Κυριακή 11 Ιουλίου 2010

Days passing by...

Καλησπέρα. Ελπίζω να είστε καλά. :)

Αποφάσισα να γράψω σήμερα ακριβώς επειδή αποφάσισα να μιλάω στον εαυτό μου συχνότερα. Μιας και δεν έχω έναν γκόμενο που θεοποίησα, ούτε λόγος για φίλους (είμαι απελπιστικά ασυμβίβαστη για να κάνω), αποφάσισα πως θα γράφω συχνότερα. Δεν θέλω να ξεχνάω αναμνήσεις. Σήμερα λοιπόν ο φίλος μου θα είναι το πληκτρολόγιο. Εσείς οι υπόλοιποι είστε απλά καημένα όντα που εναποθέτετε την εμπιστοσύνη σας σε μένα ώστε να γράψω κάτι ενδιαφέρον. :Ρ
Και μα τω Θεώ, αυτό θα κάνω. :Ρ

ΜΕΡΟΣ Α'.

Την μέρα που έγραψα το προηγούμενό μου κείμενο, το απόγευμα συναντήθηκα πάλι με τον ένα και μοναδικό, ανεπανάληπτο θεό του 2μετρου γλυφιτζουριού

λευτέρη


Τελικά αυτό το παιδί απλά το λατρεύω, είναι ο αδερφός μου, πως το λεν; (Μπηχτή για την μεγάλη Ρέα: He is myyyyy precious littli bro. :P)
Αλλά δεν έχω πρόβλημα να τον μοιράζομαι, τέτοιος αχαΐρευτος που είναι ώστε να με πουλάει. *σνομπ*

Αυτή την φορά ήταν μαζί μας η Ελένη, μία άκυρη και άσχετη με φόρουμ και μπλογκς κοπέλα, οπότε δεν καταλάβαινε ούτε το ένα τέταρτο όσων λέγαμε. (Μεταξύ μας, δεν είναι αυτός ο μόνος λόγος που δεν καταλάβαινε, αλλά τι να κάνουμε, μία την έχουμε. :Ρ)
Γουάτεβερ, ο Λευτέρης κέρασε γλυφιτζούρι, εγώ διαφωνούσα πεισματικά γιατί δεν ανεχόμουν δεύτερο κέρασμα από τον γκέι, μέχρι και στην έδρα μου κατάφερε να πληρώσει με την βία. -.-
Στο κυρίως θέμα: Το ΓΛΥΦΙΤΖΟΥΡΙ.
Ένα τεραστίων διαστάσεων, πολύχρωμο, ζουμερόοο, γλυφιτζουράκι. Και μιας και είμαστε κουλτουριάρηδες κάφροι (απίστευτος συνδυασμός, ξέρω, μας σταματάνε στον δρόμο και μας ζητάνε αυτόγραφα) κάναμε διαγωνισμό καλύτερου γλυψίματος και έπεσε τρελό γέλιο. Πέρα από αυτό βγήκαμε 1-2 καλλιτεχνικές φωτογραφίες κοιτώντας τα ατελείωτα μυστύρια των ουρανών ενώ γλύφαμε. :Ρ
Ξέρω, είμαστε βλάσφημοι αλλά αξιολάτρευτοι. >.<
Κάναμε βόλτα, περπατήσαμε, μιλήσαμε, και ήρθε η τραγική (για τους άλλους) ώρα των τηλεφώνων.
Εγώ κλασσικά παρακαλούσα να πάρουμε τον βρωμερό καράβλαχο βασιλιά (γκουχ-γκουχ) των ξωτικών (γκουχ-γκουχ) μιας και στο πλαίσιο των νέων μου αποφάσεων αποφάσισα να συνεχίσω να βρίζομαι τακτικά μαζί του. Αλλά όοοοχι, ο Λευτέρης μας τον κρατάει γιατί είναι κακός και γκέεεεειιιιι. :Ρ
Εδώ, επειδή το προηγούμενο κείμενό μου για τον Λευτέρη προκάλεσε αντιδράσεις, να ξεκαθαρίσω πως ο Λευτέρης παρά τα αμέτρητα παρακάλια μου να γίνει γκέι, συνεχίζει απλά να το παίζει γκέι, όχι όμως να είναι. Καταλάβατε ο προδότης; GAP και GAP όλη την ώρα. -.-
Μετά πήραμε Ανθή αλλά εγώ απαξιώ να μιλήσω (εγωισμός ντίαρ, σόρι <3) και της μιλάει ο γκέι, ο ερμαφρόδιτος, το άθλιο πρησμένο ούλο. Αλλά αυτή του το κλείνει, μουαχαχαχαχα. Συνεχίζουμε στοχεύοντας τους μάστερ μαφιόζους της υπόθεσης και καλούμε Γιάννα. Για όσους δεν γνωρίζουν το μπλογκ της, The Dunwitch Horror, μπορείτε απλά να χώσετε το κεφάλι σας μέσα στην λεκάνη της τουαλέτας για αυτή σας την έσχατη και άνανδρη πράξη, ή πολύ απλά μπορείτε να πάτε να το δείτε. Θα το βρείτε στην λίστα μου στάνταρ. :Ρ
Συνεχίζοντας, (έκοβε τα όμορφα μαλλάκια της το πουλάκι μου :'((( ) καλέσαμε την μεγάλη Ρέα. Ευτυχώς που δεν απάντησε τότε, γτ θα πάθαινα εκεφαλικό. :Ρ Θα σας πω αργότερα για ετούτη. :Ρ
Γενικώς πέρασα καλά. Με τον Λευτέρη νιώθω να έχω όλο και καλύτερη επαφή και νιώθω πως μπορώ να συζητήσω μαζί του σε σοβαρό επίπεδο. (ανήκουστο. ξέρω.) Είναι ωραίο να νιώθεις πως μπορείς να ανοιχτείς σε κάποιον τον οποίον κάποτε δεν ήξερες. Δεν ξέρω για ποιόν λόγο, αλλά όταν κάνεις φίλους μέσω ίντερνετ και τους συναντάς μετά... μου αρέσει. Άρα ή είμαι geek, ή είμαι creep. :Ρ Ένα από τα δύο. Μετά πήρε τηλέφωνο η Γιάννα και της μιλήσαμε. Ψιλοαμήχανα βέβαια γιατί δεν γίνεται να γνωρίζει η διασημότητα την διασημότητα χωρίς να νιώθεις κάπως. :Ρ Ναι, είναι η θεά του σκότους είμαι η θεά τσουλί. :Ρ
Και ο Λευτέρης ο δούλος μουαχαχαχα. :Ρ
Καταπληκτική φωνούλα, όπως ακριβώς θυμάμαι την επική ατάκα: Έχεις κάποιο πρόβλημα;! για την οποία οφείλεται να της αποδοθεί όσκαρ, και σε αυτήν και στον Ηλία. :Ρ Φωνή κάφρου μεταλλά, πως το λένε βρε παιδάκι μου; :Ρ
Το επόμενο βράδυ δέχτηκα κλήση, και δεν την πρόλαβα. Πήρα τηλέφωνο, βεβαιωμένη πως ήταν η μεγάλη Ρέα. Κι άλλο άγχος, μιας και ποτέ δεν ήμασταν "φίλοι γκαρδιακοί" αν και κάνεις μεγάλο χουνέρι μαζί της. Προέτοιμάζομαι λοιπόν ψυχολογικά για να ακούσω την όπως-την-περίμενα-φωνή της (μαλακιά, βαθιά, γλυκιά κλπ) και αντί αυτού, αντιμετωπίζω τον όλεθρο! :Ρ
Μιά φωνή τσιριχτή, αδύνατη, λεπτή. ΟΜΓΚ δηλαδή, χάνεις την γη κάτω από τα πόδια σου, την όποια εναπομείνουσα σιγουρία στην ζωή. :Ρ
Έπαθα λοιπόν, πάντως ένα μισαωράκι το χτυπήσαμε άνετα. :Ρ Πολυλογού, όπως είχε εγγυηθεί, γλυκούλα και κακούλα, την λάτρεψα. :Ρ Και ναι, πεθαίνω να μπω στην παρέα της. :Ρ
Αυτό ήταν το πρώτο, αρκετά ελαφρύ μέρος της ανάρτησής μου. Τώρα πάμε αλλού. :Ρ


ΜΕΡΟΣ Β'.

Σήμερα το βράδυ αποφάσισα πως δεν μπορώ να κάτσω σπίτι. Μέχρι και ο μοναχικός άνθρωπος έχει τα όριά του. Και ναι σεβαστό μου κοινό, ήμουν αρκετά αξιολύπητη ώστε να βγώ για καφέ με την μάνα μου. Ρίχτε μου κανά ευρώ. :Ρ
Η αλήθεια είναι πως δεν είναι άσχημο να βγαίνεις με την μάνα σου, αλλά όφειλα στον εαυτό μου καλύτερες επιλογές τελευταίας στιγμής. Βέβαια, με τα όοοσα πράγματα μου συμβαίνουν αυτήν την περίοδο, δεν νομίζω πως θέλω να μιλήσω. Αλλά τελικά μίλησα, έτσι δεν είναι; :)
Μιας λοιπόν και η μάνα μου ήταν απένταρη εκείνη την στιγμή, πήρα την πρωτοβουλία να την δελεάσω με κέρασμα. Ίσως να ήθελα να μιλήσω after all...
Την έψησα να πάμε παραλία. Δεν υπάρχει πιο όμορφο μέρος στην πόλη... ήθελα να δω κόσμο, αν και ήξερα πως θα το μετανιώσω αργότερα, που θα καθόμουν εδώ τώρα, πίσω από την οθόνη, με ασταθή συναισθηματική διάθεση. Η μετάνοια βέβαια είναι απλά μία λέξη. Δεν το μετάνιωσα που βγήκα, κι ας ήξερα πως θα έχω αντίκτυπο άλλη μία νύχτα χωρίς ύπνο μέχρι τα ξημερώματα. Μακάρι να καταφέρω να κοιμηθώ. Αύριο υποτίθεται πως πάω πισίνα. Θεέ μου, το πρώτο μου μπάνιο άργησε τρομακτικά πολύ. Απλά θέλω να είμαι όλη την ώρα στο νερό...
Πήγα στην παραλία λοιπόν. Είδα κόσμο. Είδα βιτρίνες, μαγαζιά.
Βλέπω εικόνες, μυρωδιές οικείες, πράγματα, αναμνήσεις, πρόσωπα και όλα μου μοιάζουν μάταια. Περπατώ και μυρίζω φαγητά της ώρας, βλέπω κόσμο, φίλους, ζευγάρια, να περνάνε καλά. Βλέπω μία πόλη ζωντανή, και βλέπω εμένα. Dead meat.
Τα βλέπω θολά, τα μυρίζω θολά, επειδή δεν τα ζώ. Κάποια στιγμή θα είμαι καλά, το ξέρω, για την ώρα όμως απολαμβάνω την μελαγχολική σιωπή. Δεν νιώθω καλά. Νιώθω όμως. Προτιμώ να νιώθω άσχημα παρά να μην νιώθω.
Καταραμένη, συναισθηματική εφηβεία.
Κάθομαι για καφέ, και τελικά η ανάγκη κερδίζει τον εγωισμό. Της μιλάω.
Τόση κούραση, τόση ανασφάλεια. Και όχι εφηβική ανασφάλεια, ανασφάλεια λογική. Βγαλμένη με συμπεράσματα και επιχειρήματα. Βγαλμένη από καχυποψία, δικαιώματα που μου έδωσες, ματάκια μου. Αμφιβολίες, καμία αίσθηση του σίγουρου για σένα πέρα από το ότι σε αγαπάω, σε αγαπάω πέρα από κάθε δύναμη. Έχεις ιδέα πόσο αδύναμη νιώθω έστω και να σου στείλω μήνυμα; Πως η καρδιά μου χτυπάει πιο δυνατά την στιγμή που είμαι ένα πλήκτρο μακρυά από το να σε πάρω τηλέφωνο και τελικά το μετανιώνω;



Σήμερα μίλησα. Ανοίχτηκα. Ένιωσα καλύτερα. Ακόμα και αν ευχόμουν χίλιες φορές περισσότερο να είχα βγει μαζί σου και να σε φιλούσα κάτω από τον Λευκό Πύργο να χορεύα μαζί σου κάτω από τα φώτα, ένιωσα καλά που της μίλησα.
Γιατί ξέρω, πως όσα αρνητικά κι αν βλέπω σε αυτήν, η μητέρα μου με αγαπάει.

Βέβαια επίσης ξέρω πως την επόμενη φορά που θα μαλώσω μαζί της θα μου χτυπήσει τα λάθη μου αλλά τι να κάνουμε; Όσο ανοίγεσαι στον άλλον, τόσο του δίνεις τα μέσα να σε πληγώσει...

Αυτά τα σημερινά.

ΥΓ: Η γλυκιά κούραση που νιώθεις μετά το περπάτημα, το μίλημα, μετά από μία έξοδο με κάποιον τέλος πάντων, είναι από τις αγαπημένες μου.
ΥΓ2: Μου λείπεις.
ΥΓ3: Θα σε πάρω τηλέφωνο, να είσαι προετοιμασμένος. Φοβιτσιάρα είμαι, χαζή όμως όχι. You know me better than that. ;)
ΥΓ4: Ο κυνισμός είναι η άμυνα του κάθε κυνικού, μάνα. ;) Είναι τρόπος σκέψης, και λυπάμαι πραγματικά που δεν έχω σεβασμό. Μακάρι να ένιωθα ντροπή. Ίσως να χα όρια έτσι.
ΥΓ5: Σε αγαπάω. Δεν πα να με πληγώνεις, δεν πα να μην μπορώ να σε έχω, πανάθεμά σε, εγώ ακόμα σε αγαπάω. It takes so much more than that to stop loving you. ;) Ελληνιστή, την έχεις πατήσει, ματάκια μου. :)
ΥΓ6: Το κομμάτι αυτό για σένα. Γιατί, δεν ξέρω αν στο πα, αλλά σε αγαπάω. Δεν στο πα; Κρίμα. Σε αγαπάω, σε αγαπάω, σε αγαπάω...



Δεν είναι αγάπη αυτό που ζούμε,
εγώ το λέω φονικό
μην πάει ο νους σου στο κακό
με το μπαμπάκι θα σφαχτούμε

Με λίγα λόγια, ένα νεύμα
με ένα βλέμμα ή χωρίς,
είναι αργά κι ίσως νωρίς
να τρέξει μεταξύ μας αίμα

Δεν είναι αγάπη, δεν είναι αγάπη αυτό που ζούμε,
είναι σου λέω πανικός,
ένας μικρός Τιτανικός
και θα 'ναι θαύμα αν σωθούμε

Δεν είναι αγάπη αυτό που ζούμε,
εγώ το λέω ποινικό
κακούργημα κανονικό
και ισόβια θα δικαστούμε

Για πράξεις και για παραλήψεις, ιδιαζόντως ειδεχθείς
αλλά εσύ μην φοβηθείς
και αρχίσεις τις αποκαλύψεις

Δεν είναι αγάπη, δεν είναι αγάπη αυτό που ζούμε
είναι σου λέω πανικός,
ένας μικρός Τιτανικός
και θα 'ναι θαύμα αν σωθούμε

Ούτε και 'γώ θα ομολογήσω
ότι σ' αγάπησα πολύ
και πως με καίει το φιλί
που δεν μπορώ να ξαναζήσω

Έλα λοιπόν να μοιραστούμε
της φυλακής μας το κελί
και αν αγαπιόμαστε πολύ
μπορεί και να αθωωθούμε

Δεν είναι αγάπη, δεν είναι αγάπη αυτό που ζούμε
είναι σου λέω πανικός,
ένας μικρός Τιτανικός
και θα 'ναι θαύμα αν σωθούμε

23 σχόλια:

fly είπε...

Μέρος Α σχολίου
Μια χαρά είναι η μητέρα σου, εγώ την υπερσυμπάθησα :Ρ
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, αλλά επειδή μιλάμε για σένα δεν ανταποδίδω...χα!!
Περιμένω την επόμενη φορά που θα μου κάνεις την έκπληξη με ένα τηλεφωνηματάκι και θα πεις "Έρχομαι Κατερίνη" :Ρ Μέρη ενδιαφέροντα δεν θα δεις... πέρα από αυτά που πήγαμε εννοώ δεν υπάρχει τίποτα άλλο :Ρ Αλλά θα περάσουμε από κάπου που θα σ' αρέσει...χα!
Επίσης και την Ελένη την συμπάθησα, τι τρέχει μαζί σου; Μόνο εσύ είσαι η αχώνευτη στο περιβάλλον σου; :Ρ
Καλά για τα τηλεφωνήματα δεν λες τίποτα, πολλοί ήταν αυτοί που μας σνόμπαραν, αλλά υγεία...(Y) Να μετά απ' αυτό ας πούμε λάτρεψα πολύ περισσότερο τη Γιάννα :Ρ

Μέρος Β σχολίου
Καλά έκανες και της μίλησες, γενικά ειναι χρήσιμο να παίρνεις συμβουλές απ' τους γονείς σου, γιατί όσο και αν δεν το πιστεύεις, κάτι ξέρουν κι αυτοί παραπάνω :Ρ


Υ.Γ. Αυτό το κομμάτι με τα υστερόγραφα πρέπει πραγματικά να το κόψεις! :Ρ Σε λίγο θα ξεπερνάνε σε μέγεθος την ανάρτηση ρε συ!

Φιλιάαα και καλημέρα σου :Ρ
Ξανθιά!

Rohanne είπε...

Πωπω, τεράστια ανάρτηση Οο

Σχόλιο Α' Μέρους:
Καταρχήν ζηλεύω -.- Κατά δεύτερον, περί φωνής τα έγραψα στο HW (γλυκιά και τσιριχτή :Ρ) και εννοείται όποτε θες παίρνεις τηλέφωνο (μπας και μας φύγει και η αμηχανία, των διασημοτήτων :Ρ). Α επίσης, την πρόταση αναιρέσεως του ban για λίγο την απέρριψαν :(

Σχόλιο Β' Μέρους:
Βόλτα στην παραλία <3
Το να μιλήσω έτσι με τη μάνα μου ομολογώ πως δεν το έχω καταφέρει ακόμα, την ντρέπομαι :Ρ
Πάντως είναι καλό που μιλήσατε. Τουλάχιστον αναθερμάνθηκαν οι σχέσεις.

Σχόλιο Υστερογράφων:
"Αχ ρε κατακαψούρα" :Ρ

Μάκια!

Creep είπε...

Η Ελένη είναι χαζή. -.- Πόσο χαζός είσαι ώστε να μην το βλέπεις; -.- :Ρ
Θα τα πούμε καλά εμείς οι δύο, μωρή. *λαλαλα*
Ναι, είμαι αχώνευτη και όποιος με χωνεύει. *σνομπ*
Λάτρεψες περισσότερο την Γιάννα επειδή με άκουσες να μιλάω μαζί της, ξέρω. ^)
(ΟΜΓΚ, είμαι μεγάλο ψώνιο τελικά. :Ρ)
Βασικά, ακριβώς επειδή ξέρει κάτι παραπάνω από μένα την ρώτησα. Στην τελική αποδείχτηκε πως ξέρει υπερβολικά περισσότερα, γιατί ήταν της γνώμης πως ο ... με κεράτωνε. :Ρ Γτφ δλδ. :Ρ
Τα ΥΓ είναι το πιο γαμάτο κομμάτι της ανάρτησης.- *σνομπ*
Πολλά φιλιά. <3
Γκέι! *χίπυ*

Creep είπε...

Καφρούλα μου. *σνιφ*
Θα σε πάρω τηλέφωνο, πρόμις!
Πρέπει οπωσδήποτε να πάω να δω. :Ρ
-.- Φυσικά και την απέρριψαν, αφού είναι ένα μάτσο παιδιά που ούτε στον εαυτό τους δεν παραδέχονται τα κόμπλεξ τους. -.- Σε λίγο θα θεωρείται φυσιολογικό το μπαν λόγω προσβολής αντμίν. :Ρ
Γουάτεβερ, χέστηκα, αποφάσισα να συνεχίσω να λογκάρω (μετά το μπαν) χωρίς να προσφέρω τίποτα στο φόρουμ.
Η παραλία μας αν και βρωμάει (αντιοικολόγοι (Ν) ) είναι πανέμορφοι. Έχει χρώμα, ζωντάνια, κόσμο, κουλτούρα, πως το λένε. :Ρ
Μου έλειψε πολύ...
Όσο για το ότι δεν έχεις μιλήσει... χμ, από την μία είναι κακό, από την άλλη, όπως είπα, αν ερωτευτείς θα χαθεί κάθε αρμονία στον πλανήτη, κάθε είδωλο. :Ρ Πάντως θα χει τρελή φάση να το δούμε αυτό. :Ρ
ΥΓ: Έεερως ανίκατε μάααααααχαν. :Ρ
Ciao. *χίπυ*

Skouliki είπε...

η αγαπη ειναι γλυφιτζουρι οσο γλυφεις τοσο τελειωνει

καλο ε?!!

:)) ευχομαι καλες διακοπες να περασεις σουπερ

φιλια

Rea είπε...

επικο post :ρ
ζηλευω που βγηκες με τον μικρο μου αδερφο :"(
επισης η γιαννα δεν ειναι θεα του σκοτους, ειναι μια κελτικη θεοτητα της σοφιας, αμε!
κ θα το ομολογησω. μετα απ αυτο το τλφ εχασα κ γω την πιστη μου σε οτι ηξερα. επειδη... *παιζουν ντραμς* σε συμπαθησα! Ο.ο

χαιρομαι που μιλησες στην μαμα σου. κ οταν ανοιγεσαι σε καποοιον μην το σκεφτεσαι αρνητικα. δε του δινεις τα μεσα για να σε πληγωσει. τον αφηνεις να σε καταλαβει κ να σε αγαπησει περισσοτερο.

Creep είπε...

Χαχαχαχαχα :Ρ
Έλεος, σκουλίκι. :Ρ
Επίσης εύχομαι καλές διακοπές. Φιλάκια! :*

Creep είπε...

Καλά κάνεις και ζηλεύεις που βγήκα με τον μικρό μου αδερφό. :Ρ
Για το τι είναι η Γιάννα πάω πάσο, η κελτική θεότητα σοφίας είναι πιο ενδιαφέρουσα. :Ρ
Με συμπάθησες; 0_0
Ουάου. 0_0
Και γω. 0_0

Για το τελευταίο ίσως και να χεις δικιο...
ββ :)

Rea είπε...

φυσικα κ πας πασο. ειχαμε αποφασισει να βραδυ στο θησειο απο ποια θεοτητα καταγομαστε ολοι στην παρεα μας :ρ

γουαο, ελα να αλληλοχαρουμε :ρ (αυτο ηταν ψιλοειρωνικο αλλα τεσπα :ρ)

κ παντα εχω δικιο (Η)

Creep είπε...

Καλόοο (Υ)
Θέλω και γω. :Ρ
Ποιός χέζεται; Η ειρωνεία είναι στο αίμα των Σλίθεριν μωρή! *σαλαλα*

Ασχολίαστο το τελευταίο. Β)

Socrates Stamatatos είπε...

Agaphmeno m vampiraki polu kl ekanes kai milhses ....Mn kleinese stn eauto s Creepe m otan to kanw egw katalhgw me ena spasmeno gualino pragma sto patwma! Akouse me koita mporei emeis oi antres na mn eimaste polloi alla piste4e me 8a breis kati allo don't worry be happy the life continues.... Prostash:Kane ena biblio gra4ta ola auta mesa 8a xesteis sto taliro Creepe m!
Flk apo tn sundiaxeiristako s!:p

Creep είπε...

Ναι, σίγουρα, θα χέζω ευρά. :Ρ
Διόρθωση: Creep* ;)
Πολλά φιλιά... επιστρέφω σύντομα. ;)

Socrates Stamatatos είπε...

Dn 3erw an to blog 8a arese se kapoion alla egw ena exw na pw skizei einai kati polu perissotero apo anoigma 4uxhs einai gnwrimia enos atomou me polla alla dn mporoume na krinoume bebaia tn allon sugekrimena tn connie pou exei to blog mporoume na sumboule4oume thnx gia auto to tromero ta3idi stis ske4eis s mporoume na analuoume ta problem mas sunexise na grafeis san empeiros sugrafeas pou an gineis 8a kataplh3eis asxeto panw sto 8ema alla 8elw na to ekfrasw....

D.Angel είπε...

Ωωωωω μα δεν ήταν ανάγκη!
Ολόκληρο μυθιστόρημα για να πεις
ότι μ αγαπάς!Χα χα χα χα χα χα
Αστειεύομαι φυσικά
καλά κάνεις κ μπαίνεις και τα λες!
Ψυχοθεραπεία ανέξοδη!
Χα χα χα χα
Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα
Σμουατς

Prisoned Soul είπε...

Ήρθα!!!
Και αν και τεράστια η ανάρτησή σου, έμεινα μέχρι το τέλος...
Να ξέρεις, πάντα είναι καλό να ανοίγεσαι σε κάποιον και να μιλάς, όπως κάνεις εδώ σε μας, όπως έκανες στη μητέρα σου...
Χαίρομαι που δε φοβάσαι να πεις πόσο τον αγαπάς.
Με θλίβει βέβαια η κατάσταση αλλά σε τέτοια θέματα είμαι αισιόδοξη, οπότε θα σου πω πως όλα θα φτιάξουν!!!!
Φιλάκια πολλά κοριτσάκι μου!!

Socrates Stamatatos είπε...

Paidia soz 8a pw kati asxeto ekana kai egw blog plz ginete melh plz euxaristw edw einai to link www.ske4eis.blogspot.com

Creep είπε...

Σωκράτη 25 λογαριασμούς έχεις; :Ρ
Σε ευχαριστώ πολύ. Έμπειρη συγγραφέας δεν είμαι ούτε κατά διάνοια, και αν εντριφήσεις ελάχιστα περισσότερο στον κόσμο των μπλόγκερς θα βρεις πολύ πιο ενδιαφέροντα μπλογκ από το δικό μου... ;)
Σε ευχαριστώ πάντως για την υποστήριξη. :)
Καλό σου απόγευμα...

Creep είπε...

Ω, άστρο φωτεινό, της ψυχής μου καρδιοφύλλι, πόσο αγωνιούσε η καρδιά μου να διαβάσεις τα ταπεινά ετούτα λόγια που έγραψα για το μεγαλείο του ατόμου σου! :Ρ
Ναι, για σένα ήθελα να μιλήσω, για σένα και τον άσβεστο έρωτά μου!! :Ρ
Σοβαρά τώρα (σχήμα οξύμωρο, ξέρω :Ρ) ελπίζω να είσαι καλά. Όπως είπα, τώρα είμαι χάλια, αλλά κάποια στιγμή, το ξέρω πως θα είμαι καλά. :)
Μουτς μουτς μουτς μουτς μουτςςςςςς!!

Creep είπε...

Έμεινες ως το τέλος; :Ρ Συγχαρητήρια. :Ρ Πως τα καταφερές; :Ρ
Ξες, στην τελική η αντιμετώπιση του προβλήματος είναι αρχικά η αποδοχή του, σωστά;
Φιλί γλυκό... :)

Socrates Stamatatos είπε...

Creep μου σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια να ξέρεις έχεις την θέση κολλητής στην ζωή μου!

Creep είπε...

:)

Sinner είπε...

Επικη αναρτηση. :Ρ
Μα τω θεω, αν ηξερα ποιος επαιρνε θα του το ειχα κλεισει στην μαπα νωριτερα 8)
Και... οσο μιλας ή γραφεις θα νιωθεις πιο ελευθερη! Ολο και πιο πολυ! Συνεχισε το. :D

Βιβιιι!

Creep είπε...

Ντουπ. :Ρ
Πράγματι ήταν τεράστια ανάρτηση. :Ρ
Γράφω τόσο πολύ τελευταία επειδή δεν έχω έναν βασίλη να του μιλάω. Κατάλαβες; :Ρ
Γουάτεβερ... καλό σου απόγευμα. :)