Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010

I don't mind the company.

Την καλησπέρα μου σε όλη την μπλογκόσφαιρα... όχι, δεν σας ξέχασα, ελπίζω ούτε και σεις. Για να μιλήσω και ειλικρινά, μάλλον εμένα έχασα κάπου στην πορεία, εκεί που λέω πως θα κάνω ανάρτηση, δεν ξέρω τι να πω. (Μπράβο. Τέτοια θέλουν να διαβάζουν οι μπλόγκερς, έχει ενδιαφέρον. Συνέχισέ το.)
Σκεφτόμουν να κάτσω και να γράψω κάτι για το πολιτικό γίγνεσθαι, μα πλέον έχω σιχαθεί τόσο πολύ όχι μόνο να βλέπω τα χάλια μας, αλλά και να ακούω για αυτά, να φυτρώνουν παντού παράθυρα στην τηλεόραση, να διαβάζω μπλογκς με απόψεις, να βλέπω συζητήσεις, συζητήσεις, συζητήσεις και τέλος τίποτα.
Οπότε όχι, μην περιμένετε ξανά τέτοιο πράμα από μένα.
Για την ώρα. ;)

Τελευταία πέρασα αρκετό χρόνο μόνη μου, κλασσική Κωνσταντίνα, χαμένη μέσα στην μουσική και τα βιβλία. (Ανάπτυξη πάνω σε αυτό. Είναι φυσιολογικό, από αυτά που κάνουν όλοι καθημερινά. Δεν πειράζει που τα κάνεις τώρα επειδή δεν έχεις τι άλλο να κάνεις.) Βρήκα ένα παλιό μου CD των Coldplay και τις τελευταίες μέρες το έχω λιώσει. Δυστυχώς πρόσβαση σε υπολογιστή δεν έχω καθημερινά λόγω υποχρεώσεων, και μιάς και ποτέ μου δεν έμπαινα στον κόπο να αγοράσω CD (πες την αλήθεια. 3 χρόνια έχεις που ακούς σωστή μουσική, πιο πριν άκουγες Βίσση στα 8 σου.) πρέπει να πορευτεί κανείς με όσα έχει. Αυτό κάνω και γω. (Κοιτάξου στον καθρέφτη και δες το ειρωνικό βλέμμα που έχεις για τα μούτρα σου.)

Anyway, αυτές τις μέρες δεν σταματάω να διαβάζω εξωσχολικά βιβλία. (-.- είσαι για σκότωμα) Εδώ και 2 βδομάδες τελείωσα το Υπόγειο και στο διήμερο τελειώνω και τους φτωχούς. Σειρά έχει... ό, τι βρω. Να'ναι καλά ο μπαμπάς που όταν έφυγε μου άφησε την συλλογή του.

Ωστόσο, νιώθω την ανάγκη να εξομολογηθώ πως στα χέρια μου έπεσε και ένα άρλεκιν. :Ρ
Το πιο τρελό γέλιο της ζωής μου έριξα με αυτό το βιβλίο. Αν το αποκαλεί κανείς βιβλίο αυτό. Οι λεπτομέρειες, οφείλω να σας πω πως ήταν ανατριχιαστικές! (Που ξέπεσες δες. Καλά σου λένε πως δεν έχεις αισθητική.)

Πέρα από αυτά, θα ήθελα να μιλήσω για το κενό της 3ης ώρας εχτές. Έφυγε η Κ.-fuck, μία σωστή καθηγήτρια την είχαμε- και τα κορίτσια κάτσαμε όλες μαζί. Αφού συζητήσαμε λίγο για την εργασία της πληροφορικής (you sound like a student, oh god)-η Δ. και η Β. έχουν ως θέμα το σατανισμό αλλά αφού τους έδωσα λινκ (το οποίο βέβαια το μπλοκάρει το firewall του σχολείου) στρέψαμε την συζήτηση στην wicca. :Ρ
Η συζήτηση όμως διακόπηκε όταν τα αγόρια αποφάσισαν πως η συνταγή της ευτυχίας στο σχολείο ήταν να μας πετάξουν μπάλες στο κεφάλι.
Πιστέψτε με, είμαι τρίτη λυκείου!
Το πράγμα στράφηκε σε άγριο κυνηγητό-μα γιατί δε με πιστεύετε, όλοι μας είμαστε 3η λυκ!- και αφού τους κλέψαμε μία μπάλα -ατάκα Ελίζας στην πρώτη αποτυχημένη προσπάθεια: Μα σας είπα, εσείς θα πολεμάτε με τα αγόρια!!!- έφεραν και άλλη τα ζώα.
Ευτυχώς δεν κράτησε πολύ, ωστόσο γέλασα με την ψυχή μου.

Κοντά στο τέλος, θα ήθελα να μιλήσω για τον τίτλο της ανάρτησης.
Τελευταία ήμουν και ακόμα είμαι κάπως μόνη. Νιώθω κάπως σαν σε γυάλα μιάς και δεν ανοίγομαι ούτε στην Ιωάννα, ούτε στην Ελίζα (λες και θα καταλάβαινε) ούτε στην Τζωρτζίνα. Μου λείπουν οι φίλες μου μα δεν είμαι σίγουρη αν θα με καταλάβαιναν. Και αν τους μιλούσα για το βάθος αυτών που νιώθω... ίσως να μην το καταλάβαιναν, γιατί δεν ξέρω αν το έχουν νιώσει ποτέ. Ώρες ώρες ντρέπομαι. Άλλες πάλι σκέφτομαι πως είναι καλύτερα έτσι τα πράγματα. Όταν ο άλλος σε ξέρει τόσο καλά σε αναγκάζει να είσαι ανοιχτός και ευάλωτος, και δεν έχω πρόθεση να το επιτρέψω αυτό ξανά. Ίσως απλά να μην τις αγαπάω αρκετά, ίσως να τις νοιάζομαι αλλά να μην τις εμπιστεύομαι, να αγαπώ μόνο τον εαυτό μου. Ώρες ώρες σκέφτομαι πως θα ένιωθαν αν τα διάβαζαν αυτά, ειδικά η Ιωάννα με την οποία έχω δεθεί τελευταία και η Τζωρτζίνα, της οποίας η κριτική πάντα με τρομάζει κάπως. Η σκέψη τουλάχιστον. Η Ελίζα από την άλλη μάλλον θα τα διαβάζει αυτά -της έδωσα το λινκ, φακ- αλλά δεν θα κατανοεί πολλά, αν πάρεις υπόψην πως μου έχει πει πως γράφω σαν την Στέφενι Μέγιερ -τόσα διάβασες, τόσα ξες! πάρε κάτι άλλο εκτός από λυκόφως :Ρ.

Χμ, και μιάς και πιάσαμε τα βαμπίρια, έχω να πω πως η Katherine Pierce είναι η πιο in βρικόλακας όλων των εποχών (Vampire Chronicles not included dear.-). Το χτεσινό επισόδιο Vampire Diaries μου θύμισε διάφορα και δεν περίμενα να με αγγίξει τόσο. Το λέω αυτό μιάς και τα βαμπίρ από ό, τι φαίνεται τελευταία ξεφυτρώνουν σαν τα φύκια στον ωκεανό. Αλλά δεν είναι μόνο τα βαμπίρ σε αυτή τη σειρά. Είναι κάτι άλλο, κάτι που δεν μπορώ να προσδιορίσω ακόμα. Ίσως είναι η γοητεία του να είσαι ένας ανίκητος αθάνατος και να καταντάς πιο ρομαντικός από τους ίδιους τους ανθρώπους. Χμ.

Δεν έχω κάτι άλλο να προσθέσω. Αδυνατώ όμως να κλείσω χωρίς μουσική.

To πρώτο κομμάτι της λίστας αφιερωμένο σε σας:



You can tell by the way, she walks that she's my girl
You can tell by the way, she talks that she rules the world.

You can see in her eyes that no one is her chain.
She's my girl, my supergirl.

And then she'd say, it's Ok, I got lost on the way
but I'm a supergirl, and supergirls don't cry.
And then she'd say, it's alright, I got home late last night,
but I'm a supergirl, and supergirls just fly.


And then she'd say that nothing can go wrong.
When you're in love, what can go wrong?
And then she'd laugh the nightime into day
pushing her fear further long.


And then she'd shout down the line tell me she's got no more time
'cause she's a supergirl, and supergirls don't hide.
And then she'd scream in my face, tell me that leave, leave this place
'cause she's a supergirl, and supergirls just fly

Yes, she's a supergirl, a supergirl,
she's sewing seeds, she's burning trees
She's sewing seeds, she's burning trees,
yes, she's a supergirl, a supergirl, a supergirl, my supergirl..

30 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

Αχ! κοριτσάκι μου, σε καταλαβαίνω, πίστεψε με! ακόμα και στην ηλικία που είμαι εγώ, (καλά μην φανταστείς όχι πολύ μεγαλη1!) Ακόμα νιώθω πολλές φορές ότι οι κολλητές μου δεν θα με καταλάβουν, άλλοτε επειδή όντως δεν καταλάβαιναν, άλλοτε επειδή φοβόμουν την κρίση τους ή αυτά που δεν θα μου πουν για να μην με πληγώσουν κ.ο.κ Τελικά ξέρεις σε τι συμπέρασμα κατέληγα; στο να τα λέω αλλά να το μετανιώνω, Οπότε έμαθα τον εαυτό μου, όταν δεν νιώθει σίγουρος ή όταν απλά δεν θέλει να μοιράζεται κάποια πράγματα απλά δεν θα το κάνει επειδή μονό και μονό δε μου βγαίνει σε καλό. Δεν σε συμβουλεύω να κανείς το ίδιο προς θεού. Ποια είμαι εγώ που θα δώσω συμβουλές στο κάτω κάτω, Θεωρώ πολύ καλό που περνάς χρόνο με τον εαυτό σου και γενικά τα "βρίσκετε", Σου λέω απλά να ακούς τον εσωτερικό σου κόσμο, και στο ποιον θα επιλέξεις να είναι διπλά σου για παρέα , το ξέρεις εσύ καλυτέρα από όλους, αν η επιλογή, βγει λάθος, απλώς μην το βάλεις κάτω χωρίς λάθη δεν μαθαίνουμε. Αγαπάς πολύ περισσότερο τον εαυτό σου, από ότι αφήνεις να φαίνεται. Σε φιλώ.

Art. είπε...

Ακόμα κι αν με εκνευρίζει ο λόγος για τον οποίο χρησιμοποιείται ο εσωτερικός διάλογος (παρενθέσεις κλπ) τον λατρεύω. Και τον χρησιμοποιώ κι εγώ ανά περιπτώσεις...


Η τρέλα μου. :Ρ

Φιλιά Κων.

Fleur είπε...

ααα...και εμενα μου αρεσει το Vampire Diaries.:)

ΥΓ. Περνα μια βολτα και απο το μπλογκ μου.^_^

φιλια!!

Dreamcatcher είπε...

Καλησπέρα.

Πολλά πράγματα δεν ανέφερες μέσα σε μία ανάρτηση; Ενδιαφέρον.
Θα μείνω όμως σε μία σου φράση:

Όταν ο άλλος σε ξέρει τόσο καλά σε αναγκάζει να είσαι ανοιχτός και ευάλωτος, και δεν έχω πρόθεση να το επιτρέψω αυτό ξανά.

Ξανά, ε;
Σκέψου τα θετικά του να είσαι ευάλωτος. Λογικά με τον πρώτο άνθρωπο που ήσουν εσύ ένιωθες όμορφα τις περισσότερες φορές, δε νομίζεις;

Σημείωση: Τα περισσότερα κομμάτια που έχεις βάλει τα ακούω καθημερινά στο κινητό μου. Τυχαίο; (όχι δεν περιμένω απάντηση)

Τα λέμε.

Creep είπε...

Siren Girl, καλησπέρα. :)
Ακριβώς επειδή ξέρω πως στην εφηβεία φοβόμαστε πως ο διπλανός μας δεν έχει ζήσει τα ίδια με μας κάτι που πιθανότατα όταν πάρουμε το ρίσκο να του τα πούμε μαθαίνουμε πως τα έχει περάσει και ο ίδιος, προσπάθησα να τα πω. Αλλά δεν μου βγήκε σε κάτι ιδιαίτερο, περισσότερο νιώθω πως υπεραπλουστεύθηκαν τα πράγματα μπροστά στις φίλες μου, γίναν απλοϊκά ενώ... εγώ τα ένιωθα βαριά μέσα μου. Το γεγονός πως έχω καεί από άλλο φιλικό κάποτε πρόσωπο δεν βοηθάει την κατάσταση.
Να ακούσω τον εαυτό μου; Μα, καλή μου, από την αρχή της γέννησής μου ως τώρα δεν κάνω κάτι διαφορετικό. ;) Χαχ... :)

Σε ευχαριστώ για τις συμβουλές. Αν θες, μου λες την ηλικία σου. :)

Καλό απόγευμα.

Creep είπε...

I have this remarkable feeling that we actually look alike, Dark Art. On the inside, of cource. ;)

Να έχεις μία υπέροχη βραδυά.

Creep είπε...

Το λατρεύω μικρή μου, πάντα μου άρεσε, αλλά το χτεσινό επισόδιο ήταν το κάτι άλλο!

Πέρασα και σχολίασα. Και στο ξαναλέω, με τιμάς. :)

Creep είπε...

Χμ, παρανόησες μικρή. Δεν μιλάω για αυτόν, αλλά για αυτήν. Ειρωνία, το είπα και σε άλλον μπλόγκερ σήμερα ξες. Είπα: Ο κόσμος είναι μικρός και η μπλογκόσφαιρα μικρότερη. ;)
Σημ: Καθόλου. Όποια και αν είναι η άποψή μου για σένα, ξέρεις να ακούς μουσική.

Poisonous είπε...

Θα ήθελα να σχολιάσω την παράθεση που έκανε και η Dreamcatcher.
Αυτό.. πίστεψέ με, είναι από τα πιο δυσκολότερα πράγματα που έχω αντιμετωπίσει, όσο αστείο και αν ακούγεται αυτό. Η σκέψη του να γίνεις ευάλωτος και περισσότερο "ανθρώπινος" με σκοτώνει. Και δεν νομίζω να το έχω κάνει ποτέ πραγματικά. Κάποιες φορές όμως βοηθάει. ^_^

Καλό βράδυ!

YΓ: Το αγαπώ αυτό το τραγούδι. Να 'σαι καλά.
ΥΓ1: Θέλω να σε ρωτήσω κάτι! :Ρ Άμα με δείς καμιά φορά στο μσν, στείλε.

Νυχτερινή Πένα είπε...

Καλησπέρα creep. Ε δεν είναι κακό να ανοιχτείς σε καποιον, αρκεί να τον επιλέξεις με προσοχή.
Α και να σκαμπιλίσεις τη φίλη σου που σε συγκρινε με τη Μέγιερ, καλύτερα γραφεις από' κεινη.

Unidentified είπε...

Τα σχόλια στις παρενθέσεις με τρελαίνουν!
Θα έρθει η ώρα που θα νιώσεις έτοιμη να ανοιχτείς, είτε σε αυτά τα άτομα είτε σε κάποιο νέο πρόσωπο..Κάποια στιγμη θα το έχεις κι εσύ η ίδια ανάγκη.Κι είναι ωραίο να είμαστε ευάλωτοι απέναντι στο φίλο μας, στον άνθρωπο μας, σε όποιον επιλέξουμε.Γιατί του δίνουμε την ευκαιρία να μας γνωρίσει πραγματικά, να δει μέσα μας.Ίσως δεν έχεις γνωρίσει το κατάλληλο άτομο ακόμη.Οπότε, just wait!
Καληνύχτα σου...

Ανώνυμος είπε...

Creepακι,

μη το δίνεις σε γνωστους το μπλοκακι σου, αν νιωθεις πως δε σε καταλαβαινουν και ισως δεν νιωσουν τον χτυπο της καρδιας σου!

Ωστοσο γραφεις τοσο γλυκά μικρό μου που ειλικρινα αξιζει το κοπο να το βροντοφωνάξεις!

Γ Λυκείου ε; Τι κατεύθυνση; τεχνολογική να υποθέσω;

Πως πάει το διαβασμα;

Ευχαριστιέμαι τραγούδια οταν ερχομαι εδω! Να ενα ηδη θα το βουτηξω για την επομενη αναρτηση μου!

Τι αλλα νεα; Πες τα όλα!

Εγω ειμαι σε φαση επαναπροσδιορισμου της ταυτοτητας μου! Βαρεθηκα οπως λες να ακουω τα ιδια και τα ιδια αρνητικα γυρω μου και να μην αλλαζει τιποτα προς το καλυτερο, αλλα να βυθιζονται όλοι σιγα σιγα στα σκατα!

Μια συμβουλη μόνο: Μην επιτρέψεις να σου/μας ποδοπατήσουν τα ονειρά!!!

Σε φιλώ γλυκά

ΥΓ Τι ωραια χρονια γαμωτο τα σχολικα...ποσο μου λειπουν!!!

D.Angel είπε...

Καλησπέρα κοριτσάκι!
Καλό είναι νακρατάς πράγματα μόνο για σένα!Δεν είναι ανάγκη να τα λες όλα!και φυσικά δεν είναι ανάγκη να δίνεις τα λινκ.Θα έρθει η στιγμή που θα νιώσεις εγκλωβισμένη κ δεν θα μπορείς να εκφραστείς ούτε εδώ μέσα!
Γνώμη μου κι αν θες την ακούς!
Φιλιά πολλά και καλή Κυριακή να χεις

Lazarus είπε...

Δεν αντέχω άλλο Βαμπίρια ρε παιδιά! ΣΚΟΡΔΟ ΚΑΙ ΑΣΗΜΙ ΡΕΕΕΕΕΕΕΕ! :faint:

Κατεβάστε όλοι 4 πιτόγυρα με τζατζίκι και μετά μιλήστε για Βαμπίρια! :P

Και creep δεν είναι ανάγκη πάντα να σε καταλαβαίνουν οι φίλοι σου, αρκεί που σε αποδέχονται όπως είσαι και σε νοιάζονται. Αρκεί! ;)

Καληνύχτες από το Τέρας!

Marsy είπε...

Γκουχ-γκουχ κόννι το τραγουδακι αυτο δεν έπαιζει και σε ένα άλλο μπλογκάκι αυτόν τον καιρό; (Λέω γω τωρα)
Ξέρεις, όταν είναι να πούμε κάτι σε κάποιον, πρώτα τον τσεκάρουμε για να δουμε αν μπορεί να το "αντέξει" , και ποιά είναι τα όριά του. Ας πούμε εγω με τα παιδιά στην Κύπρο νιώθω σαν να ξαναγυρισα στο Δημοτικό, οπότε τους μιλαω για τα μαθήματα και πολύ τους είναι. Δεν αντέχω αυτο το απορρημένο ύφος ή το να με κοιτάζουν σαν να είμαι εξωγήινη.
Ένα ακόμα ΓΚΟΥΧ... Μιλάει μια πρώην (έστω) λυκοφωτισμένη για μια άλλη λυκοφωτισμένη και την κατηγορεί; Β)
Αυτά από μένα.
Αι στα τσακίδια πρικτόνι Β)

Creep είπε...

Ξες τι, Ειρήνη; Νομίζω πως ισχύει αυτό που λέει η Αλεξίου στο κομμάτι της "Μεγάλωσα", θυμάσαι πόσο μου άρεσε, που έλεγε πως μετά λόγω προβληματικών εφηβικών σχέσεων και κόμπλεξ βγαίνουμε ενήλικες νευρωτικοί. ;)
Φοβόμαστε τους ίδιους μας τους εαυτούς.

Φυσικά και το ξέρω ρε. Λες να μην ξέρω το αγαπημένο σου κομμάτι; :)
Χμ, ίσως να τα πούμε αύριο. ;)

Creep είπε...

Χαχαχα, ξέρεις, αυτή μου η φίλη είναι απολύτως δικαιολογημένη να με συγκρίνει με την Μέγιερ. Είναι το μόνο βιβλίο που την ανάγκασα να διαβάσει, όταν σε προ χριστού αιώνες της το δάνεισα. :Ρ Μόνο το πρώτο να φανταστείς!

Σε λατρεύω, Ουίλλιαμ. :)

Creep είπε...

Εμένα να δεις πως με τρελαίνουν τα σχόλια στις φωνές, Unidentified... :Ρ
Σε ευχαριστώ για την συμβουλή. Έχω βρει τι θέλω, δεν μπορώ όμως να το έχω. Ίσως αυτό που θέλω είναι πάλι απλά μία ιδέα, ίσως πάλι να ψάχνω για φιλία σε άτομα με τα οποία δεν έχω τίποτα πέρα από ιστορία.

Καλό σου βράδυ. :)

Creep είπε...

Κούλα και οι υπόλοιποι, ο χρόνος μου τελείωσε. Θα συνεχίσουμε την συζήτηση αύριο, ή αν καταφέρω, αργότερα σήμερα. :)

Creep είπε...

Καλημέρα σε όλη την μπλογκόσφαιρά!

Κούλα μου, το μπλογκ μου το έδωσα ως προσπάθεια να ανοιχτώ στις φίλες μου. Δεν νομίζω να το διαβάζει καμία, δεν το χουν εξασκήσει το άθλημα.:Ρ Ωστόσο, και να το διαβάσει ας πούμε η Ελίζα, δεν νομίζω να βγάλει άκρη. :Ρ Παρόλα αυτά, είναι λατρεία η κοπέλα.-

Γράφω γλυκά, χαχαχα! Ναι, δίκιο έχεις, γράφω γλυκά όταν το θέλω. :Ρ

Κούλα ΠΑΣ ΚΑΛΑ;

Θεωρητική ολ δε γουέι.-

Το διάβασμα πάει καλά, καλύτερα από όσο προσδοκούσα από την τεμπελιά μου, και νομίζω πως έχω αρχίσει και μπαίνω σε μία σειρά. Θα τα καταφέρω.

Χαχαχα, να σου κάνω σεμινάρια! :Ρ
Να υποθέσω πως το τραγούδι που τσάκωσες είναι το Wonderful Life των Hurts? :Ρ
Ε, μα παιδί μου, τι Κιάμους και Νίνους βάζεις και συ; Λαστ γίαρ! :Ρ

Α, τα νέα μου είναι αρκετά και θέλω να τα γράψω σε μία ανάρτηση και αυτό ακριβώς θα κάνω. Να σου πω όμως κάτι, εχτές πήγα και είδα τους arkán και από support τους barcode. Ο βασικός των αρκάν παίζει να μου την έπεφτε Β)
Ναι, συνεχίζω το εντελώς ανιδιοτελές και μετριόφρον σχόλιό μου.


Επαναπροσδιορισμός ταυτότητας; :S
Χμ, δεν είμαι σίγουρη αν ακούγεται καλό αυτό, να σε συμβουλέψω όμως πως πρέπει να κρατήσεις τα στοιχεία που σε κάνουν μοναδική. ;)
Και φυσικά σου εύχομαι να βγεις αλώβητη από την διαδικασία, γιατί εμένα ίσως να μου βγήκε σε καλό, αλλά παίζει να με έκανε να ξεχάσω κάποια πράγματα που σιγά σιγά ξαναέρχονται.

Πολλά φιλιά λατρεία!

Creep είπε...

Ναι, πράγματι καλό είναι να τα κρατάω για μένα. Όπως έγραψα, ήταν μία προσπάθεια μου να εκφραστώ στις φίλες μου, η οποία όμως δεν είχε επιτυχία. Ίσως είναι καλό αυτό.
Και στο τελευταίο δίκιο έχεις, δεν μπορώ μερικές φορές να εκφραστώ ούτε εδώ. Θέλω όμως...

Καλή σου μέρα!

Creep είπε...

ΤΕΡΑΣ! *bounce*
Τι χαμπάρια μωρή σαύρα; Ακόμα ασχολείσαι με Μαλάκες; :Ρ
Λίγα λόγια για τα γοητευτικότερα πλάσματα έβερ :@
Να πεθάνουν τα κοπρόσκυλα! *rrrrrrr*
3 διπλοπιτόγυρα, μία μερίδα πατάτες και εναμισάλιτρο κόκα κόλα. *χίπυ* Σατ δε φακ απ λοιπόν. Β)
Χμ, ίσως τότε εγώ ζητάω πολλά από τους φίλους μοτ. Ναι, μάλλον αυτό θα ναι.

Καλημέρα από ένα ακόμα τερατίνι. :Ρ
Πολλά φιλιά παντού. Β)

Creep είπε...

Πρικτόνι, παίζει το σχόλιό σου να είναι το αγαπημένο μου σε όλο το μπλογκ.-

Πως με καταλαβαίνεις όμως. ;) Εϊχα γυρίσει χτες βράδυ από τους arkán και ήθελα να σου απαντήσω εκείνη τη στιγμή αλλά... :Ρ

Ναι, το πρόσεξα και γω και σκόπευα να μην το βάλω στην λίστα μου (το άκουγα κάθε μέρα εδώ και μία βδομάδα να καταλάβεις) επειδή ήταν και σε κείνη τη λίστα αλλά αν το έκανα, αυτό θα έδειχνε πως... φοβάμαι ή κάτι τέτοιο. Και δεν φοβάμαι. Άλλα πράγματα, ναι, νιώθω. Φόβο όμως σε αυτό το σημείο δε νομίζω.

Γιατί εκπλήσσεσαι μωρή, δεν καταλαβαίνω. Αφού είσαι εξωγήινη, πάρτο χαμπάρι! :Ρ

Κοίτα, όσον αφορά αυτό, νομίζω πως πρέπει να ανοιχτείς ως ένα σημείο. Δεν ξέρω, πιστεύω θα κάτσεις εκεί και τον επόμενο, σωστά; Εγώ έκατσα ένα χρόνο στη Σύρο αλλά δεν έκανα φίλους για κάπως εγωιστικούς λόγους, αλλά και για το... απολίτιστο χιούμορ μου, αλλά δεν νομίζω πως το μετάνιωσα. Μετάνιωσα που δεν έκατσα κι άλλο όμως. Πάντως εσύ και γω διαφέρουμε, μη με ακούς, δε θα σου βγει σε καλό. :Ρ

Όσο για τον λυκοφωτισμό, ναι ρε, θα βρίσω όποια είναι ακόμα λυκοφωτισμένη. Όσες είναι πρώην λυκοφωτισμένες, την καλύτερη δουλεία κάνανε.- *rrrrrrrr*
Δεν καταλαβαίνεις πως ο κόσμος μου πάει με τα δικά μου γούστα; :Ρ

Φακ οφ και αγκαλιές, βρωμίλικο γατάκι. :*

Lilith είπε...

Confiding is overestimated.
Most of the times is just as useless as smoking a cigarette. :)

Kisses, Supergirl!

Creep είπε...

What's with u and english, Lil? :P

Most of the times it is, indeed. Some others it's just painful. And some other times it's relieving.

Whatevs. :P

Kisses yourself dear. :)

Ανώνυμος είπε...

σου εστειλα μαιλ. φιλακια

Skouliki είπε...

εγω δεν ανοιγομαι ευκολα και αν το κανω σε ενα δυο ατομα και σε αυτα δεν τα λεω ολα
βασικα μπορω να παρω οποιες αποφασεις και μονη μου δεν θελω παρεα ουτε ξελαφρωνω αν τα λεω
βασικα δεν θελω να με λυπαται κανεις οποτε και αυτη η αντιδραση ..

φιλακια

Creep είπε...

Θενκιου Σάιρεν. ;) Θα σου απαντήσω.

Creep είπε...

Skouliki μοιάζουμε σε ανησυχητικό βαθμό. Δεν έχω κάτι να προσθέσω. :)