Θέλω.

Θέλω να κοιμάμαι.
Θέλω να μην σπαταλήσω ξανά λεπτό στον ύπνο. Θέλω να μάθω τα πάντα γιατί η γνώση είναι δύναμη και θέλω να μην ξέρω τίποτα γιατί η γνώση είναι βάρος. Θέλω να γνωρίσω νέο κόσμο και θέλω να μην ξέρω κανέναν. Θέλω να βγω έξω να δω και θέλω να μείνω μέσα να μη δω το φως του ηλίου. Θέλω να με μάθεις από την καλή και από την ανάποδη και τρέμω στην σκέψη να σου δείξω κάτι, γιατί πως θα μπορούσα να επιτρέψω κάτι τέτοιο.
Θέλω να με μάθεις. Θέλω να μην σου δείξω.
Θέλω να αγαπήσω και να αγαπηθώ. Θέλω να μην τολμήσει κανείς να με αγγίξει γιατί δεν αξίζω σε κανέναν, και γιατί αξίζω και δεν κάνει, ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ να σε μυρίσω, θέλω να σε καταλάβω αλλά αν το κάνω θα καταστραφείς, και θέλω να σε καταλάβω για να σε καταστρέψω γιατί μπορώ και θέλω εξουσία γιατί νιώθω μεθυσμένη, και δεν θέλω εξουσία γιατί σε λάθος χέρια δεν πρέπει να είναι και δεν θέλω εξουσία γιατί θέλω να είμαι συνηθισμένη και δεν θέλω να είμαι συνηθισμένη γιατί θέλω να είμαι ξεχωριστή και θέλω να είμαι ξεχωριστή και μοναδική και τέλεια αλλά αυτό είναι μεγάλο φορτίο και βαρέθηκα να προσδοκείς από μένα και βαρέθηκα να προσδοκώ από μένα.
Θέλω να μυρίσω τον κόσμο και δεν θέλω να ξαναβγώ από το σπίτι μου και θέλω να είμαι εξωστρεφής και να είμαι εσωστρεφής αλλά να μην μπορώ να διαλέξω γιατί έτσι είμαι και θέλω να αλλάξω αλλά να μην μπορώ γιατί δεν μπορώ να αλλάξω και μετά από χρόνια αυτοτιμωρίας να συνειδητοποιώ πως αλλάζω αλλά όχι όπως περίμενα και να νιώθω καλά με αυτό και να νιώθω άσχημα και να νιώθω τα πάντα και να νιώθω μηδέν και να νομίζω πως έχω το σύμπαν στις άκρες των δαχτύλων μου και να μην έχω τίποτα στην πραγματικότητα, πως θα μπορούσα ποτέ να έχω και στο τέλος να καταλαβαίνω πως μπορώ να κάνω τα πάντα γιατί μπορώ και να μην μπορώ γιατί αν επιτύχω δεν θα έχω στόχο, ποτέ δεν είχα, πάντα είχα, ήσουν εσύ, ήταν τα πάντα και να νομίζω πως είμαι κάποια ενώ δεν είμαι τίποτα.
Και να θέλω να μάθω 10 διαφορετικές γλώσσες που δεν θα μιλήσω ποτέ αλλά να με φαντάζομαι να τις μιλώ, και να πάω στο Λονδίνο και στο Παρίσι και στη Φλωρεντία και στη Βαρκελώνη και στο Βερολίνο και στη Νέα Υόρκη και στο Λος Άντζελες και να λέω πως το Λονδίνο είναι το σπίτι μου και να λέω πως η Φλωρεντία είναι το σπίτι μου και να είμαι πάντα ανήσυχη και να λέω πως επιτέλους ριζώνω και να μην μπορώ να ριζώσω ποτέ γιατί πως θα ριζώσω, ποτέ μου δεν ρίζωσα και να νομίζω πως είμαι καλά ενώ είμαι χάλια, και ποτέ να μην φτάνω αρκετά βαθιά για να πιάσω άμμο στα μικρά χεράκια μου και να μην αντέχω τον κόσμο αλλά να μην μπορώ πια μόνη και να μάθω κάθε άθλημα και να μάθω κάθε τέχνη και να γίνω ένα με αυτήν και να φτάσω την θέωση και να γίνω μάγισσα και να γίνω κάποια και να γίνω τα πάντα και να μην γίνω τίποτα γιατί έτσι πρέπει για μένα και να με αγαπώ εγωιστικά και να με μισώ και να με απογειώνω και να μην με αντέχω και να γυρνάω γύρω από τον εαυτό μου μέχρι να ξεράσω και να παρομοιάζω προβλήματα μαθηματικών και χημικές εξισώσεις και νόμους φυσικής με τα προβλήματά μου για να κάνω τα πράγματα καλύτερα γιατί ποιος δεν χρειάζεται λίγη σοκολάτα και να προσπαθώ να με καταλάβω και να με καταλαβαίνω και να νομίζω ότι με ξέρω και να είμαι τόσο αστοιχείωτη που αν με ήξερα θα γελούσα μαζί μου και να νομίζω πως δεν μπορώ να αγαπήσω γιατί άτομα σαν εμένα ποτέ δεν θα μπορούσαν γιατί είμαι καταραμένη και γιατί είμαι τέλεια και γιατί είμαι ένα σκουπίδι και γιατί μπορώ αλλά δεν μπορώ και να φάσκω και να αντιφάσκω και να ζωγραφίσω και να σπουδάσω και να μην σπουδάσω και να κάνω φίλους γιατί δεν πάει άλλο και να νιώθω πάλι μόνη, και να μην κάνω τίποτα και να νιώθω ένοχη και να πανικοβάλλομαι για το μέλλον και να νιώθω αβοήθητη, και να μην διαβάζω αυτά που πρέπει αλλά αυτά που θέλω και να βαριέμαι αυτά που θέλω και να με πιάνει εμμονή και να ενθουσιάζομαι και να νομίζω πως βρήκα αυτό που έψαχνα και να νιώθω πλήρης και να απογοητεύομαι και να με πειράζω ειρωνικά γιατί ποτέ δεν θα βρω τίποτα, πως θα μπορούσα ποτέ να βρω. Και να ικανοποιούμαι με όσα έχω και να τα πετάω όλα και να θέλω άλλα και να θέλω τα πάντα γιατί μπορώ να τα ζητήσω, μπορώ να τα έχω, μπορώ να τα απαιτήσω και να θέλω να σε σκοτώσω και να μην αντέχω που υπάρχεις και να θέλω να σε σπάσω στο ξύλο και να σε αγαπώ καταβάθος γιατί ποτέ δεν σε χρειάστηκα περισσότερο αλλά ποτέ δεν ήρθες και να έρθεις κάποια στιγμή αλλά τότε να είναι αργά και να μπλέκω σε μοτίβα συμπεριφορών και σε κυκλοθυμίες και ποτέ τίποτα να μην είναι αρκετό και να θέλω κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο και να θέλω να ζήσω πολύ και να θέλω να ζήσω λίγο και να θέλω να μη ζήσω καθόλου γιατί δεν αντέχω, δεν μου αξίζει, είναι βάρος απίστευτο έστω και μία ανάσα και να θέλω να είσαι πάντα εκεί και να θέλω να μην σε ξαναδώ γιατί δεν σε αντέχω γαμώ την Παναγία μου, ποτέ δεν σε άντεξα, ποτέ δεν άντεξα κανέναν και ποτέ δεν πρόκειται, και να αντέχω τους πάντες και να τους καταλαβαίνω και να τους πονώ και να τους δικαιολογώ και να μην έχω κανένα ηθικό φράγμα απέναντί τους και να θέλω να είμαστε όσο κοντά γίνεται να είναι δύο άνθρωποι και ακόμα παραπάνω και να μην μπορώ γιατί ζητάω πολλά, γιατί είμαι άπληστη αλλά μπορώ και θέλω κιάλλοκιάλλοκιάλλοκιάλλοκιάλλο και δεν ντρέπομαι που θέλω το αίμα σου και την ουσία σου και να νιώθω ανασφαλής να στο ζητήσω γιατί δεν προσδοκώ να καταλάβεις την δίψα μου. Και να θέλω να κάνω σεξ για το υπόλοιπο της ζωής μου και να μην θελήσω να ξανακούσω αυτή την λέξη γιατί είναι καταδικαστέα και να είμαι ελεύθερη και να είμαι άνετη και να είμαι πουριτανή και να είμαι ανοιχτόμυαλη και να φοράω παρωπίδες και να μου επιτρέπω πράγματα και να μην μου επιτρέπω και να νομίζω πως μπορώ να πετάξω και να το προσπαθώ αλλά ξέρω πως τα πουλιά δεν θα μπορούσαν ποτέ να πετάξουν αν είχαν το βάρος των λέξεων και να νομίζω πως μπορώ να αψηφήσω την βαρύτητα και να σπάω το σώμα μου και οι απολήξεις των νεύρων μου να μου υπενθυμίζουν την ηλιθιότητά μου για το υπόλοιπο της ζωής μου και να θέλω εκδίκηση και να μην μπορώ να την πάρω γιατί "είμαι καλύτερη από αυτό" και να σε θέλω και να μην σε αντέχω και να θέλω να κοιμηθείς μέσα μου γιατί είμαστε τόσο κοντά και να φοβάμαι και να νιώθω αήττητη γιατί είμαι, γιατί πάντα ήμουν και να είμαι χάλια και να είμαι καλά και να είμαι ολόμαυρη και επικίνδυνη και να λάμπω σαν το πρωινό άστρο και να είμαι μικρή, μεγάλη, καλή, κακιά, άσπρο, μαύρο, με χρώμα ή χωρίς, άσχημη, όμορφη, έξυπνη, χαζή, υπέροχη, τέλεια και να είσαι εκεί και να μην είσαι γιατί ό, τι γίνεται στην ζωή μου είναι επιλογή μου και δεν μπορείς να περάσεις τα διόδια χωρίς να το δω γιατί μπορώ και είσαι ένα τίποτα εκτός αν επιτρέψω να είσαι. Και να νομίζω πως έχω φτάσει την σπουδαιότητά μου και να νομίζω ότι γράφω τέλεια και να νομίζω πως γράφω μαλακίες και να νομίζω πως είμαι κάτι και να είμαι υπέροχη και να νομίζω πως είμαι τρελή αλλά να είμαι πιο λογική από όλους και στην τελική να συνειδητοποιώ πως δεν υπήρξε ποτέ πιο τρελός άνθρωπος από μένα και να αγαπώ και να μισώ και να νιώθω και να αγνοώ και να ζήσω τα πάντα.