Transitioning from a child to an adult?

Καλησπέρααααααααα! Όχι, δεν έχω κέφια, και όχι δεν θέλω να πέσω από κανά γκρεμό, μπορείτε να διαβάσετε επιτέλους μία ανάρτησή μου χωρίς να με μισήσετε. :Ρ

Πιθανότατα μία ευκολοδιάβαστη ανάρτηση, αφού το περιεχόμενο είναι ελαφρύ, θέλω όμως την άποψή σας πάνω στο ερώτημα του τίτλου αφού διαβάσετε την ανάρτηση.

Αν και γουστάρω να γράψω μυθιστόρημα δεν θα το κάνω. Σήμερα απλά μου ήρθε να γράψω για το major clean-up που κάνω στο δωμάτιό μου. Έχει ζουμί το πράμα. 1 βδομάδα άδειαζα σαβούρες. Τα λεγόμενα τσιμσόνια (χαρτιά, χαλασμένα στυλό, ψεύτικα νύχια, κουτάκια, χρωματιστά ζελοτέιπ, παλιά αυτοκόλλητα, πούλιες, διακοσμητικά από μπομπονιέρες, σπασμένα γυαλιά μπάρμπι, οδηγός προφύλαξης από τον Η1Ν1 -ο_Ο-, οδηγός χρήσης προφυλακτικού -50 φυλλάδια ξεχασμένα από τους ανιχνευτές, εγώ βρήκα να τα κρατήσω Ο_Ο - κι όμως, το διάβασα! :Ρ- και λοιπές αηδίες όπως λαστιχάκια, κονκάρδες, περιτυλίγματα σοκολάτας κλπ) πήραν σχεδόν ολοκληρωτικά δρόμο από το δωμάτιό μου.
Τι ψέμα! :Ρ Πρέπει να ξεκαθαρίσω ένα βαλιτσάκι, να το αδειάσω, να το δώσω στη μαμά (που θα κρύβω τα τσιγάρα "μία στο τόσο" τώρα; ), να δω τι θα κάνω με ένα κουτί που έχει λίγα πράγματα αλλά σχετικά μεγάλα, να πάρω οπωσδήποτε νέα ββλιοθήκη γιατί με τα 1000 ζόρια χωράνε τα λίγα βιβλία μου σε αυτήν, έχω να πάρω και άλλα, τα SOUL που θα τα βάλω; Τα χω παίξει. Άσε που μου χουν μείνει και 2 απορίες για τον Λευτέρη αλλά σιγά μην καταδεχτώ να ρωτήσω, θα μείνω με την απορία.

Σε μία μικρή συρταριέρα βρήκα κάτι τετράδια που τα χα εδώ και χρόνια από όταν διάβαζα κατερίνα Ο_Ο με θέματα όπως rebelde way & HSM, χαχαχα! Εκεί είχα αφήσει και τα στοιχεία μιας ανίχνευσης (Παιχνίδι πόλεως) από την ΠΑΠΕ που πήγαμε Ρόδο αλλά τα πέταξα γιατί ποτέ δεν τα στείλαμε στην προθεσμία (αυτά πήγαιναν πακέτο με τα φυλλάδια προφυλακτικών, κάτι που με κάνει να αναρωτιέμαι γιατί το κάθε φυλλάδιο δεν είχε και δείγμα, τώρα θα είχα δικό μου εργοστάσιο durex :Ρ).

Επίσης μου χει μείνει να ξεσκαρτάρω κάτι σχολικά βιβλία (την υπόλοιπη βιβλιοθήκη την ετοίμασα όταν έφυγε ο αδερφός μου - ο πούστης είχε όλα τα καλά βιβλία που άφησε ο φάδερ όταν έφυγε και γω είχα όλη την πλέμπα και τις παιδικές εγκυκλοπαίδειες :| ) και αυτό συνεπάγεται να αδειάσω όλο το γραφείο, που, εκτός από τα μύρια corpus έχω ένα συρτάρι τίγκα σε κολαριστά και τριζάτα τετράδια. Να αδειάσω την θήκη πάνω δεξιά, να πετάξω ή να χαρίσω μία συλλογή βαζάκια, πασαρισμένη από τη γιαγιά μου ο_Ο και κάτι φυτά που άφησαν την τελευταία τους πνοή όταν αποφάσισα να φύγω κατασκήνωση χωρίς να δώσω οδηγίες στο σκυλί να τα φροντίσει. Ένας πίνακας μικρός και μία μεγάλη αφίσα καθώς και το γιγάντιο χαρτί (όλα με θέμα τον κλασσικό χορό) πρέπει να χρησιμοποιηθούν, καθώς και το πορτραίτο που μου καναν στο Fontana di Trevi με μαλλί γαμάτο, στήθος μεγέθους Πάμελα Άντερσον, μέση δαχτυλίδι και πόδι 2 μέτρα (τα τελευταία 2 αποτελούν και τα ρεαλιστικότερα στοιχεία του έργουν όμως.-) πρέπει να το στρώσω κάπως και να το κρεμάσω κάπου.

Ακόμα να πετάξω τις Μπάρμπι μου ή να τις δώσω Ο_Ο (τώρα είναι γυμνές στο συρτάρι καθώς από τα 9 μου σκηνοθετούσα λεσβιακά και μη όργια-οι action man του αδερφού σου πάντα ήταν χρήσιμοι {που τους θυμήθηκα τώρα αυτούς!}). 2 πίνακες, ο ένας δικός μου (όλος πράσινος, από τα 6 φαινόμουν Σλίθεριν εγώ) με ανάγλυφες πεταλούδες, ο άλλος του αδερφού μου (παίζει αυτός να γκαντέμιασε τους γονείς μου με διαζύγιο τόσο σκατά που μας ζωγράφισε :Ρ) για κρέμασμα. Αρωματικά μαντιλάκια για χρήση, κορδόνια και θήκες κλειδιών για πέταμα ή χάρισμα, ένα χριστουγεννιάτικο στολίδι ακόοοοοομα εδώ, παλιές τσάντες και κάτι λούτρινα χωμένα στα πάνω ντουλάπια, να αδειάσω τον κάδο, μία ψάθα ένας θεός ξέρει από ου και πότε, και τέλος να ξεδιαλέξω τα τωρινά μου μπιζού και καλλυντικά (εγώ η κοκκέτα :Ρ) από τα παιδικά μου (εκ των οποίων μερικά χαρίζονται, άλλα πετιούνται και εκλεκτά κομμάτια πασάρονται στην μαμά, να τα βλέπει μαζί με τα βαφτιστικά μου και την φώτο μου από το μαιευτήριο όταν θα ναι 60 ναι κλαίει- τρεις Οκτώβρη έγινε πενήντα, περιμένω δώρα, κάρτες, ευχές και τούρτα.-).

Επίσης να δω τι CD αξίζει να κρατήσω, να δω αν θα πετάξω την μπέτσι (τεράστια λούτρινη κούκλα ομγκ) και ένα smart της μπάρμπι, το κεφάλι κομμωτικής και μακιγιάζ της μπάρμπι πάλι, και το άλογο με την άμαξα της ραπουνζέλ. Άλλοι 2 πίνακες ζωγραφικής δικοί μου και τοι αδερφού μου, ένας πίνακας με φελλό, ένα εικόνισμα άγνωστης προελεύσεως, το 2ο συρτάρι της ντουλάπας που χει από πιστολάκια μέχρι κάρτες, τσαντάκια, πορτοφολάκια, φυλλάδια, εώς και τράπουλα συλλεκτική από το "Γλυκιά μου Ίρμα" και -finally!- να αδειάσω το μπλε κουτί που έχει μέσα performer's κορδέλες, τις πουέντ μου και τα μαλακά παπουτσάκια χορού, κάτι καπέλα, μία στολή σύγχρονου χορού (Καφαντάρη rules.-) και παπούτσια κάρακτερ χορού.

Αυτάααααααα! Από ρούχα τα ξεδιάλεξα, μένουν κάτι λίγα χειμερινά και είμαι οκ. Θεέ μου, τι υλίστρια που είμαι!
Τελικά έγραψα μυθιστόρημα. :Ρ

ΥΓ: Να βρω χώρο για τα επιτραπέζια που σκονίζονται πάνω από την ντουλάπα, να πετάξω κάτι βιβλία ή μάλλον να τα πασσάρω στη βιβλιοθήκη του αδερφού μου διότι δεν πετάω ούτε άρλεκιν -κι ας έχω μόνο ένα :Ρ :|) να πετάξω το παλιό έπιπλο deckstop γιατί μου τρώει χώρο καθώς και τη μικρή συρταριέρα.
No wonder why I wanna stay a teen forever. Ακόμα δεν έχω κάνει εφηβική διακόσμηση δωματίου. :Ρ

ΥΓ2:Να ψήσω επιτέλους τη μαμά να πάρουμε τα καινούρια έπιπλα που μου χει τάξει (συρταριέρα, ντουλάπα, γραφείο, βιβλιοθήκη -το τελευταίο το πα ξανά :Ρ) μιάς και τα παλιά δεν είναι καν δικά μου. '.'

Και για να μαι και επίκαιρη...



ΥΓ3: Να πετάξω μία ροζ ρόμπα Ο_Ο πασαρισμένη από την άλλη γιαγιά, να αλλάξω κουρτίνες και χρώμα στους τοίχους και να βάλω επιτέλους αφίσες.

ΥΓ4: Να επιστρέψω τον ταμπουρά στον Γιάννη.

ΥΓ5: Να ιδρύσω νέα θρησκεία.