως έχω προχωρήσει, πως είμαι καλά, μα δεν είμαι.

Γιατί ακόμα νοιάζομαι για σένα;

Γιατί δεν μπορώ να στεριώσω κάπου;

Θυμάμαι τότε που η αδιαφορία σου με σκότωνε.
Τότε που ήμουν τόσο... γελοία απέναντί σου.
Και δεν θέλω να το διαβάσεις αυτό...
Θυμάμαι τότε που σκοτωνόμασταν μεταξύ μας, και στο τέλος με συγχώρεσες.
Κι όμως, ακόμα εννοούσα αυτά που είχα πει όταν μαλώσαμε.

Γιατί σου φέρομαι διαφορετικά από όλους τους άλλους;

Απλώνω το κεφάλι μου στην βάση της πολυθρόνας και κοιτάω πλάγια έξω από το παράθυρο.

Έχει αέρα εδώ. Και ήλιο. Κλείνω τα μάτια μου και ακούω την μουσική που έβαλα.

Αφήνω το κεφάλι μου πάνω στο γραφείο και κοιτάω το μικρό κενό ανάμεσα στα μάτια μου και το ξύλο. Και απλά κάθομαι εκεί για ώρα.

Δεν ανησυχώ που το νιώθω αυτό, ενώ θα έπρεπε.
Το πέρασα αυτό το σημείο.

Τώρα απλά νιώθω κούραση. Βαρέθηκα να νιώθω έτσι για σένα ενώ δεν θα έπρεπε.

Κουράστηκα να το νιώθω αυτό. Βαρέθηκα. Με κρατά μακρυά από αυτό που πραγματικά χρειάζομαι.

Μπορώ χωρίς εσένα. Αυτό το ξέρουν και οι πέτρες.
Γιατί όμως ακόμα σε θέλω;

Δεν νιώθω καμία ανάγκη να βρίσκομαι δίπλα σου. Κι όμως, θέλω.

Δεν μου λείπεις, αλλά θέλω να σου μιλάω.

Απλά κουράστηκα να σε θέλω. Δεν θέλω να σε θέλω. Δεν θέλω να σε θαυμάζω. Είναι κουραστικό, ενώ προσπαθώ να είμαι καλά με αυτόν που είμαι, να νιώθω πως σε θέλω ακόμα, έστω και λίγο.



Σ΄έχω βρει και σε χάνω
δανεική παρουσία
έχω τόσα να κάνω
και δεν έχουν ουσία

όπου είσαι πηγαίνω
δίχως λόγο να πάω
με τους φίλους σου βγαίνω
επαφή να κρατάω

Κάποιες μέρες ακούω
στη σιωπή τη φωνή σου
πάνε μέρες που λείπεις
κι είμαι ακόμα μαζί σου

σε ρωτάω τι έχεις
και σου λέω καλημέρα
σ΄αγαπάω μην τρέχεις
είσ΄ακόμα εδώ πέρα

Προσπαθώ να ξεχάσω
όμως κάτι συμβαίνει
ό,τι όμορφο πιάσω
να το δεις περιμένει

Σ΄ έχω βρει και σε χάνω
Σ΄έχω βρει...
Και σε χάνω...

Σ΄έχω βρει και σε χάνω
σταθερή μου αξία
η ζωή μου σε τάξη
κι η καρδιά σ΄αταξία

Έχεις γίνει συνήθεια
και το μόνιμο θέμα
σου δανείζω αλήθεια
να πληρώνεις το ψέμα

Κάποιες νύχτες στους δρόμους
σε τρακάρω τυχαία
είν΄αμάξια οι μόνοι
και οι σχέσεις τροχαία

στα παλιά μας τα στέκια
όπως πάντα συχνάζω
είχα πει πως θ΄αλλάξω
κι όσο αλλάζω σου μοιάζω

Σ΄έχω βρει και σε χάνω
Σ΄έχω βρει...
Και σε χάνω...
Σ΄έχω βρει και σε χάνω

ΥΓ: Το τραγούδι με εκφράζει σχεδόν απόλυτα. Τις εξαιρέσεις τις βλέπετε στο κείμενό μου.
ΥΓ2: Ούτε γω με καταλαβαίνω. Δεν χρειάζετε να μου δώσετε συμβουλές.
ΥΓ3: Γιατί δακρύζω...;

19 σχόλια:

Ευρύνοος είπε...

Το γαμώτο δέν είναι οτι τα σκέφτεσαι έτσι στα 16 σου..

είναι οτι έτσι θα σκέφτεσαι ακόμη και στα 35 σου..

παθών..

οχι εγώ, η άλλη..

καλησπέρα, περαστικά :)

Marsy είπε...

Well...Σειρά μου να με μπερδέψεις:Ρ

Creep είπε...

Χαχ... τότε ας ελπίσω να αλλάξει ο τρόπος που σκέφτομαι. ;)
Καλό απόγευμα, τρελέ. :Ρ

Creep είπε...

Μάρσι, θα σου πω στο μσν. :Ρ

D.Angel είπε...

Θέλω να πιστεύω πως θα βρεθεί
κάτι δυνατότερο στο δρόμο
σου που θα σε κάνει να τα ξεχάσεις
όλα κοριτσάκι! Μικρή είσαι ακόμα!
Εχεις πορεία!
Φιλιά πολλά και καλό Σ/κ
Σμουατς

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Αγάπη είπε...

Αχ και να ξερες πόσοι άνθρωποι έχουν έρθει στη θέση σου!

Αγάπη είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Creep είπε...

Χμ, κάτι δυνατότερο υπάρχει στην ζωή μου, Αντζελίνα. Αυτό ακριβώς με προβληματίζει, πως έχω κάτι πολύ δυνατό με κάποιον αλλά ακόμα μου αρέσει άλλος. :/
Φιλάτσα πολλά! xP

Creep είπε...

Αυτή η ανδρική λογική σου με σκοτώνει, Μπάτλερ. :Ρ
Τον θαυμάζω για το ήθος του. Για τον καλοσύνη του.
Γουάτεβερ. :Ρ
Φιλιά στα δόντια. :ΡΡΡ

Creep είπε...

Καλώς ήρθες, Αγάπη. :)
Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. :Ρ
Τα λέμε... ;)

Lilith είπε...

Πιο εύκολα θα συμφωνούσε ο Χίτλερ με τον Γκάντι, παρά η καρδιά με τη λογική! :)

Creep είπε...

^Καλό. :Ρ
Να σαι καλά...

Dreamy Cloud είπε...

Μερικές φορές δεν υπάρχουν απαντήσεις στα ερωτήματά μας ούτε λογική στην καρδιά μας.. Όλα όμως παίρνουν το δρόμο τους! Φιλάκια πολλά!!!

Creep είπε...

Χεχ... σε ευχαριστώ πολύ καλή μου. :)
Το να ακούς ήρεμα λόγια και καλοπροαίρετα, σίγουρα σου φτιάχνει την διάθεση. :)
Θα τα πούμε. ;)
Κοίτα να κάνεις ανάρτηση, έχεις καιρό να κάνεις! :Ρ

Prisoned Soul είπε...

Το ξέρω αυτό το αίσθημα... απορούσα κι εγώ τόσο...
Αλλά πέρασε, του δίνουμε ξέρεις πολύ σημασία και κατά κάποιο τρόπο το κρατάμε στη ζωή ας εμείς. Δεσμεύουμε τον ίδιο μας τον εαυτό με τον άλλο...
Να ξέρεις όμως πως θα ρθει η στιγμή που θα τον θυμάσαι σαν κάτι παλιό και περιττό, κάτι που έχει βγει από τη ζωή σου...
Περίμενε.

Creep είπε...

^_^
Σε ευχαριστώ πολύ καλή μου...
Καλό βραδάκι να έχεις. :)

Έσπερος είπε...

Hello Creeo!

Είπα να ανταποδώσω την επίσκεψή, αλλά μάλλον ήρθα σε "ακατάλληλη ώρα"!!! Είμαι πολύ πολύ λάθος άτομο για να σχολιάσω αυτά που γράφεις σε τούτη την ανάρτηση!

Anyway! Καλή Πανσέληνο και την καληΝύχτα μου! Τα λέμε!

Creep είπε...

Creeo, χαχαχα :Ρ
Καμία ώρα δεν είναι ακατάλληλη στο μπλογκ του καθάρματος. ;) :Ρ

Χμ, γιατί άραγε να είσαι; :)

Πανσέληνος, το πρόσεξα. Πανέμορφο, δεν είναι;

Την καλημέρα μου από μένα. Να σαι καλά.