Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

Και πάλι εδώ...

Ναι, ούτε γω το περίμενα.

Αστειεύομαι.

Εννοούσα πως σήμερα φιρί φιρί το πάω να βριστώ με τον εαυτό μου. Γιατί όταν γράφεις στην οθόνη η μάπα σου τα βλέπει, κανείς άλλος. Σήμερα λοιπόν θα βριστώ με τον εαυτό μου μέχρι να πατήσω το πορτοκαλί κουμπί.

Σήμερα πέρασα από το κέντρο. Είχα καιρό να περάσω και μου λείπει πάρα πολύ. Ακόμα μου λείπει, μιάς και πήγα για μιά μικρή δουλειά και πάλι σπίτι στην απομόνωση. Ωστόσο, αυτό δεν είναι το θέμα.

Σήμερα συνειδητοποίησα πως το νόημα της ζωής είναι οι στιγμές. Ή μάλλον το παραδέχτηκα στον εαυτό μου. Οι στιγμές με νίκησαν και αναγκάστηκα να παραδεχτώ την ήττα μου.

Βρίσκομαι σε αυτoάρνηση. Η αντιφατικότητά μου με σκοτώνει, μου αρέσει όμως να αναλύω τα στοιχεία μέσα μου.

Δεν έχω να γράψω κάτι πνευματώδες σήμερα. Σας λέω ψέματα. Σας είπα ψέματα την στιγμή που έγραψα την σημερινή ανάρτηση και σας λέω ψέματα από την πρώτη μου ανάρτηση.

Δεν ξέρω ποιά είμαι. Γιατί δεν είμαι σίγουρη αν θέλω να μάθω. Ίσως να ξέρω τον χαρακτήρα μου: Υπερβολικά πολύπλευρος και περίπλοκος.

Ψάχνω χαρακτήρες που να μοιάζουν με τους δικούς μου. Βρήκα πολλούς.
Χαρακτήρα όμως όπως τον δικό μου βρήκα μόνο ένα. Και τον έχω χάσει επειδή είμαστε όμοιοι.

Δεν νομίζω πως έχω κάτι άλλο να πω. Έχω γεμίσει μελαγχολία και δεν λέω να μειώσω τις στροφές μου στην σκέψη. Δεν μπορώ. Συνήθεια, θα μου πεις. Κακό πράμα η συνήθεια, οδηγεί στις πιο οδυνηρές καταστάσεις.

Λυπάμαι. Λυπάμαι απίστευτα που δεν είσαι εδώ. Μακάρι να ήσουν. Περνάω πολλά. Και λέγοντας πολλά, μη με φοβάσαι. Δεν θα σου κάνω κακό. Δεν μπορώ, επειδή δεν θέλω. Ίσως όμως να μου κάνεις εσύ... θα το ήθελες αυτό; Να το δοκιμάσουμε;

Να το δοκιμάσουμε. Δεν έχω πια τίποτα να χάσω. Εσένα ποτέ δεν σε είχα. Θα μου μάθεις... μπορείς. Μη με φοβάσαι. Μην φοβάσαι τον εαυτό σου. Μπορείς. Και αν δεν το ξέρεις εσύ, το ξέρω τουλάχιστον εγώ.

Και αυτό αρκεί.

20 σχόλια:

Marsy είπε...

Ξέρεις, όσοι μας ξέρουν καμιά φορά μας βλέπουν καθαρότερα από ότι εμείς τον εαυτό μας. Γι αυτό επέτρεψέ μου να σου πω πως δεν ήσασταν τόσο όμοιοι όσο νομίζεις.
Και ξέρεις πολλά ακόμα από όσα λες πως δεν ξέρεις. ΑΠλά θα σου πάρει λίγο χρόνο να τα ανακαλύψεις.
Φιλιά Πρικτόνι.

Creep είπε...

Στο πρώτο σκέλος θα διαφωνήσω. Ίσως η διαφορά μας είναι πως όσες σκέψεις έχουμε κάνει παρόμοιες, αυτό το άτομο τις έχει πράξει. Εγώ έμεινα στις σκέψεις, ίσως γιατί δεν ήμουν αρκετά αποφασιστική ή κακιά.
Είμαι πολύ ανταγωνιστική ρε γαμώτο. :/
Στο δεύτερο σκέλος, μπορώ να πω πως συμφωνώ, απόλυτα μάλιστα.
Επίσης φιλιά γριά. Θέλω να σου μιλήσω, πέρα από το pm που σου έστειλα στο φόρουμ.

D.Angel είπε...

Μονο το τραγουδάκι θα σχολιάσω!
Αψογο!
Κορυφαίο
Κατά τα άλλα
έλαααααα
ΑΝΕΒΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

Creep είπε...

Α, τόσο καλά. :Ρ
Ευχαριστώ, τι να σου πω. :Ρ

Νυχτερινή Πένα είπε...

Είσαι σε φάση αυτοάρνησης, θες και να αυτομαστιγωθείς και το κάνεις με ένα σκληρό λεκτκό μαστίγιο.
Δεν ξέρω τι έφερε αυτήν την θλιμμένη σου πλευρά στην επιφάνεια αλλά ελπίζω να περάσει γρήγορα, όσο για τη σκέψη και την αυτογνωσία. Δεν είναι κακό να παίρνει στροφές το μυαλό, έστω και αν μερικε φορές δεν θέλουμε να ακούουμε αυτά που λέει.
Ελπίζω να είσαι σύντομα καλά. να προσέχεις,

Creep είπε...

Γλυκός που είσαι Πένα μου.
Το θέμα είναι πως δεν σταματά να κάνει στροφές. Με έχει κουράσει.

Σου στέλνω ένα φιλί, γιατί μου στέκεσαι. :)

Foteini είπε...

Ένα κορίτσι με κοιτάει...
δεν έχει τίποτα να κρύψει
καμιά φορά αντί να κλαίει
χορεύει κι είναι σαν να λέει
ΣΠΑΣΤΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΟΙΞΕΙ

σπάσε την πόρτα και βγες! Είναι ωραία εκεί έξω (καμιά φορά) :))

φιλιά!

Creep είπε...

Καλό αυτό. Σε ευχαριστώ Φωτεινή. :)
Καλή δουλειά να σου ευχηθώ.

Ανώνυμος είπε...

Αν τα ψεματά σου, μας οδηγούν σε μονοπάτια της σκέψης τόσο ενδιαφέροντα...συνέχισε να ψεύδεσαι!

Γουσταρω!

Καλημερα

Creep είπε...

Ενδιαφέροντα;
Για μένα ίσως, για τους άλλους δεν ξέρω...
Με τιμάς. :)
Καλημέρα Κούλα μου. Πολλά φιλιά.

Skouliki είπε...

δεν θεωρω προβλημα να εισαι πολυπλοκη ή να εναλλασεσαι αναλογα με τις καταστασεις ισα ισα που αργοτερα αυτο θα σε κανει και να κερδισεις ή να αποφυγεις πολλα πραγματα στην ζωη σου
η διαφορετικοτητα μπορει να γινει πολυ δημιουργικη αλλωστε

φιλια

Chryssa είπε...

"Σήμερα συνειδητοποίησα πως το νόημα της ζωής είναι οι στιγμές."
.....
Κοιτά μην χάσεις αυτές που σε περιμένουν...

May your mind set you free
xo

Creep είπε...

Σκουλίκι ξέρεις τί; Όσο πάει οι απόψεις σου με ενδιαφέρουν περισσότερο, λες κάποια πράγματα που μου θυμίζουν ένα κομμάτι μου...
Φιλάκια :)

Creep είπε...

Χμ, σίγουρα όχι. Πολλές ήταν οι φορές που το συνειδητοποιούσα αλλά δεν το θυμόμουν και το έθαβα... :)

xo :Ρ

Άνεμος είπε...

Καταλαβαίνω τί εννοείς με τα λόγια σου καθαρματάκι μου...

Ίσως όμως έχασες εσένα για να βρεις το άλλο εγώ σου. Αυτό που θα γίνεις... Γιατί αλλάζεις και ίσως η αλλαγή να σε κάνει κάτι καλύτερο...

Φιλιά απο μένα!

Creep είπε...

Τι να σου πω... κάπως παράξενος ο συλλογισμός σου...
Όπως και να χει, σε ευχαριστώ. :)

ΥΓ: Αυτό με τα γέλια στο τηλέφωνο πρέπει να σταματήσει.-
Μου τα χεις πρήξει. :Ρ

Ανώνυμος είπε...

αυτό που μετράει είναι οι στιγμές. πάντοτε οι στιγμές.

ο έρμαν έσσε έχει πει ότι ο κάθε άνθρωπος διαθέτει χιλιάδες διαφορετικούς εαυτούς, χιλιάδες πτυχές, πολλά πρόσωπα. πολλές φορές ίσως μας μπερδεύουν αυτά τα πολλά πρόσωπα. ίσως ενώνονται το ένα με το άλλο και δεν ξέρουμε τι είμαστε.
και με κανέναν δεν είμαστε όμοιοι.
ακόμα και τα γούστα, ο χαρακτήρας, οι αντιδράσεις να είναι ίδια...πάντα κάτι θα μας κάνει να ξεχωρίζουμε.
απλά με κάποιους ταιριάζουμε επειδή βλέπουμε ένα δικό μας κομμάτι μέσα στα μάτια τους.
αξίζει να δοκιμάσεις αν το θέλεις.
καληνύχτα. :)

Creep είπε...

Αυτός ο Έρμαν Έσσε πολύ ενδιαφέρων τύπος... γράψε μου το όνομά του με λατινικούς χαρακτήρες να τον ψάξω. ;)
Σε ευχαριστώ για την συμβουλή. :)

ypnos είπε...

"Άσε με άνθρωπε να κάνω ότι αισθανομαι
βαρέθηκα για πράγματα σωστά να μου μιλάνε
πες μου μονάχα τι ποτό γεμίζει το ποτήρι σου
κι αν θέλεις περισσότερο εδώ δε σε κερνάνε.
Δε τελειώνει η ζωή σε μία άρνηση
κι αν έχεις άντερα την άρνηση ακολούθα
τι σε πειράζει αν σε δείχνουνε στο σπίτι σου
γιατί εφόρεσες ανάποδα τα ρούχα."

Ακομα εδω, και παλι εδω, οπου και να βρισκεται το εδω ;)

-d

Creep είπε...

Ποίημα ή στίχοι; Το λάτρεψα.

:D

Φιλιά! :)