Κάποτε, κάπου, ήταν ένας άντρας που τον έλεγαν Ουίλλιαμ. Ο Ουίλλιαμ, αν και νέος, δεν ήταν ευτυχισμένος. Όλοι οι νέοι της ηλικίας του διασκέδαζαν και περνούσαν καλά, μα ο Ουίλλιαμ δεν έβρισκε χαρά σε καμία από τις γνωστές απολαύσεις. Περιπλανιόταν μόνος του σε δρόμους έρημους και σκοτεινούς, χωρίς να βρίσκει ενδιαφέρον σε τίποτα παρά μόνο το σκοτάδι, τα σύννεφα και το φεγγάρι.
Κάποια μέρα ο Ουίλλιαμ ερωτεύτηκε. Περπατούσε στους μαύρους σαν πίσσα δρόμους και την είδε. Και δεν υπήρχε πλέον τίποτα στον κόσμο. Τίποτα παρά μόνο αυτή. Τα μαλλιά της, το άρωμά της... τα φουντουκί μάτια της.
Όμως η κοπέλα δεν του έδωσε σημασία. Έτσι, ο Ουίλλιαμ βρίσκοντας τον παράδεισο τον έχασε αμέσως.
Περπατούσε πάλι αχανής στα σκοτάδια της ψυχής του, ακόμα πιο δυστυχισμένος από πριν, με την επώδυνη επίγνωση του τι έχασε...
Οι μέρες περνούσαν και ο Ουίλλιαμ δεν μπορούσε να ξεχάσει την όμορφη κοπέλα που είδε στον δρόμο, έστω και για δευτερόλεπτα. Το σκοτάδι της ψυχής του μεγάλωνε όλο και περισσότερο, φαρδαίνοντας τους δρόμους του Ουίλλιαμ για να περπατήσει ακόμα πιο μόνος.
Μια μέρα, μέσα στην πλήξη και την μοναξιά του, ο Άγγελος της Ματαιοδοξίας τον πρόσεξε, και του έπαιξε ένα πονηρό παιχνίδι.
Βρήκε τον Ουίλλιαμ και του είπε πως δεν χρειαζόταν να πονά πλέον. Του υποσχέθηκε πως αν τον έπαιρνε μαζί του στην ομορφότερη χώρα που υπήρξε ποτέ, θα έβρισκε την κοπέλα που ήθελε, και αυτή θα τον αγαπούσε.
Αφελής καθώς ήταν, και τυφλωμένος από την ψεύτικη υπόσχεση του Αγγέλου, ο Ουίλλιαμ δέχτηκε αμέσως. Ο Άγγελος όμως άλλα είχε σχεδιάσει. Του ζήτησε να πάει για ύπνο, και πως όταν ξυπνούσε θα βρισκόταν στην όμορφη χώρα που υποσχέθηκε, μαζί με την κοπέλα με τα φουντουκί μάτια. Ο Ουίλλιαμ πήγε αμέσως για ύπνο. Ονειρεύτηκε πως ήταν μαζί της, πως την άγγιζε, πως της μιλούσε... μα όταν ξύπνησε δεν βρισκόταν στην όμορφη χώρα που είχε υποσχεθεί ο Άγγελος. Βρισκόταν σε μία μαύρη απέραντη έκταση, με σκοτεινή ομίχλη και κρύο. Ένιωθε κενός, χωρίς συναισθήματα. Και δεν κατάλαβε ποτέ πως ο Άγγελος τον ξεγέλασε, γιατί χωρίς συναισθήματα, δεν ένιωσε ποτέ προδωμένος. Από την μία στιγμή στην άλλη ο Ουίλλιαμ ένιωθε μόνο μία σαστισμένη απορία που δεν βρέθηκε εκεί που νόμισε, μαζί με απέραντη θλίψη, γιατί όσο και αν προσπάθησε να ψάξει στο σκοτάδι για να βρει την κοπέλα με τα φουντουκί μάτια, δεν μπορούσε να κουνηθεί. Ήταν μονάχα ακόμα ένα μαύρο Πλην στην χώρα του Πλην...
34 σχόλια:
Καλησπέρα.
Ειλικρινά δεν ξέρω πως "πρέπει" να σχολιάσω αυτό το κείμενo. Me Massive Attack στο παρασκήνιο και την εικονοποίηση του κειμένου βρήκα τον εαυτό μου να λυπάται μα και να κατακρίνει τον Ουίλλιαμ. Φυσικά δε γνώριζε με τι έμπλεξε και έγινε θύμα των συναισθημάτων του μα μήπως έπρεπε να είναι πιο καχύποπτος; Dunno...
Πολύ όμορφο κείμενο.
Με έκανες και μένα ξέρεις για λίγο να περπατήσω στους σκοτεινούς αυτούς δρόμους. Δεν μπόρεσα να το αποφύγω καθώς βυθιζόμουν στην αφήγηση σου...
πολύ όμορφη ιστορία, μελαγχολικά όμορφη...
Άκουγες Massive attack? ^o)
Εγώ δεν τον κατακρίνω. Ζούσε καιρό στο σκοτάδι, τυφλώθηκε από μία υπόσχεση... διψούσε να βρεθεί κοντά της, οπότε ακόμα και αν πίστευε πως ίσως τον κορόιδεψε ο Άγγελος, ο Ουίλλιαμ τουλάχιστον θα μπορούσε να πει στον εαυτό του πως προσπάθησε...
Καλό μεσημέρι.
Σε ευχαριστώ. :)
Τέχνη είναι ό, τι σε αγγίζει.
Και αυτός ήταν ο σκοπός μου. Να μην μείνει αδιάφορη αυτή η ιστορία από όσους διαβαστεί...
Σε ευχαριστώ. :)
Μαλλον οταν εχουμε μια αναγκη προσπαθουμε να στηριχτουμε απο οπουδηποτε για να την υλοποιησουμε... Εμπιστευομαστε και απο τα "ψηλα" πεφτουμε στα "χαμηλα".
Φιλια:)
Πανέμορφο.-
Να ανεβάζεις ιστοριούλες σου πιο συχνά :Ρ
Μας έβγαλες ασπροπρώσοπους μια ακόμη φορά Creep m μπράβο πλυ ωραία ιστορία 2 χάρες αν μπορείς 1)στείλε σμς 2)αν μπορείς γράψε στο μπλόγκ μου εχαριστώ!
Ωραία ιστορία, ρομαντική και συναισθηματική, ο Ουίλλιαμ τα έπαιξε όλα για όλα για να την ξαναβρεί. Ατυχώς έχασε.
Ακριβώς αυτό free spirit μου. :)
Χαίρομαι που σου άρεσε.
Καλό απόγευμα...
Σε ευχαριστώ Γιάννα μου. Το ίδιο ισχύει και για σένα. :)
Σε ευχαριστώ socki.
Ναι.
Καλό απόγευμα. :)
Ο Ουίλλιαμ πάντα μου φαινόταν πως σαν άτομο έχει περάσει πολλά. Ίσως μία παρόμοια κατάσταση...
Ευχαριστώ. :)
Yeap, ακούω Massive Attack xD
Θα δικαιολογούσε τον εαυτό του και θα έλεγε πως προσπάθησε με τον πιο εύκολο και προφανή τρόπο. Στο μέλλον θα μπορούσε να τη βρει μόνος του, κι όχι να βασιστεί στη βοήθεια ενός ξένου.
Kaλησπέρεςςςςςςςςςςςςς
Φιλιά πολλά
Διάλεξε αυτή την λύση ακριβώς επειδή όλα στην ζωή του ήταν δύσκολα. Χρειαζόταν κάτι εύκολο.
Οι Άγγελοι του Σατανά είναι πλάσματα δημιουργημένα ακριβώς για να ξεγελούν τον κόσμο. ;)
Φιλιά D. Angel. :)
Έγραψες φιλενάδα, έγραψες!
Ωραία η ιστορία σας...
Χαχ... σε ευχαριστώ. :)
Τα λέμε...
Εννοείται πως θα μου μιλάς στον ενικό.
Καλό βράδυ, Virus...
Πολύ ωραία ιστορία!!!!
Το θέμα είναι , μήπως ο Ουίλιαμ έπρπε να ψάξει για άλλον επίγηο παράδεισο. το καλό είναι ότι όταν είσαι ζωντανός υπάρχει πάνω από ένας, αρκεί να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά.
Αυτό είναι μία εξίσου εύλογη κατάληξη των πραγμάτων. Σκέψου όμως πως ο Ουίλλιαμ ήταν στο σκοτάδι καιρό. Δεν ήταν αισιόδοξος ώστε να σκεφτεί πως υπάρχει such thing as επίγειος παράδεισος.
Γουάτεβερ, δικιά μου ιστορία είναι, ήθελα επίτηδες να έχει άσχημο τέλος. :Ρ
Αφού με ξες, τι ρωτάς; :Ρ
Φιλάτσιααααααααααααααα! :DDDD
Me quite likes...
Περίμενα οτι ο Άγγελος θα τηρούσε την συμφωνία του... φυσικά όχι προς όφελος του Ουίλλιαμ.
Πίστευα οτι θα φρόντιζε ο Ουίλλιαμ να μείνει σε αιώνιο ύπνο... έτσι δεν θα αθετούσε την συμφωνία...(σε κάποια διάσταση θα πρέπει να υπάρχει κανόνας που να επιβάλλει να τηρούνται οι συμφωνίες, τι στο καλο). Δεν θα ήταν όμως και υποχρεωμένος να δώσει στον Ουίλλιαμ αυτό που του υποσχέθηκε.
Υγ: Συμφωνίες με τον διάβολο όπως αυτή συνήθως κρίνονται στις λεπτομέρειες
Από την άλλη, ένας άγγελος του σκότους όπως αυτός εδώ, πιστεύω πως υπάρχει για να κάνει τον κόσμο να υποφέρει. Όχι να του προσφέρει όμορφες (τουλάχιστον) ψευδαισθήσεις.
ΥΓ: +1. ;)
Καλό βραδάκι να χουμε...
Οι συμφωνίες που κάνουμε όταν βρισκόμαστε σε θέση αδυναμίας, είναι πάντα εις βάρος μας.
Κατάφερες να με ταξιδέψεις στο σκοτάδι της ψυχής του Ουίλλιαμ.
Καλό μεσημέρι!
Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο.
Σε ευχαριστώ. Το ότι κατάφερα έστω και κάτι μικρό, πάει να πεί πως κάτι έκανα σωστά. :Ρ
Θα τα πούμε... ;)
Είναι μάταιο να επιζητάς μάταια πράγματα. Τελικά όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε τόσο πιο πολύ χρόνο κερδίζουμε μακριά από την οδύνη...
Mentoras & Niki
Πράγματι...
Καλό απόγευμα. :)
Πολύ ομορφο, λυρικό και μετρημένο!!!
Ελπιζω να μας δωσεις κι αλλα τέτοια κομμάτια!!!
ΜΠΡΑΒΟ!!!
^^ Ευχαριστώ Μερλινάκο μου. ^_^
Ενας Ουιλλιαμ που ξερω εγω δεν εχει καμια σχεση με τον δικο σου.Ευτυχως ειναι πιο τυχερος!!!!!!!!!!!
Χεχ... μακάρι τότε να μην λέμε για τον ίδιο. :Ρ
Καλή σας μέρα. :Ρ
Δημοσίευση σχολίου